2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Infotaula eleccions2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak
Gertaera-data2021eko otsailaren 14a
MotaKataluniako Legebiltzarreko hauteskundeak, hauteskunde aurreratuak eta COVID-19 pandemiak kaltetutako gertakariak
Hautatu duen kargua135 Kataluniako Parlamentuko diputatua ≈ Kataluniako Parlamentuko XIII. legealdia. Izendapenaren iraupena: 4 urte
Webgune ofizialaparlament2021.cat
Parte-hartzea
Hauteslego5.624.067 Edit the value on Wikidata
2.884.845
   51.29٪
Ehuneko-puntu 27.8
Baliozko boto kopurua2.843.415    Boto zuri kopurua 24.087   Baliogabeko boto kopurua 41.430
Hauteskunde emaitza Edit the value on Wikidata
<1
2>
 PSC  — Salvador Illa
654.766   23.03٪
 Ehuneko-puntu 9.17
Diputatu 17 → 33 Aulkien kopurua 16
<1
2>
 ERC  — Pere Aragonès i Garcia
605.581   21.3٪
 Ehuneko-puntu 0.08
Diputatu 32 → 33 Aulkien kopurua 1
<1
2>
 Junts  — Laura Borràs i Castanyer
570.539   20.07٪
Diputatu 32
<1
2>
 VOX  — Ignacio Garriga Vaz de Conceição
218.121   7.67٪
Diputatu 11
<1
2>
 CUP-G  — Dolors Sabater
189.924   6.68٪
Diputatu 9
<1
2>
 ECP-PEC  — Jéssica Albiach Satorres
195.345   6.87٪
Diputatu 8
<1
2>
 CS  — Carlos Carrizosa Torres
158.606   5.58٪
 Ehuneko-puntu 19.77
Diputatu 36 → 6 Aulkien kopurua 30
<1
2>
 PPC  — Alejandro Fernández Álvarez
109.453   3.85٪
 Ehuneko-puntu 0.39
Diputatu 4 → 3 Aulkien kopurua 1
<1
2>
 PDeCAT  — Àngels Chacón
77.229   2.72٪
Diputatu
2021eko Kataluniako Presidentearen inbestidura
Kataluniako Generalitateko presidentea
Ordezkatzen du:Hautetsia:
Quim TorraPere Aragonès i Garcia
 ← 2017Katalunia 2024  → 

2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak 2021eko otsailaren 14ean, igandean, egin ziren.[1][2] Kataluniako Generalitateko presidenteak, Quim Torra i Plak, Junts per Catalunyaren eta ERCren arteko tirabira publikoaren ondorioz, Kataluniako legegintzaldia denboraz aurretiaz amaitzeko nahia aurkeztu zuen, Torra beraren diputatu-inhabilitazioaren ostean.[3] Quim Torrak hauteskunde-deia Kataluniako 2020ko Aurrekontuak onetsi ostean plazaratuko zuela esan bazuen ere, 2020ko koronabirus-pandemiak, Katalunian, hauteskunde-dei hau atzeratzea eragin zuen.[4]

Irailaren 28an, Espainiako Auzitegi Gorenak Kataluniako Justizia-Auzitegi Gorenaren (KJAN) inhabilitazio-sententzia berronetsi ostean, Quim Torra urte eta erdirako inhabilitaturik geratu zen, Hauteskunde-Batzorde Zentralaren (HBZ) eskakizun bat desobeditzearen ondorioz; Generalitateko Jauregiko balkoiko lazo horidun eta askatasuna preso politiko eta erbesteratuentzako ("llibertat presos polítics i exiliats") lelodun pankarta bat ez kentzearen ondorioz, hain zuzen ere, 28-Ako hauteskunde-testuinguruan.[5][6] Ondorioz, eta president berria hautatzeko hautagairik ez egotearen ondorioz, Kataluniako Parlamentuko lehendakariak, Roger Torrent-ek, 2021eko otsailaren 14a planteatu zuen hauteskunde-egun modura.[7]

Orokortasunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kataluniako Parlamenturako hurrengo hauteskundeak ez dira 2022ko otsailaren 4a, ostirala, baino geroago egingo, eta Kataluniako 13. Parlamentuko 135 diputatu-eserlekuak hautatzeko balioko dute.

2017ko hauteskundeen ostean, Kataluniako independentziaren aldeko alderdiek gehiengo parlamentarioa eskuratu zuten, Carles Puigdemont eta Jordi Turull-en inbestidurak Espainiako epaitegiek ezgaitu ostean, Quim Torra Kataluniako lehendakari berria izendatuz. 2019ko abenduaren 19an, Kataluniako Justizia-Auzitegi Nagusiak (TSJC) urte eta erdiko inhabilitazio-sententzia ezarri zion Torrari, bai eta 30,000 euroko isuna ere, Hauteskunde-Batzorde Zentralari (JEC) 2019ko apirileko Hauteskunde orokorren hauteskunde-kanpainian zehar "instituzioaren neutralitatea ez mantentzeagatik", Generalitateko Jauregiko balkoietik "sinbolo alderdikoiak" ez kentzearen ondorioz.[8][9] JECak bere diputatu-eskumena berehalakoan galtzen zuela determinatu zuen, Roger Torrent-ek, Parlamentuko presidenteak, 2020ko urtarrilaren 27an indarrean ezarri bezala.[10] Quim Torraren diputatu-eskumenaren galerak Kataluniako Gobernua osatzen zuten koaliziokideak ziren Junts per Catalunya-ren (JxC) eta Torrenten alderdiaren artean, Kataluniako Ezker Errepublikanoa (ERC), krisi bat sortzea eragin zuen,[11] Torra berari, urtarrilaren 29an, 2020ko martxoan onetsitako 2020ko Aurrekontuak onetsi ostean hauteskunde-deia aurreratuko zuela adieraztea lortuz.[12][13]

Hauteskunde-sistema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kataluniako Parlamentua, Kataluniako botere legegilearen ganbera bakarra da, Espainiako Konstituzioak eta Kataluniako Autonomia-Estatutuak hala idatzia, Kataluniako Lehendakaria izendatzeko (eta hau boteretik kentzeko) duen ganbera eskumendua.[14]

Kataluniako autonomiaren berragertzearen ostean Kataluniak Hauteskunde-Lege propiorik onetsi ez izanak, Kataluniako Hauteskundeak 1979ko Estatutuko Laugarren Xedapen Iragankorreko bigarren puntuan agertutakoan oinarritzen da, Espainiako Estatuko Hauteskundeen Araubide Orokorrari Buruzko Lege Organikoan (LOREG) agertutakoarekin osatua.[oh 1] Parlamenturako boza sufragio unibertsalean oinarritzen da. Bertakoa den eta 18 urte edo gehiago dituen edonork bozkatze-ahalmena edukiz, beraz; betiere, Katalunian erregistraturik badago, bere eskubide politikoen osotasunean. Gainera, atzerrian bizi diren katalanek bozka-eskaera egin behar dute (erregututako boza modura ezagutzen dena), atzerritik bozkatu ahal izateko.[15] Kataluniako Parlamentuko 135 eserlekuak D'Hondt sistemaren bidez hautatzen dira, zerrenda itxi eta genero-parekotasundunekin. Boto onartuen (hau da, boto zuriak kontuan harturik) %3a da atari-maila, hauteskunde-barrutiko. Atari-maila honetara ailegatzen ez diren hautagaitzek, beraz, ez dira kontuan hartuak izango eserleku-banaketan. Parlamentu-eserlekuak barrutiko banatzen dira, Kataluniako Bartzelonako, Gironako, Lleidako eta Tarragonako probintziei dagozkienak: 85 eserleku Bartzelonan, 18 Tarragonan, 17 Gironan eta 15 Lleidan.[14][16]

Hala ere, D'Hondt sistemaren erabilerak atari-maila efektibo altuago (>%3) baten ezarpena ekar dezake, barruti-tamainaren arabera (bereziki, barruti-tamaina txikietan).[17]

