Ángeles Flórez Peón

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ángeles Flórez Peón

Juventudes Socialistas de Asturias (en) Itzuli honorary chairperson (en) Itzuli

2015eko urriaren 4a -
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakÁngeles Flórez Peón
JaiotzaBlimea (en) Itzuli, 1918ko azaroaren 17a (105 urte)
Herrialdea Espainia
BizilekuaSamartín del Rei Aurelio
Barakaldo
Saint-Éloy-les-Mines
Gijón
Familia
Ezkontidea(k)Graciano Rozada Vallina  (1946 -  2003)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, militarra, erizaina, aktibista, shop assistant (en) Itzuli, idazlea, Public Speaker (en) Itzuli eta ehun urtetik gorakoa
KidetzaJuventudes Socialistas de Asturias (en) Itzuli
Izengoitia(k)Maricuela
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkakEspainiako Gerra Zibila
Vichyko gobernua
Bigarren Mundu Gerra
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Espainiako Langile Alderdi Sozialista
Asturian Socialist Federation (en) Itzuli
Facebook: angeles.florez.359 Youtube: UCLyttJmDas-OZhgJBlXAlEw Edit the value on Wikidata

Ángeles Flórez Peón, Maricuela izenez ezaguna (Blimea, San Martín del Rey Aurelio, Asturias, 1918ko azaroaren 17a), Asturiasko Gazte Sozialisten (JSA) lehendakaria da, eta bizirik dagoen Espainiako azken miliziano sozialistatzat jotzen da.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Guraso bananduak izanik, 9 urterekin lurzoruak garbitzen hasi zen Ángeles Flórez. 16 urte zituenean, anaia nagusia galdu zuen, Antonio, beste 23 gizonekin batera eraila 1934ko urriko greba iraultzailearen errepresioan, Carbayinen.[2] Horrek Gazte Sozialistetan afiliatzea ekarri zuen 1936an, eta uztaileko estatu-kolpearen ondoren miliziano bihurtu zen Colloton. Erizaina ere izan zen Gijongo kanpaina-ospitale batean.[3] Maricuela ezizenak, ¡Arriba los pobres del mundo! izeneko antzezlanaren pertsonaia protagonistari egiten dio erreferentzia. (Jacinto Sánchez, 1934).[4] Antzezlan hori Flórezek 17 urterekin antzeztu zuen, Gerra Zibila hasi zenean.[5]

Flórez 1937ko urrian atxilotu zuten, eta hasiera batean 15 urteko espetxe-zigorra ezarri zioten, baina gero 9 urtera murriztu zioten zigorra. 1938ko maiatzean, Gipuzkoako Saturrarango espetxera eraman zuten, eta han bete zuen zigorra, 1941eko abuztuan zaintzapeko askatasunean atera zen arte. Denbora batez Barakaldon bizi izan zen, bere ahizpa bat bizi zen lekuan, eta gero Oviedo eta El Entregora joan zen. Han sagardotegi batean lan egin zuen lehenik, eta farmazia batean gero.[3]

1946an, Graciano Rozada Vallinarekin, Asturiasko PSOE eta UGTren berrantolaketan parte hartu zuenarekin ezkondu zen Flórez. Prozesu horietan parte hartu zuenez, Rozadak Frantziara ihes egitea erabaki zuen 1947ko abuztuan, atxilotua izateko arriskua zegoelako. Flórez eta bere alaba 1948ko martxoan bildu ziren berarekin, gerrillari talde baten heriotzan parte hartu ondoren. Bere inplikazio politikoa garrantzitsua izaten jarraitu zuen erbestetik, eta 1958an egindako PSOEren VII. Kongresuan aktiboki parte hartu zuen.[3][6]

1960an Espainiara itzuli zen familia bisitatzera, eta mugan atxilotu zuten, baina Asturiasera joan eta Frantziara itzuli ahal izan zen. 2003an, senarra hil zitzaion Saint-Éloy-les-Minesen, eta urtebete geroago Asturiasera itzuli zen. Gijonen finkatu zen, eta JSAko kide izan zen 2013ko hasieratik.[3]

