Étienne-Jean Georget

Wikipedia, Entziklopedia askea
Étienne-Jean Georget
Bizitza
JaiotzaVernou-sur-Brenne1795eko abuztuaren 9a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaParis1828ko maiatzaren 14a (32 urte)
Heriotza moduaberezko heriotza: tuberkulosia
Hezkuntza
Tesi zuzendariaPhilippe Pinel
Hizkuntzakfrantsesa
alemana
Jarduerak
Jarduerakpsikiatra eta medikua
Enplegatzailea(k)Pitié-Salpêtrière Ospitalea

Étienne-Jean Georget (1795eko apirilaren 2a - 1828ko maiatzaren 14a) Frantziako psikiatra aitzindaria izan zen. Monomaniari buruzko bere idazlanengatik da ezaguna. Aitzindaria ere izan zen auzitegiko psikiatrian, eta kargu kriminaletan eromenezko defentsari eutsi zion lehen psikiatra. [1] [2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Georget Vernou-sur-Brenne-n jaio zen (Indre- et-Loire), nekazari familia txiro batean. Heziketa gutxi izan zuen, eta horrek desabantaila iruditu zitzaion bere ikasketetan. [3]

Medikuntza ikasi zuen Tours-en, eta gero Parisen, non Philippe Pinel-en eta Jean Étienne Dominique Esquirolen ikaslea izan zen. 1815etik Salpêtrière ospitalean lan egin zuen. 1820an ospea lortu zuen De la folie ("eromenari buruz") liburuarekin. [3]

Georget Psikopatologian espezializatu zen. Pinelen buruko gaixotasunen nosologia hobetu eta argitu zuen. Hainbat monomania mota bereizi zituen, besteak beste, "teomania" (obsesio erlijiosoa), "erotomania" (maitasun obsesioa), "demonomania" (gaiztakeriaren obsesioa) eta "monomania hiltzailea" (hilketarekin duen obsesioa). Gainera, uste zuen gaizkileak ez zitezkeela haien delituen legez erantzuleak erokeriagatik. [4]

Georgetek histeriaren umetokiko jatorriaren ideia zaharra barregarri utzi zuen eta gizonen eta emakumezkoen gaixotasuna zela argudiatu zuen. [5]

Académie nationale de médecine-ko eta London Medical Society-ko kidea izan zen.

Georgeten lan teorikoak eragin handia izan zuen XIX. mendeko idazle erromantikoen iritzia zoroen eta gaizkileen gainean finkatzeko.

Georget tuberkulosiak jota hil zen 33 urte zituela.

Géricault-en erretratuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1820ko hamarkadaren hasieran, Théodore Géricault gaixo ohiari, zenbait erretratu margotzeko agindua eman zion, bere ikasleek "monomaniakoen" aurpegiko ezaugarriak azter zitzateken, nahiago zuelako irudiak erabiltzea ikasgelan gaixoak izatea baino. 1821 eta 1824 artean, Géricaultek hamar margolan sortu zituen, eta horietatik bost bizirik atera dira. Haurren bahitzailea, joko-menpekoa eta "inbidiak kontsumitutako" emakumea daude. Ospetsuena kleptomanoa da. [6] [7] [8]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Foucault, Michel. "L'évolution de la idea d" "individu dangereux" dans la psychiatrie légale ". Déviance et société . 1981, vol. 5, ez. 4, pp. 403-422 doi: 10.3406 / ds.1981.1098. (Foucault-i arraroa iruditzen zaie beren delituak aitortu dituzten pertsonei haiei justifikazio bat ematea eskatzea, gertakariez ziur dauden baina motiborik ez duten eroentzat arazo bat sortzen duena.) [9]
  • Kern, Stephen. Kausalitatearen historia kulturala (247. or.
  • Micale, Mark S. Hysterical men: the hidden history of male nervous illness . 2008, pp.   65-68. ISBN 9780674031661
  • Postel, Jacques. Eléments Vierte une histoire of the psychiatrie occidentale . 2007 ISBN 9782296184916
  • Semelaigne, René. "Georget (Etienne-Jean)", Les pionniers de la psychiatrie française avant et après Pinel, vol. 1 or. 188. 1930
  1. Postel (2007), p. 221
  2. Postel (2007), p. 222
  3. a b Semelaigne, p. 188
  4. Georgetek puntu horri buruz dituen ideien deskribapen labur bat egiteko, ikus Semelaigne, p. 194
  5. Micale (2008), p. 65
  6. Théodore Géricault | The Madman Kidnapper,
  7. Regard sur la folie. .
  8. Regard sur la folie. .
  9. Dokumentuan akats bat dago (405. or.): Data ez zen 1927a.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]