Hauteskunde-data[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Esan bezala, 2006ko Kataluniako Autonomia-Estatutuaren arabera, hurrengo hauteskunde-data, gehienez, 2022ko otsailaren 4a izango da, 2021eko abenduaren 6a baino, gehienez, 60 egun beranduago.[14] Kataluniako Generalitateko Lehendakaria da Kataluniako Parlamentua disolbatzeko eta, ondorioz, behar baino lehenagoko hauteskunde-deia deitzeko eskuduna, betiere konfidantza-moziorik martxan ez badago eta aurreko parlamentu-disolbatzetik urtebete pasa bada. Era berean, inbestidura-porrot baten ostean, lehen inbestidura-saioa egin zeneko egunetik bi hilabete pasa ostean, Parlamentua automatikoki disolbatuko da, hauteskunde-dei berri bat plazaratuz.[14] Otsailaren 4an egin izan ez balitz, muga-data modu honetan erabakiko zen:

Legea[18] Testua Oharra
Estatutua: 56.1 art. "Parlamentua ehun eta ehun eta berrogeita hamar diputatuen arteko diputatu-kopuru baten bidez osatzen da, lau urteko tarterako hautatutakoak..." 2017ko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak 2017ko abenduaren 21ean egin ziren. 2017ko abenduaren 21aren lau urte beranduago 2021eko abenduaren 21a izango da.
Estatutua: 56.4 art. "Generalitateko presidentea, legegintzaldia amaitu baino hamabost egun lehenago, hauteskunde-deia bultzatu beharko du..." 2021eko abenduaren 21a baino 15 egun lehenago 2021eko abenduaren 6a da.
Estatutua: 56.4 art. "(...) [Hauteskundeak] hauteskunde-deia eta berrogei-hirurogei egun geroago egin beharko dira." 2021eko abenduaren 6a baino hirurogei egun beranduago 2022ko otsailaren 4a da.

2020ko urtarrilaren 29an, Quim Torra Lehendakariak 2020an zehar behar baino lehenagoko hauteskunde-deia bultzatuko zuela iragarri zuen, Parlamentuak 2020ko Aurrekontuak onetsi ostean,[13] aipatutako gobernukideen arteko krisiaren ondorioz.[11][12]

2020ko Aurrekontuen bide parlamentarioa martxoaren 18rako amaiturik zegoen arren -maiatzaren 11erako, astelehena, hauteskunde-deia posible izanik, egunean bertan hauteskunde-deia publikatzekotan (edo maiatzaren 17an, igandea; hauteskunde-egun modura igandea nahi izatekotan)-,[19][20] JxC zein ERCko kide ezberdinek hauteskunde-eguna uda osterako atzeratu zitekeenaren ideia bultzatu zuten, 2020ko irail-urri artean ospatzeko.[21][22] Hala ere, atzerapen honek Auzitegi Gorenaren Torraren aurkako inhabilitazio-sententzia firmea kaleratzea zegoen, Torra kargutik ezabatuz eta, ondorioz, eskumena galduz.[20][23] Edozein kasutan, Kataluniako hauteskunde-eguna aurreratzeak EAEko Hauteskundeak ere aurreratzea eragin zuen, 2020ko apirilaren 5era, Iñigo Urkullu Lehendakariak Kataluniako testuinguru politikoarekin ez zituelako nahasi nahi euskal hauteskundeak, legegintzaldiak 2020ko udazkenerarte bizitza-denbora bazuen ere.[24] Euskal Hauteskundeen aurreratzeak, halaber, Galizako Hauteskundeak aurreratzea ere eragin zuen, Alberto Núñez Feijóo-ren euskal eta galego hauteskunde-egunak bateratzearen desio eta ohitura historikoarekin jarraituz.[25]

2020ko uztailean, Torra eta Puigdemontek hauteskunde-egun modura 2020ko urriaren 4a itundu zutenaren berria kaleratu zen, Junts alderdi berriak Diada-eguna eta U-1eko erreferendumaren nostalgia erabilita hauteskundeak irabazi ahal izateko.[26][27] Honek, halaber, Kataluniako Parlamentua abuztuaren 12an disolbatzea suposatzen zuen. Haatik, uztailaren erdialdeko COVID-19aren berragerpenak, Lleida inguruan eta Bartzelonako hiri-eremuan, plan honi uko egiteari eraman zuen Torra;[28] dirudienez, hauteskunde-data berri modura 2020ko azaro ingurua ezarriz.[29] Esan bezala, irail amaierako Torraren inhabilitazioak[5][6] Kataluniako Parlamentua president berria ez hautatzeko erabakia hartzera eraman zuen. Erabaki hau urriaren 21eko akta parlamentarioan itundu zen, Parlamentuaren disoluzio automatikorako legeak ezarritako bi hilabeteko epeari hasiera emanez.[30] Azkenean, abenduaren 21ean, lehendakari funtziodun Pere Aragonès lehendakariordeak hauteskunde-dekretua sinatu zen, 2021eko otsailaren 14a hausteskunde-data modura berretsiz.[31]

Egoera parlamentarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kataluniako Parlamentua 2020ko abenduaren 21ean disolbatu zen ofizialki, 2020/147 Dekretuaren bitartez.[32] Hurrengo taulak Parlamentuaren disolbatze-momentuko egoera parlamentarioa laburtzen du:[33]

Egoera parlamentua desegitean[10][34][35][36][37]
Talde parlamentarioa Alderdiak Diputatuak
Eser. Tot.
Grup Parlamentari de Ciutadans C's 36 36
Grup Parlamentari de Junts per Catalunya Junts 29▲[oh 2] 34
PDeCAT 5▼
Grup Parlamentari Republicà ERC 30 32
DC 2
Grup Parlamentari Socialistes i Units per Avançar PSC 15▼ 17
Els Units 2▲
Grup Parlamentari de Catalunya en Comú-Podem CatComú 4 8
Podem 4
Talde mistoa CUP 4 8
PP 4
Oharra: geziak legegintzaldi-hasierarekiko ezberdinak diren eserleku-kopuruak azpimarratzeko dira baliagarri.

Alderdiak eta hautagaiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hauteskunde-Legeak alderdi eta federazioiei, betiere Barne-Arazoetarako Ministerioan erregistraturik badaude, bai eta hautagai-talde eta koalizioei hautagai-zerrendak aurkezteko ahalmena ematen die. Koalizioak sortzeko nahia duten alderdi eta federazioek, halere, hauteskunde-deia baino hamar egun lehenago dagokion Hauteskunde-Batzordeari informatu behar diote. Era berean, hautagai-taldeek erroldaren %1aren sinadura jaso behar dute, gutxienez, hauteskundeetan aurkeztu ahal izateko. Era berean, erroldakideek ezin dute hautagai-zerrenda bat baino gehiagoren aldeko sinadura eman.[38]

Hurrengo taulan, 2020ko hauteskundeetara aurkeztu ziren alderdi eta koalizio nagusiak ageri dira:

Hautagaitza Alderdiak eta koalizioak Zerrendaburua Ideologia Azken emaitzak Gob. Erref.
Bozak (%) Eserl.
C's Carlos Carrizosa Espainiar nazionalismoa

Liberalismo ekonomikoa

%25.35 36 N [39]
Junts Laura Borràs Kataluniar independentismoa

Ororen alderdia

%21.66[oh 3] 34 YesY [40]
[41]
[42]
[43]
PDeCAT Àngels Chacón Kataluniar independentismoa

Liberalismoa

N [44]
[45]
[46]
ERC Pere Aragonès Kataluniar independentismoa

Sozialdemokrazia

%21.38 32 YesY [47]
[48]
PSC-PSOE Salvador Illa Sozialdemokrazia

Anti-independentismoa

%13.86 17 N [49]
[50]
ECP-PEC Jéssica Albiach Ezker politikoa

Zuzeneko demokrazia
Ekosozialismoa

%7.46[oh 4] 8 N [51]
[52]
[53]
CUP-Guanyem Dolors Sabater Kataluniar independentismoa