2014an, 95 urterekin, Florez Facebook sare soziala erabiltzen hasi zen bere ideia eta iritzi politikoak partekatzeko.[7] Gainera, garai horretako eta bere belaunaldiko historia gal ez dadin, 2013an, 34ko Iraultzaren eta Gerra Zibilaren testigantzak biltzen zituen lan bat argitaratu zuen,[8] eta 2018an, bere memoriekin liburu bat aurkeztu zuen Madrilgo Liburu Azokan.[9]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2013 – Las sorpresas de Maricuela. Trea arg.. Gijón. ISBN 9788497047104.
  • 2018 – Memorias de Ángeles Flórez Peón «Maricuela». Fundación Pablo Iglesias.

Aitorpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2016ko urrian, 25en Klubak omenaldia egin zion Flórezi, eta sari bat eman zion askatasunaren eta demokraziaren alde egiteagatik. Sari hori orduko Diario 16 egunkariko zuzendari Cristina Fallarás kazetariaren eskutik jaso zuen.[10] Sari horiek elkarte feministak ematen ditu urtero, "Emakumeak eta haien arazoak ikusarazteko", eta Pepa Bueno kazetariak eta Almudena Grandes idazleak ere jaso zituzten, besteak beste.[11]

2017ko urriaren 21ean, Pozu Fortuna saria jaso zuen Flórezek. Pozu Fortuna Foroa Elkarteak banatzen du urtero, Mieresko Udalarekin lankidetzan, eta "gizatasuna, askatasuna, elkartasuna, bakea eta giza eskubideen defentsa nabarmentzen dituzten ekintzak edo lanak egiten nabarmendu diren pertsona, erakunde edo entitateak" aintzatesten ditu.[12] Sari banaketa Asturiasko hobi komunik handienetako baten inguruan egin zen.[13]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «Maricuela, la última miliciana socialista: "Necesitamos una izquierda unida"» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Martínez, Gabriela. (2018-06-06). «Maricuela, la última superviviente de la milicia socialista, tiene casi 100 años» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  3. ↑ a b c d (Gaztelaniaz) «Flórez Peón, Ángeles» Fundación Pablo Iglesias (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Sánchez, Jacinto. (1934). Teatro proletario: ¡Arriba los Pobres del Mundo!. (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  5. ↑ (Gaztelaniaz) Borraz, Marta. (2016-07-16). «Maricuela, una de las últimas milicianas vivas: "Luchábamos para defender la República y nos la robaron"» ElDiario.es (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) | Ángeles Flórez Peón, miliciana durante la Guerra Civil y exiliada en FranciaForo por la Memoria - Federación Estatal de Foros por la Memoria. (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) País, Ediciones El. (2016-10-29). «Fui miliciana en la Guerra Civil y a los 97 años cuelgo mis opiniones políticas en Facebook» Verne (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  8. ↑ (Gaztelaniaz) VEGA, El Entrego, J. A.. (2013-06-08). «Ángeles Flores Peón: «Mi libro es una historia de amor a la libertad y compromiso político»» La Nueva España (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  9. ↑ «“La vida merece la pena si se lucha” - Participación - MayorActual» web.archive.org 2019-01-01 (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «El Club de las 25 entrega sus premios anuales a la lucha femenina y la defensa de la igualdad» La Vanguardia 2016-10-26 (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  11. ↑ (Gaztelaniaz) Alejandra de la Fuente. (2016-10-25). «El Club de las 25 premia a Pepa Bueno, Almudena Grandes y Maricuela, entre otras» Diario16 (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  12. ↑ (Gaztelaniaz) «Galardón Pozu Fortuna» Ayuntamiento de Mieres (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).
  13. ↑ (Gaztelaniaz) BASTEIRO, Armiello (Mieres), C. M.. (2017-10-22). «Ángeles Flórez Peón, "Maricuela": "Quiero que la izquierda se una para ganar todos"» La Nueva España (Noiz kontsultatua: 2022-01-18).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Ángeles_Flórez_Peón&oldid=9259427"(e)tik eskuratuta