Edukira joan

Électricité de France

Wikipedia, Entziklopedia askea
Électricité de France
Datuak
Izen ofiziala
ELECTRICITE DE FRANCE
Izen laburraEDF
Motaerakundea eta negozioa
Jarduera sektoreaelectric power generation, transmission and distribution (en) Itzuli eta Q112165525 Itzuli
HerrialdeaFrantzia
Jarduera
KidetzaMEDEE power electronics cluster (en) Itzuli
Honen parteCAC 40
Eskumendekoak
Ekoizpena
Agintea
Zuzendari exekutiboaBernard Fontana (en) Itzuli
Zuzendaritza-taldea
Egoitza nagusi
Legezko formasociété anonyme à conseil d'administration s.a.i.
JabeaFrantziar Estatua
Zeren jabe
Ekonomia
Diru-sarrerak118.700.000.000 € (2024)
Irabazi garbia11.400.000.000 € (2024)
Historia
Sorrera1946
Sortzailea
SorlekuaParis
AurrekoakCompagnie d'Électricité de l'Ouest Parisien (en) Itzuli
webgune ofiziala
Facebook: edf Twitter: EDFofficiel Instagram: edfofficiel Edit the value on Wikidata

Électricité de France (EDF) Frantziako argindar ekoizle, hornitzaile eta banatzailea da. Sozietate anonimo gisa eratua da eta haren kapitalaren % 80 estatuarena da. Estatuko zein Europar Batasuneko argindar ekoizle eta hornitzaile nagusia da eta egoitza soziala Parisen dago.

2017an, irabazi gehien zituzten munduko argindar konpainien artean 3. postuan zegoen[1], eta 34.28 miliar euroko kapitala zuen 2018an[2].

2022an, Emmanuel Macron presidente neoliberalaren[3] garaietan, EDF sozietatea erabat publiko bihurtzeko asmoa iragarri zen, nazionalizatu egin zen. Urte horretan % 84ko jabetza zuen estatuak[4][5] baina % 100 eskuratu nahi zuen. Enpresa estatuarentzat oinarri-oinarrizko zerbitzuak eskaintzen zituen, baina finantza arloko kontuek erakusten zuten alde batetik mozkinak deklaratzen bazituzten ere, bestetik zor oso handia[6] metatu zutela.[7]

Sakontzeko, irakurri: «Bigarren Mundu Gerra»

Électricité de France enpresa publiko gisa sortu zen 1946ko apirilaren 8an[8], alemaniarren okupazioa bukatu eta bi urtera, Frantziako Nazio Biltzarrak argindarraren eta gasaren nazionalizazioaren aldeko 46-628 legea onartu zuelarik aldeko 491 botorekin (PC, SFIO, MRP, Radicaux, UDSR) eta kontrako 59 botorekin (Parti républicain de la liberté, Républicains indépendants eta eskuineko hainbat alderdi)[9]. Lege proiektua Marcel Paul[10] industria ekoizpenaren ministroak bultzatu zuen, gerla garaian Erresistentziaren Nazio Kontseiluak (frantsesez, Conseil national de la Résistance) egin proposamenetan oinarriturik[11]. Lege horren ondorioz 1450 argindar ekoizle, hornitzaile eta banatzaile entrepresen jabetza nazionalizatu zen[12].

1996tik landa, Europar Batasunak sektore elektrikoaren liberalizazioa bultzatu zuen eta frantses estatuak 2000 eta 2004 artean EDFen estatus juridikoa aldatu zuen, enpresa burtsan kotizatuz[13][14][15]. Gaur egun, EDF sozietate anonimoa da, nahiz estatuak akzioen % 80 atxiki.

EDFk argindarra ekoizten du, energia berriztagarri zein ez berriztagarriak baliatuz, Frantzian zein mundu osoan. Batez ere energia nuklearra baliatzen du argindarraren sortzeko (2017 bukaerako datuak)[16]:

  • nuklearra: % 77;
  • hidraulikoa eta beste energia berriztagarriak: % 10;
  • gasa: % 8;
  • gasa ez beste termikoak: % 5;

2017 bukaeran EDF taldearen instalatutako indarraren banaketa mundu mailan:

  • nuklearra: 73 GW
  • hidraulikoa eta beste energia berriztagarriak: 30,9 GW
  • termikoa: 25,4 GW
  • orotara: 129,3 GW

Argindarra ekoizteaz gain, hornikuntza lanak ere egiten ditu.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) «The world's biggest power companies in 2018» Power Technology | Energy News and Market Analysis 2018-06-21 (kontsulta data: 2020-01-06).
  2. «EDF Cours Action EDF, Cotation Bourse Euronext Paris - Boursorama» www.boursorama.com (kontsulta data: 2020-01-06).
  3. (Gaztelaniaz) elEconomista.es. «Nacionalizar incrementa las pérdidas - elEconomista.es» www.eleconomista.es (kontsulta data: 2022-07-09).
  4. «Frantziako Gobernuak EDF konpainia guztiz nazionalizatzeko asmoa du» EITB 2022-07-06 (kontsulta data: 2022-07-09).
  5. «Frantziako Estatuak EDF energia enpresaren erabateko kontrola berreskuratu nahi du» Argia (kontsulta data: 2022-07-09).
  6. (Gaztelaniaz) AGENCIAS, RTVE es /. (2022-07-06). «El Gobierno francés intentará nacionalizar completamente la eléctrica EDF» RTVE.es (kontsulta data: 2022-07-09).
  7. (Gaztelaniaz) «¿Qué supone la nacionalización de la eléctrica EDF por el Gobierno francés y qué lo motiva? · Maldita.es» Maldita.es — Periodismo para que no te la cuelen 2022-07-07 (kontsulta data: 2022-07-09).
  8. «Loi N 46-628 DU 8 AVRIL 1946 sur la Nationalisation de l'Electricité et du Gaz» www.admi.net (kontsulta data: 2020-01-06).
  9. Gaudy, René, 1940-. (1978). Et la lumière fut nationalisée : naissance d'EDF-GDF. Éditions sociales ISBN 2-209-05297-1. PMC 5221143. (kontsulta data: 2020-01-06).
  10. (Frantsesez) «Ce jour de 1946 où la nationalisation de l’énergie a été décidée par l’Assemblée» L'Humanité 2016-04-08 (kontsulta data: 2020-01-06).
  11. «Programme du Conseil national de la Résistance - Wikisource» fr.wikisource.org (kontsulta data: 2020-01-06).
  12. «Wikiwix's cache» archive.wikiwix.com (kontsulta data: 2020-01-06).
  13. «Loi n° 2000-108 du 10 février 2000 relative à la modernisation et au développement du service public de l'électricité | Legifrance» www.legifrance.gouv.fr (kontsulta data: 2020-01-06).
  14. «Loi n° 2003-8 du 3 janvier 2003 relative aux marchés du gaz et de l'électricité et au service public de l'énergie | Legifrance» www.legifrance.gouv.fr (kontsulta data: 2020-01-06).
  15. «Loi n° 2004-803 du 9 août 2004 relative au service public de l'électricité et du gaz et aux entreprises électriques et gazières | Legifrance» www.legifrance.gouv.fr (kontsulta data: 2020-01-06).
  16. (Frantsesez) «Faits et chiffres 2017» (PDF) Groupe EDF (kontsulta data: 2020-01-06).

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]