Antikapitalismoa
Sozialismoa

%4.46[oh 5] 4 N [54]
[55]
PP Alejandro Fernández Espainiar nazionalismoa

Kontserbadurismoa
Kristau-demokrazia

%4.24 4 N [56]
Vox Ignacio Garriga Espainiar ultranazionalismoa

Populismo eskuindarra
Nazio-kontserbadurismoa

Ez zen

aurkeztu

N [57]

Torrak hauteskunde-eguna aurreratu zuenaren notizia kaleratu ostean, Herritarrak (C's) eta Alderdi Popularrak (PP) Navarra Suma-ren (NA+) antzeko koalizio modura aurkeztuko zirelako ideia agertu zen, bi alderdiek halako zentrotik eskuin politikorako koalizioaren alde agertu baitziren.[58][59] Muturreko eskuindarra den Vox alderdiak, bestalde, halako koalizio batetan parte hartuko ez zuela igorri zuen, modu autonomoan aurkeztuko zela esanez.[60] 2020ko urtarrilaren 31ean, Diputatuen Kongresuko garaiko C'sen bozeramaile zen Inés Arrimadas-ek, Voxek parte hartuko ez lukeen "Hobe Batera" (espainolez, Mejor Unidos) koalizio-ideia Galiza eta EAEra ere heda zitekeenaren ideia plazarazi zuen.[61][62] Hala, EAEko 2020ko Hauteskundeetan agertutako PP+C's formula Katalunian ere agertzeko aukera emendatu zuen, Alderdi Popularraren Kataluniako adarra halako koalizio baten aurrean mesfidati agertu bazen ere (PP+C'sen emaitzak jakin ostean),[63] Pablo Casado-ren (PP alderdiaren buru) oniritzia edukitzearen ondorioz.[64] Frantziako Lehen Ministro ohia den Manuel Valls, 2019ko udal-hauteskundeetan C'sekin batera Bartzelonako zerrendakidea (ostera, C'sekin akordioa hautsi bazuen ere),[65] bere hautagaitza propioa aurkezteko bidean zegoela publikatu zen ere, Arrimadas C'seko buru bihurtu ostean, Vallsek berriki sortutako plataforma (Barcelona pel Canvi) C'sekin batera aurkeztearen ideia, plataforma berri batean, indartu bazuen ere.[66]

2020ko uztailean, Kataluniako Europar Alderdi Demokrataren (PDeCAT) eta Carles Puigdemonten arteko elkarrizketen huts egitean, Junts per Catalunya koalizioaren berrantolatze-prozesuaren testuinguruan (Puigdemontek koalizioa alderdi modura disolbatzea nahi zuen, PDeCATek bere alderdi-idenditatea mantendu nahi zuen bitartean), Puigdemontek bere alderdi politiko berria aurkeztu zuen,[67] pertsonalista, garaian PDeCATen esku zegoen Junts per Catalunya hauteskunde-marka bereganatuz[68][69] eta PDeCATetik urrunduz.[70][71] Alderi berri hau, Junts per Catalunya (Junts), independentzia aldebakarraren aldekoa, Acció per la Repúblicarekin (AxR), PDeCATeko pertsonalitate independente ezberdinekin eta Crida Nacional per la República-rekin (CNxR) osaturik zegoen hasiera-ideia modura,[72] ERCren kidea den Demòcrates de Catalunyarekin (DC), ERCren aldebikotasun-deribaren testuinguruan,[73] zein Herri Batasuneko Hautagaitzeko (CUP) parte den Poble Lliure alderdiarekin batzeko elkarrizketak hasi baziren ere.[74][75][76] Juntsen osaketa-prozesua uztailaren 18an hasi zen, alderdi berriaren irudi eta logo berrien aurkezpenarekin.[77][78] Uztailaren erdi-amaiera aldera, Puigdemonten aldeko politikariek PDeCAT alderdia utziko zutenaren ideia agertu zuten, Juntsen Kongresu Fundazionalean parte hartu ahal izateko.[79][80][81] Testuinguru honetan, 2013. urtetik CDC/PDeCATekin akordioa zuen Reagrupament (RI) alderdiak Juntserako trantsizioa egin zuen ere.[82] Abuztuaren 29tik aurrera, eta PDeCATeko bost senatariekin hasita,[83] PDeCATeko kideak baina Puigdemonten jarraitzaileak ziren kargu publiko anitz, en masseki, alderdiaren karneta hautsi eta Juntsera pasa ziren, PDeCATek Puigdemont tribunaletara eramango zuenaren berria publikatzean, Puigdemontek JxCren iruditeria bereganatzearen ondorioz.[84][85] Carles Puigdemont berak abuztuaren 31ean karneta hautsi zuen ere.[86] Egun horretan bertan, Kataluniako Parlamentuko garaiko PDeCATeko hamalau diputatuetatik bederatzik karneta hautsi zuten ere.[87][88]

Espazio postkonbergentearen krisia beste faktore batzuk ditu ere; hala nola, alderdi berri baten agerpena, Kataluniako Alderdi Nazionalista (PNC), PDeCATeko zenbait pertsonalitatek, Marta Pascal buru, Puigdemonten deriba erradikalaren (bereziki independentzia unilateralaren inguruan) eta bere inguruko pertsonalismoaren ideiarekin nazkaturik.[89][90] 2020ko uztailaren 15ean, Konbergentzia eta Batasunaren (CiU) banaketaren ondorioz sortutako alderdi anitzek, Lliures (Lliures), Convergents (CNV) eta Lliga Democràtica (LD), koalizio modura aurkeztuko zirenaren berria kaleratu zen.[91][92] Koalizio berri honetan, halaber, Ramon Espadaler-en Units per Avançar (Els Units), garai hartara arte PSCren parte, eta PNCa barneratzeko elkarrizketak hasi ziren ere.[93][94] Uztailaren 23an, Lliures, CNV eta LDk komisio bateratu baten sorrera iragarki zuten, etorkizuneko hauteskunde-programa baten borradorearekin hasteko eta Els Units, PNCa eta PDeCATeko "sektore moderatuei" dei eginez,[95] "katalanistak eta soberanistak batzen dituen zentroko alternatibara" gehitzeko.[96] Hala ere, azkenean, PSC eta Units-ek beren ituna berretsi zuten, Lliures eta LD kontuan hartu gabe.[97][98]

Frantziako Lehen Ministro ohia den Manuel Valls, C's-en zerrendakide modura aurkeztu zena Bartzelonako 2019ko udal-hauteskundeetan, bere alderdi propioarekin aurkezteko planteamenduak zeudela iragarri zuen,[99] Arrimadas C's-en buru aurkeztu zenean bi alderdiak elkarrekin aurkeztuko zirenaren ideia sortuz.[100] Hala ere, 2020ko urrian Manuel Vallsek Frantziako politikara bueltatu nahi zuela aurkeztu zuen, 14-F ostean.[101]

Modu harrigarrian, 2020ko abenduaren 30ean, PSCren buru den Miquel Icetak alderdiaren hautagaitzari uko egingo ziola aurkeztu zuen, Salvador Illa, garaiko Espainiako Osasun-Ministroa hautagai modura proposatuz.[102] Mugimendu hau PSOEren arrisku handiko mugimendu modura izan da irakurria, Pedro Sánchez-en PSC bultzatzeko mugimendu modura eta Kataluniako Parlamentuko "bloke-politika" hausteko helburuarekin.[103] Egun berdinean, momentura arte C's-en hautagai eta senataria zen Lorena Roldán, Alderdi Popularraren zerrendakide modura aurkeztuko zela plazaratu zuen ere.[104]

