Sekretu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Sekretuen garrantziari buruzko Bigarren Mundu Gerrako iragarkia.

Sekretua gehienek ez dakiten gauza da, dakienak jakinarazi behar ez duena.[1] Sekretu bat egon dadin, lau baldintza bete behar dira: informazio bat egotea, pertsona gehienek ez ezagutzea, pertsona gutxi batzuek edukitzea, eta edukitza bakar hori zaintzea.[2]

Sekretua, sarri, eztabaida iturri da. Pertsona askoren ustetan, egoera batzuetan behintzat, hobe da informazio jakin bat publiko egitea eta mundu guztiak horren berri izatea. Konfidentzialtasunaren eta pribatutasunaren kontzeptuak oso hurbil daude, eta askotan nahastu egiten dira.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskaltzaindia. Sekretu. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..
  2. (Gaztelaniaz) Riofrío Martínez-Villalba, Juan C. (2008). El derecho de los secretos. Editorial Temis ISBN 978-958-35-0691-8. OCLC .426398515.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.