Triku

Wikipedia, Entziklopedia askea
Triku
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaAnimalia
FilumaChordata
KlaseaMammalia
OrdenaEulipotyphla
FamiliaErinaceidae
Subfamilia Erinaceinae
Azpibanaketa
Datu orokorrak
MugimenduaErrodadura eta quadrupedalism (en) Itzuli

Trikua, kirikiñoa, kirikolatza edo sagarroia (sailkapen zientifikoa: Erinaceinae) ugaztunen Erinaceidae familiako subfamiliako kidea da. Gorputzaren gaina eta alboak arantzaz inguraturik du, morkots baten moduan. Hamasei triku espezie ezagutzen dira, bost generotan sailkaturik. Europan, Asian eta Afrikan bizi dira, berez; bai eta Zeelanda Berrian ere, gizakiak sarturik.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Trikua arrisku baten aurrean arantzadun bola bihurtzen da.

Triku espezie guztiak oso antzekoak dira, eta bizitzeko era bertsua dute. 25 cm inguru luze izaten dira. Gorputzaren gaineko aldea eta alboak arantzaz estaliak dituzte, eta azpiko aldea, hankak eta atzaparrak, berriz, ile gogor latz samarrez beteak. Belarriak, isatsa eta zangoak laburrak dituzte, eta muturra kono egiturakoa, zorrotza.

Arrisku baten aurrean gorputza bildu eta arantzaz beteriko bola bat bihurtzen da[1].

Hainbat sagu eta sator espeziek bezala, trikuak ere badu sugearen pozoiarekiko inmunitate txikia, erinazina molekulari esker. Sugearen horzkada handia bada, ordea, hiltzeko arriskua badu[2].

Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Trikua animalia gauzalea da, iluntzen duenean ateratzen da janari bila. Barakuiluak, bareak, intsektuak eta harrak jaten ditu batik bat, baina baita txorien arrautzak eta suge txikiak ere. Animalia haragijalea bada ere, dieta osatzeko, zizak, fruitu gorriak, belarren sustraiak eta meloiak ere jaten dituzte[1].

Hibernazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Trikuak hibernatu egiten du. Egoera normalean, gorputzeko tenperatura 30-35 °C artekoa izaten du eta hibernazio garaian, 2 °C-taraino jaisten du[3]. Horri esker, bizi funtzioak nabari motelduta, energia gutxiago gastatzen du.

Ugalketa eta bizialdia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Trikua belar artean.

Espeziearen arabera, epeak desberdinak izaten dira. Haurdunaldiak 35-58 egun artean irauten du eta hiru edo lau kume izaten dituzte. Espezierik txikienek 6 ere izan ditzakete. Kumeak itsu jaiotzen dira eta mintz batek arantzak estaltzen dizkie. Jaio eta lehen orduetan, mintz hori lehortu eta arantzak agertzen dira[4].

Beren antzeko animaliekin parekatuta, bizitza luzea izaten dute eta triku basatiak lau edo zazpi urtera irits daitezke. 16 urte hartu zituen triku bat ere izan zen.

Harrapariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azkonarra da trikuaren harrapari handiena, eta hontz zuriaren egragopiletan ere trikuaren hezurrak aurkitzen dira.

Trikua Euskal Herrian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kirikio triku isoglosak

Munduko triku espezietarik, Euskal Herrikoa triku arrunt edo europarra da (Erinaceus europaeus), Europa osoan hedatua.

Euskaraz, herri hizkeretan, hainbat izen ditu: mendebaldetik ekialdera, kirikiolatz, kirikio, triku, sagarroi forma ohikoenak dira baina bakoitzak bere aldaerak ditu (kirikixo, kirikiño, sagarrerroi, xarrobi...)[5].

Erdialdeko formak (kirikio eta triku) latinezko erinaceus-etik eratorriak direla uste da. Mendebaldeko kirikiolatz izenak baten ondorengoa dirudi, eta sagarroik, berriz, erro autoktonoak bide ditu.

Trikua euskal kulturan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ebaristo Bustintza idazle bizkaitarrak Kirikiño literatur ezizena hartu zuen. Ezaguna da halaber Bernardo Atxagaren Trikuaren Hiztegia ipuin poetiko laburra[6].

Bildutako euskal atsotitzen artean trikuaren aipu parea[7]:

  • Sagarroia ere Jainkoak egin zuen.
  • Trikuaren umea, arantzekin jaiotzen.

Generoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b Attenborough, David. (2014). Attenborough's Natural Curiosities 2. Armoured Animals. UKTV..
  2. (Ingelesez) Omori-Satoh, Tamotsu; Yamakawa, Yoshio; Mebs, Dietrich. (2000-11-01). «The antihemorrhagic factor, erinacin, from the European hedgehog (Erinaceus europaeus), a metalloprotease inhibitor of large molecular size possessing ficolin/opsonin P35 lectin domains» Toxicon 38 (11): 1561–1580.  doi:10.1016/S0041-0101(00)00090-8. ISSN 0041-0101. (Noiz kontsultatua: 2020-09-14).
  3. (Ingelesez) Suomalainen, Paavo; Sarajas, Samuli. (1951-08). «Heart-beat of the Hibernating Hedgehog» Nature 168 (4266): 211–211.  doi:10.1038/168211b0. ISSN 1476-4687. (Noiz kontsultatua: 2020-09-14).
  4. «The Hedghogz Home Page - Babies & Reproduction» web.archive.org 2013-09-06 (Noiz kontsultatua: 2020-09-14).
  5. (PDF) (Noiz kontsultatua: 2018-04-26).
  6. Almandoz, Koldo. (2011-11-25). Trikuaren Hiztegia / The dictionary of the Hedgehog. (Noiz kontsultatua: 2018-04-27).
  7. «Gotzon Garate - Atsotitzak - Online Kontsulta zerbitzua» www.ametza.com (Noiz kontsultatua: 2018-04-27).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikiztegian orri bat dago honi buruz: triku .