Hauteskunde-kanpaina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hauteskunde-leloak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alderdia/koalizioa Lelo ofiziala Itzulpena Erref.
C's Para que ganemos todos Guztiok irabazi dezagun [105]
ERC Al costat de la gent Gendearen alboan [106]
Junts Junts per fer. Junts per ser Egiteko batuta. Izateko batuta [107]
PSC-PSOE Fem-ho
Illa President 		Egin dezagun
Illa President 		[108]
ECP-PEC El canvi que Catalunya mereix Kataluniak merezi duen aldaketa [109]
PDeCAT Si t'ho penses, PDeCAT Zalantza baduzu, PDeCAT [110]
CUP-Guanyem Per guanyar Irabazteko [111]
PP Una Catalunya millor Katalunia hobe bat [112]
Vox Recuperem Catalunya, recuperemos España Katalunia berreskuratu dezagun, Espainia berreskuratu dezagun [113][114]

Inkestak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hurrengo taulak, kronologikoki, hauteskunde-inkestetako boto-estimazioak aurkezten ditu, lehena inkestarik berriena izanik; data-kriterio modura publikazio-data erabili beharrean, inkesta-data erabiliz. Inkesta egin deneko data ezjakina den kasuetarako, bestalde, publikazio-data erabiliko da. Inkesta bakoitzeko emaitzarik altuena (ehunekotan) letra lodiz irudikatu da, bai eta dagokion gelaxka dagokion alderdiaren kolorearekin marraztuta ere. Berdintasun-kasuetan, balio maximo berdin hori duten kasu guztietan jarriko da aipatutako formatu bereizia. Aldea (%) zutabeak puntu-ezberdintasuna aurkezten du, ehunekotan, ehuneko handiena agertzen duten bi alderdien artean (1. - 2.). Ahal denean, boto-ehunekoaren azpian eserleku-proiekzioa ageri da ere, letra-tamaina txikiagoan.

Kataluniako Parlamentuan gehiengo osoa lortzeko, 68 eserleku behar dira, gutxienez:

Inkestatzailea Data Lagina Parte-hartzea (%) Cs JxCat ERC PSC ECP CUP PP Vox Junts PDeCAT Aldea (%)
ElectoPanel/Electomanía[115] 2021 urt. 8 400 ? 10.0
13 		– 21.5
33 		20.0
28 		7.3
9 		5.0
5 		6.0
7 		5.5
6 		– 21.3
34 		1.3
0 		0.2
GAD3/La Vanguardia[116] 2021 urt. 4–8 ? 64 9.7
13 		– 24.1
37/39 		20.5
29/30 		6.0
6/7 		4.3
4/5 		6.2
8 		4.1
4 		– 18.5
31 		2.9
0/1 		3.6
GESOP/El Periódico[117] 2021 urt. 4–7 801 ? 9.8
12/13 		– 20.9
32/33 		24.1
34/35 		5.9
6/7 		5.4
7/8 		5.9
6/7 		5.0
5/6 		– 19.0
29/30 		1.0
0 		3.2
Sociométrica/El Español[118] 2021 urt. 2–5 900 ? 12.0
16/217 		– 20.1
31/32 		19.3
27/28 		7.0
7/8 		5.2
6/7 		6.1
7 		6.3
7 		– 19.9
30/31 		1.8
0/1 		0.2
Sociométrica/El Español[119] 2020 abe. 23–29 1,200 ? 13.2
19/20 		– 21.7
33/34 		16.7
2/235 		7.7
8/9 		4.9
5/6 		6.3
6/7 		6.1
6/7 		– 20.3
32/33 		1.6
0/1 		1.4
ElectoPanel/Electomanía[120] 2020 abe. 20 400 ? 10.4
14 		– 22.8
35 		18.2
25 		7.4
9 		5.2
7 		6.4
8 		4.9
5 		– 19.7
32 		1.8
0 		3.1
GESOP/CEO[121] 2020 aza. 25–abe. 7 1,500 68 11.6
14/16 		– 23.0
35 		18.5
25 		6.9
7/9 		6.4
8/9 		6.0
7/9 		4.6
4/6 		– 19.6
30/32 		1.9
0/1 		3.4
GESOP/El Periódico[122] 2020 aza. 30–abe. 1 801 ? 10.6
13/14 		– 22.0
35/36 		18.9
27/28 		7.5
8/9 		5.0
6/7 		5.9
7/8 		4.5
4/5 		– 19.4
30/31 		2.4
0 		2.6
ElectoPanel/Electomanía[123] 2020 aza. 30 815 ? 9.8
13 		– 23.2
36 		18.2
25 		7.7
9 		5.2
5 		6.8
8 		5.3
6 		– 20.2
33 		1.7
0 		3.0
GESOP/CEO[124] 2020 urr. 13–aza. 7 2,000 65 10.0
13/14 		– 24.4
36/37 		16.8
22/23 		7.2
7/9 		5.3
6/8 		7.0
8/9 		6.4
7/8 		– 18.7
28/30 		2.4
0/1 		5.7
GESOP[125][126] 2020 urr. 19–23 1,463 ? 12.5
16/17 		18.3
28/29 		22.9
35/36 		17.5
24/25 		7.3
9/10 		5.8
8 		6.2
7/8 		5.1
5 		– – – 4.6
KeyData/Público[127] 2020 urr. 17 ? 71.9 12.3
15 		19.7
31 		24.1
37 		17.0
25 		7.6
9 		4.8
7 		6.4
7 		4.2
4 		– – – 4.4
GESOP/CEO[128] 2020 ira. 29–urr. 9 1,500 65 12.0
16/17 		19.4
31/32 		23.4
35/36 		18.0
24/25 		7.6
8/9 		4.9
6/7 		6.0
7/8 		4.5
4/6 		– – – 4.0
NC Report/La Razón[129][130] 2020 ira. 28–urr.4 1,000 72.7 11.9
16 		20.0
31 		23.2
35 		17.8
25 		7.8
9 		4.5
6 		7.6
10 		5.0
3 		– – – 3.2
GAD3/La Vanguardia[131] 2020 ira. 1–4 805 69 10.2
13 		19.9
31 		27.2
42 		19.1
26 		6.7
7 		3.9
4 		6.4
8 		4.2
4 		– – – 7.3
ElectoPanel/Electomanía[132] 2020 abu. 31 8,000 ? 10.1
14 		21.4
34 		22.4
35 		17.9
24 		8.1
10 		5.5
5 		7.1
8 		4.6
5 		– – – 1.0
GESOP/CEO[133] 2020 eka. 25–uzt. 21 2,000 70 14.4
19 		20.9
32/33 		22.1
33/34 		17.0
24 		8.2
9/10 		4.9
6/7 		5.5
6/7 		4.0
3/4 		– – – 1.2
GESOP/El Periódico[134] 2020 uzt. 6–13 1,479 ? 11.9
15/16 		19.3
29/30 		22.5
34/35 		17.9
25/26 		7.9
9/10 		5.4
7/8 		6.1
7/8 		5.4
5/6 		– – – 3.2
Feedback/El Nacional[135] 2020 eka. 29–uzt. 2 800 ? 9.5
12/13 		17.8
28 		27.4
41/42 		19.7
26/28 		6.6
7 		6.2
8 		5.7
6 		5.1
5 		– – 0.8
0 		7.7
ElectoPanel/Electomanía[136][137] 2020 api. 1–mai. 15 ? ? 9.6
13 		21.2
32 		21.1
32 		19.7
26 		8.7
10 		6.5
8 		8.7
11 		3.5
3 		– – – 0.1
GESOP/El Periódico[138] 2020 api. 29–mai. 8 1,455 ? 12.9
17/18 		16.8
25/26 		25.2
40/41 		18.0
25/26 		7.7
10 		6.1
8 		6.3
7/8 		3.8
4 		– – – 7.2
GESOP/CEO[139] 2020 ots. 10–mar. 9 2,000 70 12.8
16/18 		18.6
28/30 		23.0
33/35 		17.4
23/24 		10.9
13/14 		7.1
8/9 		5.5
7/8 		3.0
0/2 		– – – 4.4
GAD3/ABC[140][141] 2020 ots. 21–26 800 ? 8.9
12 		15.4
24 		28.1
43 		20.8
27 		8.1
10 		4.9
6 		7.2
9 		4.4
4 		– – – 7.3
KeyData/Público[142] 2020 ots. 6 ? 80.9 12.0
17 		19.1
30 		23.7
35 		18.0
24 		9.1
11 		7.0
9 		4.6
5 		4.0
4 		– – – 4.6
GAD3/La Vanguardia[143][144] 2020 ots. 3–6 800 70.7 [oh 6] 20.0
31 		25.2
38 		21.1
27 		8.9
10 		5.2
7 		[oh 6] 3.7
3 		14.5
19 		– – 4.1
70.7 8.5
12 		19.8
31 		24.9
37 		20.3
27 		8.8
10 		5.1
6 		6.7
8 		4.4
4 		– – – 4.4
ERC[145] 2020 ots. 2 ? ? – ?
25 		?
37 		?
28 		– ?
10 		– – – – – –
SocioMétrica/El Español[146][147] 2020 ots. 2 ? ? [oh 6] 18.6
29 		23.0
35 		19.4
25 		10.0
12 		6.2
8 		[oh 6] 4.8
5 		17.0
21/23 		– – 4.6
? 10.9
14 		18.6
29 		23.0
35 		19.4
25 		10.0
12 		6.2
8 		6.1
7 		4.8
5 		– – – 3.6
NC Report/La Razón[148] 2020 urt. 27–31 1,000 73.8 10.3
14 		19.5
31 		21.0
32 		17.4
24 		8.3
10 		5.9
8 		8.9
12 		6.3
4 		– – – 1.5
GESOP/El Periódico[149] 2020 urt. 27–31 1,435 ? 12.8
16/17 		19.0
29/30 		22.0
33/34 		16.9
22/23 		9.4
11/12 		6.6
8/9 		4.8
5/6 		5.5
6/7 		– – – 3.0
ElectoPanel/Electomanía[150][151] 2020 urt. 27–29 1,500 ? [oh 6] 20.0
30 		20.7
31 		20.1
26 		8.8
10 		7.8
10 		[oh 6] 5.0
5 		16.7
23 		– – 0.6
? 7.4
9 		20.0
31 		20.7
31 		19.4
27 		8.8
10 		7.8
10 		8.4
11 		6.2
6 		– – – 0.7
Catalunya en Comú[152] 2019 abe. 1,002 ? 12.1 15.6 25.3 20.9 10.8 5.3 4.3 5.0 – – – 4.4
GESOP/CEO[153] 2019 aza. 14–abe. 5 1,500 70 12.0
14/16 		19.0
29/31 		25.4
38/39 		18.0
24/25 		10.2
11/13 		7.3
9/10 		4.3
4/5 		2.0
0/2 		– – – 6.4
ElectoPanel/Electomanía[154] 2019 aza. 27–30 2,000 ? 7.2
9 		15.8
24 		22.0
34 		18.4
25 		8.1
10 		10.0
13 		7.9
10 		7.5
10 		– – – 3.6
NC Report/La Razón[155] 2019 aza. 18–22 1,000 74.4 11.6
17 		19.2
31 		21.2
32 		16.8
24 		7.7
9 		5.6
7 		8.8
12 		6.4
3 		– – – 2.0
2019ko azaroko Espainiako hauteskunde orokorrak 2019 aza. 10 n/a 69.4 5.6
6 		13.7
22 		22.6
35 		20.5
29 		14.2
18 		6.4
7 		7.4
10 		6.3
8 		– – – 1.9

Emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laburpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alderdia Hautagaia Eserlekuak Botoak[156]
Guztira %
Kataluniako Sozialisten Alderdia (PSC-PSOE) Salvador Illa
33
 652.858 %23,04
Kataluniako Ezker Errepublikanoa (ERC) Pere Aragonès
33
 603.607 %21,30
Junts per Catalunya (Junts) Laura Borràs
32
 568.002 %20,04
Vox Ignacio Garriga
11
 217.883 %7,69
Herri Batasuneko Hautagaitza-Guanyem Catalunya (CUP-G) Dolors Sabater
9
 189.087 %6,67
En Comú Podem-Podem en Comú (ECP-PEC) Jéssica Albiach
8
 194.626 %6,87
Herritarrak - Herritarron Alderdia (C's) Carlos Carrizosa
6
 157.903 %5,57
Kataluniako Alderdi Popularra (PP) Alejandro Fernández
3
 109.067 %3,85


Emaitza orokorrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

← 2021eko otsailaren 14ko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak
Alderdi eta koalizioak Boto-kopurua Eserlekuak
Botoak % ±% # +/−
Kataluniako Sozialisten Alderdia (PSC-PSOE) 652.858 23,04 ▲9,18 33 ▲16
Kataluniako Ezker Errepublikanoa (ERC) 603.607 21,30 ▼0,08 33 ▲1
Junts per Catalunya (Junts)1 568.002 20,04 Berria 32 ▲34
Vox (Vox) 217.883 7,69 Berria 11 ▲11
En Comú Podem-Podem en Comú (ECP-PEC)2 194.626 6,87 ▼0,59 8 ±0
Herri Batasuneko Hautagaitza-Guanyem Catalunya (CUP-G)3 189.087 6,67 ▲2,21 9 ▲5
Herritarrak - Herritarron Alderdia (C's) 157.903 5,57 ▼19,78 6 ▼30
Kataluniako Alderdi Popularra (PP) 109.067 3,85 ▼0,39 3 ▼1
Kataluniako Europar Alderdi Demokrata (PDeCAT)1 77.059 2,72 Berria 0 ▼54
Murrizketarik Ez-Grupo Verde (Recortes Cero-GV) 12.707 0,45 ▲0,21 0 ±0
Kataluniaren Independentziarako Primarioen Mugimendua (MPIC) 5.940 0,21 Berria 0 ±0
Kataluniako Fronte Nazionala (FNC) 4.976 0,18 Berria 0 ±0
Kataluniako Alderdi Nazionalista (PNC) 4.583 0,16 Berria 0 ±0
Kataluniako Langileen Alderdi Komunista (PCTC) 4.504 0,16 Berria 0 ±0
Izquierda en Positivo (IZQP) 2.059 0,07 Berria 0 ±0
Som Terres de l'Ebre 1.414 0,05 Berria 0 ±0
Bidezko Mundurantz (PUM+J) 1.327 0,05 Berria 0 ±0
Pentsiodunen Batasun Europarra (UEP) 631 0,02 Berria 0 ±0
Aulki Zuriak (EB) 590 0,02 Berria 0 ±0
Unidos por la Democracia+Jubilados (Unidos Sí) 403 0,01 Berria 0 ±0
Alianza por el Comercio y la Vivienda (Alianza CV) 167 0,01 Berria 0 ±0
Suport Civil Català (SCAT) 138 0,01 Berria 0 ±0
Korronte Gorria Mugimendua (M.C.R.) 92 0,01 Berria 0 ±0
Boto zuriak 24.021 0,84 ▲0,4
Denetara 2.833.644 135 ±0
Baliozko botoak Berria 98,57 ▼1,06
Baliogabeko botoak 40.966 1,43 ▲1,06
Emandako botoak / Boto-emale kopurua 2.874.610 53,54 ▼25,55
Abstentzioak 2.494.382 46,46 ▲25,55
Erregistratutako boto-emaleak 5,623,962
Iturriak[156]

Barrutikako emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Barrutia C's ERC Junts PSC-PSOE PDeCAT ECP-PEC CUP-G. PP Vox
% E % E % E % E % E % E % E % E % E
Bartzelona
Girona
Lleida
Tarragona
Denetara
Iturriak

Independentismoaren emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alderdien ehunekoak      Independentistak (51.57%)     Besteak (7.4%)     Unionistak (41.03%)

