1960ko Italiako Giroa

Wikipedia, Entziklopedia askea
1960ko Italiako Giroa
Datu orokorrak
Lasterketa43. Italiako Giroa
Etapak23
Datakmaiatzak 19 – 1960.eko ekainak 9
Luzera3.481 km
HerrialdeaITA Italia
Irteera-lekuaErroma
Helduera-lekuaMilan
Parte-hartzaileak140
Amaitu dutenak97
Bataz besteko abiadura37,006 km/o
Emaitzak
TxapeldunaFRA Jacques Anquetil (Helyett-Leroux-Fynsec-Hutchinson-A.C.B.B.)
TxapeldunordeaITA Gastone Nencini (Carpano)
HirugarrenaLUX Charly Gaul (EMI)
Eskalatzailerik onenaBEL Rik Van Looy (Faema)
Talderik onenaITA Ignis
◀19591961▶
Dokumentazioa

1960ko Italiako Giroa txirrindularitza Itzuli Handi honen 43. edizioa izan zen. 1960ko maiatzak 19 eta ekainak 9 artean ospatu zen, 21 etapatan banatutako 3481 kilometroko ibilbidearekin, garailea izan zen Jacques Anquetil frantziarrak 37 kilometro orduko abiaduran bete zituenak. 21 etapa horietatik bi bikoitzak izan ziren. Itzulia Erroman hasi eta Milanen amaitu zen.

140 txirrindularik hasi eta 97k amaitu zuten proba.

Hiru ziren edizio hau irabazteko faborito nagusiak: Charly Gaul, 1959ko Italiako Giroaren garailea izan zena, Jacques Anquetil, aurreko edizioan 2. izan zena, eta Gastone Nencini, 1957ko Italiako Giroa irabazi zuena, eta 1960an bertan, Frantziako Tourraren garaile izango zena. Gastone Nencini zen italiar txirrindularitzaren itxaropen nagusia, berriki Fausto Coppi hil ondoren. Mendiko lehen etapa garrantzitsua 12.a izan zen, Cervinian amaitu zena. Gaulek mendatearen hasieratik eraso zuen, baina ez zuen gainontzeko faboritoekiko abantailarik lortu. Luxenburgotarrak mendate hori beretzat ez zela behar bezain gogorra adierazi zuen, eta Dolomitetan hobeto egingo zuela. Anquetilek, bere aldetik, bere lana egin zuen 14. etapan, 68 kilometroko erlojupekoa izan zena, non Gaul zazpi minutura uztea lortu zuen, eta Nencini 4 baino gehiagora. Beste behin, bazirudien Charly Gaulek ez zuela Giroa irabaziko, aurreko edizioetan mendate garaietan egindako erakustaldi epikoek itzulia erabat eraldatu zuten arren. Duelua 20. etapan, etapa erregina zena, lau mendaterekin eta Gavia beldurgarriarekin, hortxe zegoen.

Gaulek ez zuen hutsegin, eta, beste behin, lasterketa bere erara hausten saiatu zen. Gaviarako igoeran ihes egin zuen, jaitsieran Imerio Massignan aurreratu zuen, ihes eginda zihoana, eta etapa garaipena lortu zuen. Alabaina, oraingoan, lortu zuen abantaila ez zen nahikoa izango, eta benetako lehia Nencini eta Anquetilen artean zegoen. Normandiarra askotan saiatu zen italiarra atzean uzten, baina ez zuen lortu. Nencinik ez zituen soilik bere hankak igoera honetan, baizik eta baita ia airean zeramaten hamarnaka tifosiren laguntza ere, ia pedalik eman beharrik gabe. Honek, frantziarrak jasan zituen bi zulatuekin batera, italiarrari hamabost segundoko abantaila eman zion Gaviaren tontorrean, Bormioko helmugarako jaitsiera beldurgarrian bi minutu eta erdira handitu zuena, hala ere gutxiegi izan zena Anquetili maillot arrosa kentzeko, hurrengo egunean, Milango Vigorelli belodromoan, Italiako Giroa irabazi zuen lehen frantziarra izan zelarik.

Taldeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea Taldeko liderra
Emi Charly Gaul
Atala Vito Favero
Bianchi Diego Ronchini
Carpano Gastone Nencini
Faema Rik Van Looy
Fynsec-Helyett-Hutchinson Jacques Anquetil
Gazzola Hans Junkermann
Taldea Taldeko liderra
Ghigi Jos Hoevenaers
Ignis Pierino Baffi
Legnano Nino Assirelli
Molteni Wout Wagtmans
Philco Jan Adriaensens
San Pellegrino Romeo Venturelli
Torpado Adriano Zamboni

Etapak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Etapa Ibilbidea Kilometroak Garailea Sailkapen nagusiko liderra
1.a Erroma-Napoli 212 Italia Dino Bruni Italia Dino Bruni
2.a Sorrento 25 (banakako erlojupekoa) Italia Romeo Venturelli Italia Romeo Venturelli
3.a Sorrento-Campobasso 186 Espainia Miguel Poblet Frantzia Jacques Anquetil
4.a Campobasso-Pescara 192 Espainia Salvador Botella Frantzia Jacques Anquetil
5.a Pescara-Rieti 218 Italia Gastone Nencini Frantzia Jacques Anquetil
6.a Terni-Rimini 230 Italia Pierino Baffi Belgika Jos Hoevenaers
7.a a Igea Marina-Bellaria 5 (banakako erlojupekoa) Espainia Miguel Poblet Belgika Jos Hoevenaers
7.a b Bellaria-Forli 81 Belgika Rik Van Looy Belgika Jos Hoevenaers
8.a Forli-Livorno 206 Belgika Rik Van Looy Belgika Jos Hoevenaers
9.a a Livorno-Carrara 93 Belgika Emile Daems Belgika Jos Hoevenaers
9.a b Cave di Carrara 2.2 (banakako erlojupekoa) Frantzia Jacques Anquetil/
Espainia Miguel Poblet
Belgika Jos Hoevenaers
10.a Carrara-Sestri Levante 171 Italia Gastone Nencini Belgika Jos Hoevenaers
11.a Sestri Levante-Asti 180 Belgika Rik Van Looy Belgika Jos Hoevenaers
12.a Asti-Cervinia 176 Italia Aldo Kazianka Belgika Jos Hoevenaers
13.a Saint-Vincent-Milan 225 Frantzia Jean Stablinski Belgika Jos Hoevenaers
14.a Seregno-Lecco 68 (banakako erlojupekoa) Frantzia Jacques Anquetil Frantzia Jacques Anquetil
15.a Lecco-Verona 150 Frantzia André Darrigade Frantzia Jacques Anquetil
16.a Verona-Treviso 110 Italia Roberto Falaschi Frantzia Jacques Anquetil
17.a Treviso-Trieste 147 Italia Dino Bruni Frantzia Jacques Anquetil
18.a Trieste-Belluno 240 Irlanda Seamus Elliott Frantzia Jacques Anquetil
19.a Belluno-Trento 110 Belgika Emile Daems Frantzia Jacques Anquetil
20.a Trento-Bormio 229 Luxenburgo Charly Gaul Frantzia Jacques Anquetil
21.a Bormio-Milan 225 Italia Arrigo Padovan Frantzia Jacques Anquetil

Sailkapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sailkapen nagusia
1. Jacques Anquetil Frantzia 94h 03' 54"
2. Gastone Nencini Italia + 28"
3. Charly Gaul Luxenburgo + 3' 51"
4. Imerio Massignan Italia + 4' 06"
5. Jos Hoevenaers Belgika + 5' 53"
6. Guido Carlesi Italia + 6' 28"
7. Arnaldo Pambianco Italia + 8' 32"
8. Diego Ronchini Italia + 9' 28"
9. Edouard Delberghe Belgika + 12' 29"
10. Agostino Coletto Italia + 13' 10"
Mendiko sailkapena
1. Rik Van Looy Belgika -
2. Imerio Massignan Italia -
3. Gastone Nencini Italia -
Taldekako sailkapena
1. Ignis Italia - -

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]