Álvaro del Portillo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Álvaro del Portillo

apezpiku tituludun

1991ko urtarrilaren 6a - 1994ko martxoaren 23a
← Francisco Orozco Lomelín (en) Itzuli - Pablo Cedano Cedano (en) Itzuli →
Elizbarrutia: Vita (en) Itzuli
Grand Chancellor of the Pontifical University of the Holy Cross (en) Itzuli

1984 - 1994ko martxoaren 23a - Javier Echevarría Rodríguez (en) Itzuli →

Prelate of Opus Dei (en) Itzuli

1982ko azaroaren 28a - 1994ko martxoaren 23a - Javier Echevarría Rodríguez (en) Itzuli →

president of the priestly society of the Holy Cross (en) Itzuli

1975eko ekainaren 26a - 1994ko martxoaren 23a
← José María Escrivá - Javier Echevarría Rodríguez (en) Itzuli →
Bizitza
JaiotzaMadril, 1914ko martxoaren 11
Herrialdea Espainia
Lehen hizkuntzagaztelania
HeriotzaErroma, 1994ko martxoaren 23a (80 urte)
Hobiratze lekuaprelatic church of Our Lady of Peace (en) Itzuli
crypt of Villa Tevere (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Madrilgo Unibertsitate Politeknikoa
Munduko Gazteen Topaketa
Hizkuntzakitaliera
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakingeniari zibila, apaiz katoliko latindarra, ingeniaria, abokatua eta apezpiku katolikoa
Jasotako sariak
KidetzaOpus Dei
Priestly Society of the Holy Cross (en) Itzuli
Santutegia
Maiatzaren 12
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Alvaro del Portillo (Madril, Espainia, 1914ko martxoaren 11 – Erroma, Italia, 1994ko martxoaren 23a) espaniar apezpiku katolikoa izan zen.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Familia katoliko eta ugari batean jaio zen. 1935ean Opus Deiko kide bihurtu zen. Doktorea izan zen bideetako ingenieritzan, filosofian eta zuzenbide kanonikoan. 1944ko ekainaren 25ean apaiztu zen.[1]

1975eko irailaren 15ean, Paulo VI.a aita santuak hautatu zuen Josemaría Escrivá deunaren ordez Opus Deiren buruan.[2]

Aulki Santuaren hainbat agentzietako aholkularia izan zen. Bigarren Vatikanoko Kontzilioan lan egin zuen, lehenik laikoentzako prestaketa batzordeko presidente eta gero elizgizonen diziplinari buruzko batzordeko idazkari gisa eta beste batzorde batzuetako aholkulari gisa. Bere liburuak Faithful and Lay in the Church (1969) eta apaizari buruzko idatziak (1970) esperientzia horren emaitza dira neurri handi batean.[3]

Opus Dei prelatura pertsonal gisa eratu zenean, Joan Paulo II.ak gotzain izendatu zuen, eta 1991ko urtarrilaren 6an eman zion gotzainen ordenazioa. 1985ean Erroman Gurutze Santuaren Erromatar Zentro Akademikoa sortu zuen, Unibertsitate Pontifikalaren hazia. de la Santa Cruz. 1989an Erromako Zentro Akademikoen Fundazioaren (CARF) konstituzioa sustatu zuen, elizgizonen sorreraren finantza laguntza lortzeko. Opus Deiren zuzendaritzan izan zituen hemeretzi urteetan zehar, preladuraren lana hogei herrialde berrietara hedatu zen.[4]

Erroman hil zen 1994ko martxoaren 23an Lur Santura erromesalditik itzuli ondoren, azken meza Goiko Aretoan ospatu ondoren.

Bere beatifikazioa Madrilen egin zen, 2014ko irailaren 27an.[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) Bedoya, Juan G.. (2004-03-04). «El Opus anuncia la causa de canonización de Álvaro del Portillo, sucesor de Escrivá» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2021-01-11).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «Álvaro del Portillo, sucesor de Escrivá de Balaguer, será beatificado el 27 de septiembre» ELMUNDO 2014-01-22 (Noiz kontsultatua: 2021-01-11).
  3. ↑ (Gaztelaniaz) «Vol. 9 - 2015» ISJE (Noiz kontsultatua: 2021-01-11).
  4. ↑ Medina Bayo, Javier. (2012). Álvaro del Portillo. Un hombre fiel. Rialp ISBN 9788432142192..
  5. ↑ Press, Europa. (2014-09-27). «La Iglesia beatifica a Álvaro del Portillo» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2021-01-11).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Álvaro_del_Portillo&oldid=9529701"(e)tik eskuratuta