Hauteskunde kanpainan indar independentista batzuk alderdi subiranistek botoen %50eko langa gainditzea ezarri zuten helburu gisa. Azkenean indar independentistek botoen %51,6 bereganatu zuten, unionistek baino 10 puntu gehiago. Honako taula honetan bloke bakoitzak lortutako sostengua ageri da:

Blokea Alderdiak Botoak[156] Aulkiak
Kopurua % +/- Kop +/-
Independentistak 1.448.809
%51,57
 ▲3,85 74 ▲4
Unionistak 1.152.880
%41,03
 ▼2,86 53 ▼4
Besteak 203.351
%7,4
 ▼0,99 8 ▬

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Kataluniako 2006ko Autonomia-Estatutu berriak, bere bigarren Xedapen Iragankorrean, 1979ko Autonomia-Estatutuari egiten dio erreferentzia, hauteskunde-prozedurari dagokion puntuetan.
  2. ↑ Acció per la República-ko (AxR) 3 diputatuak eta Els Verds–Alternativa Verda-ko (EV–AV) diputatua kontuan hartuz.
  3. ↑ 2017ko Hauteskundeetan Junts per Catalunya koalizioak lortutako emaitza.
  4. ↑ 2017an Catalunya en Comú-Podem koalizioak lortutako emaitza
  5. ↑ 2017an CUPek lortutako emaitza
  6. ↑ a b c d e f PP+C's koaliziopean.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) Catalunya, elDiario es. (2020-10-02). «Torrent anuncia que las elecciones catalanas serán el 14 de febrero» ElDiario.es (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Periódico, El. (2020-10-16). «¿Cuándo serán las elecciones catalanas? Fecha y calendario electoral» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  3. ↑ (Katalanez) «Quim Torra anuncia noves eleccions a Catalunya» betevé 2020-01-29 (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  4. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «El coronavirus allunya les eleccions catalanes almenys fins a finals d'any | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  5. ↑ a b (Gaztelaniaz) García, Reyes Rincón, Jesús. (2020-09-28). «El Tribunal Supremo confirma la inhabilitación de Quim Torra» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  6. ↑ a b (Gaztelaniaz) «El Tribunal Supremo inhabilita a Quim Torra por unanimidad» ELMUNDO 2020-09-28 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  7. ↑ (Katalanez) 324cat. (2020-10-02). «Torrent calcula que les eleccions podrien ser el diumenge 14 de febrer» CCMA (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  8. ↑ (Gaztelaniaz) García, Jesús. (2019-12-20). «Quim Torra, condenado a un año y medio de inhabilitación por negarse a retirar los lazos amarillos» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «El president de la Generalitat, Quim Torra inhabilitado un año y medio» La Vanguardia 2019-12-19 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  10. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Torrent retira el escaño a Torra y la legislatura queda vista para sentencia» ELMUNDO 2020-01-27 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  11. ↑ a b (Gaztelaniaz) Pascual, Júlia Regué,Roger. (2020-01-27). «El veto a Torra en el Parlament fractura el Govern» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  12. ↑ a b (Gaztelaniaz) Ríos, Pere; Baquero, Camilo S.. (2020-01-28). «Torra empuja la legislatura catalana a un final acelerado tras perder el escaño» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  13. ↑ a b (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2020-01-29). «Torra anuncia elecciones tras los presupuestos y carga contra ERC» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  14. ↑ a b c d «BOE.es - Documento consolidado BOE-A-2006-13087» www.boe.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  15. ↑ (Ingelesez) Pellicer, Naiara Reig. «Spanish elections: Begging for the right to vote» Cafébabel (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  16. ↑ «BOE.es - Documento BOE-A-1979-30178» boe.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  17. ↑ (Ingelesez) Effective threshold in electoral systems. .
  18. ↑ (Katalanez) «Article 56. Composició i règim electoral» Portal Jurídic de Catalunya - Decret 306/2006, de 20 de juliol, pel qual es dóna publicitat a la Llei orgànica 6/2006, de 19 de juliol, de reforma de l'Estatut d'autonomia de Catalunya (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  19. ↑ (Gaztelaniaz) Sastre, Roger Pascual / Daniel G.. (2020-06-29). «¿Cuándo serán las elecciones en Catalunya? Fechas más probables» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  20. ↑ a b (Gaztelaniaz) «El posible calendario de una legislatura catalana con los días contados» La Vanguardia 2020-01-29 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  21. ↑ «Rufián: "Las elecciones catalanas pueden ser más tarde de lo que parece"» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  22. ↑ (Gaztelaniaz) «El calendario de las nacionalidades, por Enric Juliana» La Vanguardia 2020-02-08 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  23. ↑ (Gaztelaniaz) Tomàs, Neus. (2020-02-06). «El win-win de Sánchez» El Diario (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  24. ↑ (Gaztelaniaz) «Iñigo Urkullu adelanta las elecciones en el País Vasco al 5 de abril para que no coincidan con las catalanas» ELMUNDO 2020-02-10 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  25. ↑ (Gaztelaniaz) Reinero, David Lombao, David. (2020-02-10). «Feijóo adelanta las elecciones gallegas al 5 de abril para hacerlas coincidir con las vascas» El Diario (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  26. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont ningunea a Torra y prepara las elecciones catalanas para el 27S o para el 4 de octubre» La Voz de Galicia 2020-07-02 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  27. ↑ (Gaztelaniaz) «Carles Puigdemont acelera y quiere elecciones el 4 de octubre en Cataluña» ELMUNDO 2020-07-10 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  28. ↑ (Gaztelaniaz) «El Govern endurece el confinamiento en Lleida y siete municipios más del Segrià a partir de esta medianoche» La Vanguardia 2020-07-14 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  29. ↑ (Gaztelaniaz) lainformacion.com. (2020-07-15). «Puigdemont plantea llevar las catalanas a noviembre y enreda los PGE a Sánchez» La Información (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  30. ↑ (Gaztelaniaz) Baquero, Pere Ríos, Camilo S.. (2020-10-21). «Torrent anuncia al Parlament que no hay candidato a la Generalitat y pone en marcha el reloj electoral» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  31. ↑ (Gaztelaniaz) 20minutos. (2020-12-21). «Aragonès firma el decreto de convocatoria de las elecciones del 14 de febrero en Cataluña» www.20minutos.es - Últimas Noticias (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  32. ↑ https://www.boe.es/boe/dias/2020/12/22/pdfs/BOE-A-2020-16676.pdf
  33. ↑ «Eleccions al Parlament de Catalunya» www.historiaelectoral.com (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  34. ↑ Grups parlamentaris - Parlament de Catalunya. .
  35. ↑ (Katalanez) «El diputat del PSC Carles Castillo trenca el carnet del partit per la "deriva" de la formació socialista» Ara.cat 2020-09-01 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  36. ↑ (Gaztelaniaz) «Units ganará un escaño tras la baja del diputado socialista Carles Castillo» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  37. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDECat gana un diputado en el Parlament con el retorno de Maria Senserrich, que relevará a Torra» La Vanguardia 2020-10-31 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  38. ↑ «BOE.es - Documento consolidado BOE-A-1985-11672» www.boe.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  39. ↑ (Gaztelaniaz) RTVE.es. (2020-08-19). «Carlos Carrizosa será el candidato de Ciudadanos a la Generalitat en sustitución de Lorena Roldán» RTVE.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  40. ↑ (Gaztelaniaz) Sastre, Fidel Masreal / Daniel G.. (2020-07-02). «Puigdemont anuncia la creación de un partido al margen del PDECat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  41. ↑ (Gaztelaniaz) «JxCat suma a Demòcrates a sus listas para el 14-F» La Vanguardia 2020-12-29 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  42. ↑ Press, Europa. (2020-12-29). «Solidaritat Catalana per la Independència plantea a la militancia presentarse con JxCat al 14F» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  43. ↑ (Gaztelaniaz) «MES llega a un acuerdo con JxCat para concurrir a las elecciones del 14F» La Vanguardia 2020-12-31 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).[Betiko hautsitako esteka]
