Tai ji

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tai Chi Chuan» orritik birbideratua)
Tai jian aritzea, taldean eta espazio publikoan, txinatar ohitura ezaguna.

Tai jia edo tai ji kuana (太極拳; pinyinez, tàijí quán, hots, "oinarrizko printzipioaren ukabila") txinatar jatorriko borroka-arte bat da, barneko energia garatzean oinarritua. Gorputza, adimena eta espiritua batera lantzen ditu. Borroka-arte horretan aritzea edozein adinetako jendearentzat ona da, eta egun milioika lagunek praktikatzen dute mundu osoan.

Nork sortu zuen argi ez badago ere, borroka-arte zaharrena da. Txinako dinastiaren Liang aroan (502-577) dokumentatuta dago. Cheng Xing-Xi buruzagi militarrak hain gustuko zuenez, bere soldaduak hura egitera animatzen zituen: teknika horiek beren lurrak arrakastaz defendatzeko erabili zituzten. Cheng-ek artikulu ugari idatzi zituen, tai jiaren eraginkortasuna baieztatzen.

Haren oinarrietatik, Moy jakintsuak tai ji yaoista sortu zuen, hau da, yai-xiarekin batera, meditazio taoista, Txinako medikuntza tradizionala erlijio taoistarekin nahastuz. Hura oinarritzat hartuta, beste hainbat borroka-arte sortu dira, baina ez dute harremanik tai ji taoistarekin. Ezagunena txi kunga da.

Egun, nahiz eta nagusiki lasaitzeko erabili, borrokarako teknika eskas batzuek ere badiraute: horietako bat, Bushï-te Shoreï (“Shaolin gudariaren ukabila”), oso ezaguna ez den arren.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]