  44. ↑ (Gaztelaniaz) Baquero, Camilo S.. (2020-07-14). «Bonvehí dice que el PDeCAT se presentará en solitario a las elecciones si no hay acuerdo con Junts» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  45. ↑ (Gaztelaniaz) «Chacón se erige como la única candidata del PDECat con el aval de Mas y Trias» La Vanguardia 2020-10-22 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  46. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDECat incorpora a miembros de Convergents como independientes en sus listas electorales» La Vanguardia 2020-12-24 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  47. ↑ (Gaztelaniaz) «Aragonès es elegido candidato a la presidencia de la Generalitat por ERC» La Vanguardia 2020-11-20 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  48. ↑ (Katalanez) «Moviment d'Esquerres rechaza un acuerdo con ERC para las elecciones del 14-F» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  49. ↑ (Gaztelaniaz) «Torra regala a Iceta la pole position en la carrera electoral catalana» El Independiente 2020-01-31 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  50. ↑ (Gaztelaniaz) «Iceta renuncia y cede a Illa la candidatura del PSC» La Vanguardia 2020-12-30 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  51. ↑ (Gaztelaniaz) EFE. (2018-09-18). «Jessica Albiach, nueva presidenta de los comunes en el Parlament» El Diario (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  52. ↑ (Gaztelaniaz) «Jéssica Albiach se presenta a las primarias de los comunes» La Vanguardia 2020-02-04 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  53. ↑ Press, Europa. (2020-12-28). «Catalunya en Comú y Podem reeditan el acuerdo para ir juntos a las elecciones del 14F» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  54. ↑ (Gaztelaniaz) Catalunya, elDiario es. (2020-12-12). «La CUP avala que la exalcaldesa de Badalona Dolors Sabater sea su candidata a las elecciones catalanas» ElDiario.es (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  55. ↑ (Gaztelaniaz) «Pirates de Catalunya aprova amb un 80,7% dels vots de la militància concórrer a les eleccions del 14-F amb la CUP» La Vanguardia 2020-12-12 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  56. ↑ (Gaztelaniaz) «Alejandro Fernández nuevo presidente del PP catalán» La Vanguardia 2018-11-10 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  57. ↑ (Gaztelaniaz) H, C. S. Macías Última actualización:10-08-2020 | 12:37 H/Creada:10-08-2020 | 02:00. (2020-08-10). «Ignacio Garriga será el candidato de Vox a la Generalitat» La Razón (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  58. ↑ (Gaztelaniaz) «Ciudadanos se abre ahora a una lista con el PP en Cataluña por la "situación excepcional"» El Confidencial 2020-01-29 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  59. ↑ (Gaztelaniaz) «Ni Vox ni Valls: el PP quiere un 'Cataluña Suma' sólo con Ciudadanos» El Español 2020-01-30 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  60. ↑ (Gaztelaniaz) «Vox, «bajo ningún concepto», se unirá a PP y Cs en «Cataluña Suma»» abc 2020-01-31 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  61. ↑ (Gaztelaniaz) «Arrimadas pide extender la lista conjunta de Cataluña a Galicia y el País Vasco» El Confidencial 2020-01-31 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  62. ↑ (Gaztelaniaz) «Arrimadas propone ir con el PP a las elecciones de Cataluña, País Vasco y Galicia» abc 2020-01-31 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  63. ↑ (Gaztelaniaz) «El fracaso de Euskadi aumenta el rechazo del PP catalán sobre otra coalición con Cs» El Confidencial 2020-07-14 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  64. ↑ «Casado apuesta por aliarse con Cs en Catalunya aunque el PP catalán teme el auge de Vox» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  65. ↑ (Gaztelaniaz) Rovira, Marc. (2020-01-30). «Valls busca apoyos para una plataforma electoral al Parlament» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  66. ↑ «Ciudadanos y Valls planean una candidatura conjunta en Catalunya» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  67. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont hace oficial que su nuevo partido nacerá el 25 de julio» La Vanguardia 2020-07-02 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  68. ↑ «Puigdemont se hace con el control de Junts per Catalunya con un presidente afín» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  69. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont arrebata la marca JxCat a la dirección del PDECat» La Vanguardia 2020-07-10 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  70. ↑ (Gaztelaniaz) «Sànchez descarta una coalición de Junts y el PDECat» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  71. ↑ (Gaztelaniaz) Piñol, Àngels. (2020-07-12). «El partido que impulsa Carles Puigdemont renuncia a los derechos electorales del PDeCAT» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  72. ↑ (Gaztelaniaz) «La dirección de la Crida apuesta por disolver la entidad y sumarse al partido de Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-08 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  73. ↑ (Gaztelaniaz) Agencias. (2020-02-10). «Demòcrates irá en solitario a las elecciones si no hay "frente común" por la vía unilateral» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  74. ↑ (Gaztelaniaz) «La coalición de Puigdemont busca romper la CUP, sumar a Demòcrates y diluir el PDeCAT» El Confidencial 2020-06-17 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  75. ↑ (Katalanez) «Hecatombe per liderar l’espai postconvergent» La República 2020-07-06 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  76. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont pone la CUP al borde de la fractura por su oferta de coalición electoral» El Confidencial 2020-07-10 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  77. ↑ «Puigdemont creará Junts en congreso telemático del 25 de julio al 3 de octubre» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  78. ↑ (Katalanez) «Junts per Catalunya arrenca el procés de creació del partit i actualitza la seva imatge» Junts per Catalunya 2020-07-18 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  79. ↑ (Gaztelaniaz) lainformacion.com. (2020-07-15). «Puigdemont plantea llevar las catalanas a noviembre y enreda los PGE a Sánchez» La Información (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  80. ↑ (Katalanez) «L'aparell del PDeCAT s’atrinxera i es prepara per enfrontar-se a Puigdemont» El Món (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  81. ↑ (Gaztelaniaz) «Madrenas abre la puerta de JxCat al PDeCAT: “Son imprescindibles”» La Vanguardia 2020-07-22 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  82. ↑ (Gaztelaniaz) «Reagrupament se desliga del PDeCAT y apoya el nuevo partido de Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-24 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  83. ↑ Press, Europa. (2020-08-29). «Los cinco senadores del grupo de JxCat se dan de baja del PDeCAT» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  84. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont y el PDECat rompen» La Vanguardia 2020-08-29 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  85. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDECat se escinde» La Vanguardia 2020-08-30 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  86. ↑ (Gaztelaniaz) Catalunya, elDiario es. (2020-08-31). «Puigdemont se da de baja del PDeCAT y confirma la ruptura en el espacio posconvergente» El Diario (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  87. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDECat busca perfil propio y está dispuesto a negociar con Sánchez» La Vanguardia 2020-09-04 (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  88. ↑ (Katalanez) Bella, Emili. «Els diputats de JxCat obren el curs obviant la crisi del PDeCAT» El Punt Avui (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  89. ↑ (Gaztelaniaz) «Marta Pascal se da de baja del PDECat» La Vanguardia 2020-05-17 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  90. ↑ (Gaztelaniaz) «El PNC echa a andar con Pascal como líder y defendiendo el referéndum pactado» La Vanguardia 2020-06-27 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  91. ↑ «Convergentes, Lliga Democràtica y Lliures acuerdan un programa electoral común» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  92. ↑ (Gaztelaniaz) «La Lliga, Lliures y Convergents se presentarán juntos a las elecciones» La Vanguardia 2020-07-14 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  93. ↑ (Gaztelaniaz) ACN. (2020-05-14). «La Crida, sobre el nuevo PNC: "No hacen falta más partidos, sino más unidad"» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  94. ↑ (Gaztelaniaz) «Dilema catalanista: emular al PNV con Marta Pascal o una plataforma con Albert Batlle» El Confidencial 2020-06-24 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  95. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDECat, al borde de la ruptura con Puigdemont para aliarse con Pascal» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  96. ↑ (Gaztelaniaz) «La Lliga, Convergents y Lliures crean una comisión conjunta y piden un concierto fiscal para Catalunya» La Vanguardia 2020-07-23 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  97. ↑ (Gaztelaniaz) «La Lliga Democràtica y Lliures no se presentarán con el PSC en los comicios del 14-F» La Vanguardia 2020-12-28 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  98. ↑ (Gaztelaniaz) «El PSC y Units per Avançar reeditan su acuerdo de colaboración electoral» La Vanguardia 2020-12-28 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  99. ↑ (Gaztelaniaz) Rovira, Marc. (2020-01-30). «Valls busca apoyos para una plataforma electoral al Parlament» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  100. ↑ (Katalanez) «Ciudadanos y Valls planean una candidatura conjunta en Catalunya» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  101. ↑ (Gaztelaniaz) «Manuel Valls prepara su regreso a la política francesa tras las elecciones catalanas» www.elconfidencial.com 2020-10-21 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  102. ↑ (Gaztelaniaz) Sierra, Juan Ruiz. (2020-12-30). «Illa será el candidato del PSC a la Generalitat y dejará el Gobierno» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  103. ↑ (Gaztelaniaz) Ubieto, Gabriel. (2020-12-30). «Illa: "Estoy preparado para ser presidente de la Generalitat"» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  104. ↑ (Gaztelaniaz) «El PP lanza una OPA a Ciudadanos con el fichaje de Lorena Roldán a dos meses de las elecciones catalanas» ELMUNDO 2020-12-30 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  105. ↑ (Gaztelaniaz) «Ciudadanos arranca la campaña en Montjuic con el lema "Para que ganemos todos", con Arrimadas y Carrizosa llamando a la movilización del voto constitucionalista» ElDiario.es 2021-01-28 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  106. ↑ (Gaztelaniaz) «El programa de ERC acentúa políticas de izquierdas y mantiene la vía unilateral» El Nacional 2021-01-28 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  107. ↑ (Katalanez) «JxCat presenta el lema de campanya del 14-F: "Junts per fer. Junts per ser"» Diari Ara 2021-01-25 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  108. ↑ (Gaztelaniaz) «Así será la campaña del PSC: Sánchez participará en cinco actos» El Periodico 2021-01-25 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  109. ↑ (Katalanez) «"El canvi que Catalunya mereix", el lema dels comuns per a les eleccions del 14-F» Diari Ara 2021-01-25 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  110. ↑ (Katalanez) ««Si t'ho penses, PDECat», l'eslògan per captar els que dubten entre Chacón i Junts» NacióDigital 2021-01-07 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  111. ↑ (Katalanez) «La CUP trenca el tabú de no posar cares als cartells electorals» Ara.cat 2021-01-27 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  112. ↑ (Katalanez) «El PP es fixa l'objectiu de doblar els resultats i solidificar el lideratge de Casado» NacióDigital 2021-01-28 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  113. ↑ (Gaztelaniaz) «"Recuperemos Cataluña": Vox lanza su campaña contra la inmigración y la "inseguridad"» www.elconfidencial.com 2020-12-22 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  114. ↑ (Gaztelaniaz) «Abascal asegura que "la gran pandemia" de Catalunya es la "falta de libertad"» La Vanguardia 2020-12-22 (Noiz kontsultatua: 2021-01-03).
  115. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. CatPanel (8E): sorpasso de Junts a ERC en escaños, subidón del PSC | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2021-01-08).
  116. ↑ (Gaztelaniaz) «ERC sigue en cabeza pero PSC y Junts se acercan y pugnan por la segunda plaza» La Vanguardia 2021-01-09 (Noiz kontsultatua: 2021-01-10).
  117. ↑ (Gaztelaniaz) Rico, Jose. (2021-01-08). «Encuesta elecciones en Catalunya 2021: El PSC ganaría el 14-F tras la irrupción de Illa» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-09).
  118. ↑ (Gaztelaniaz) «Salvador Illa acerca a los socialistas al triple empate en Cataluña a la semana de ser elegido candidato» El Español 2021-01-06 (Noiz kontsultatua: 2021-01-08).
  119. ↑ (Gaztelaniaz) «El último sondeo explica la apuesta por Salvador Illa: los 'indepes' ampliarían hoy su ventaja en Cataluña» El Español 2020-12-31 (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  120. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. CatPanel (20D): la CUP arrebata un escaño a Junts. El independentismo roza el 51% | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  121. ↑ https://govern.cat/govern/docs/2020/12/18/09/49/bad0d16d-b034-42c3-a126-25b0e75844b2.pdf
  122. ↑ (Gaztelaniaz) Rico, Jose. (2020-12-06). «Encuesta elecciones en Catalunya 2021: ERC resiste en cabeza y el PSC acecha a JxCat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  123. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. CatPanel (30N): ERC ganaría las elecciones. Ni PDeCat, ni PNC | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  124. ↑ http://upceo.ceo.gencat.cat/wsceop/7808/Dossier%20de%20premsa%20-985.pdf
  125. ↑ (Gaztelaniaz) GESOP. (2020-10-29). «Encuesta sobre las elecciones catalanas de 2021: estimaciones» Gesop (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  126. ↑ https://gesop.net/wp-content/uploads/2020/10/Eleccions_estimacio_vot_catalunya_octubre_2020_GESOP.pdf
  127. ↑ «ERC se impondría en las elecciones catalanas, pero el independentismo no llegaría al 50% de los votos» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  128. ↑ http://upceo.ceo.gencat.cat/wsceop/7768/Dossier%20de%20premsa%20-979.pdf
  129. ↑ (Gaztelaniaz) H, Creada 05-10-2020 | 03:51 H/Última actualización 05-10-2020 | 09:56. (2020-10-05). «Encuesta NC Report | El independentismo se estanca: repetiría el 47,7% del voto» La Razón (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  130. ↑ «CATALUÑA · Encuesta NC Report 05/10/2020: CUP 4,5% (6), JxCAT 20,0% (31), ERC 23,2% (35), CATCOMÚ-PODEM 7,8% (9), PSC 17,8% (25), Cs 11,9% (16), PP 7,6% (10), VOX 5,0% (3)» Electograph | Donde viven las encuestas | Where polls live (Noiz kontsultatua: 2021-01-01).
  131. ↑ (Gaztelaniaz) «ERC afianza su ventaja sobre JxCat, que se asegura la segunda plaza pese al ascenso del PSC» La Vanguardia 2020-09-05 (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  132. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. EP Autonómico (31ago): empate ERC-JxCat en Cataluña, el independentismo roza el 50%. Ayuso, la más votada en la CAM. La izquierda cerca del 60% en Asturias | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  133. ↑ http://upceo.ceo.gencat.cat/wsceop/7688/Dossier%20de%20premsa%20-974.pdf
  134. ↑ (Gaztelaniaz) Periódico, El. (2020-07-19). «Encuesta elecciones Catalunya: Esquerra se mantiene pese a la presión de JxCat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  135. ↑ «ERC guanyaria les eleccions amb comoditat i l'independentisme superaria el 50%» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  136. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. EP (17My): Cataluña – JxCat ganaría las elecciones a ERC por una décima. Entra Vox | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  137. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. MacroPanel Autonómico (17My): 8 gobiernos para PSOE+, 8 para PP+ y 3 para otros+ | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  138. ↑ (Gaztelaniaz) Regué, Júlia. (2020-05-18). «ERC ganaría las elecciones con holgura y podría elegir entre JxCat o la izquierda» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  139. ↑ http://upceo.ceo.gencat.cat/wsceop/7548/Dossier%20de%20premsa%20-962.pdf
  140. ↑ (Gaztelaniaz) «ERC ganaría con claridad los comicios y podría sumar con JpC o la izquierda» abc 2020-03-01 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  141. ↑ (Gaztelaniaz) «Sondeo GAD3 para ABC. Elecciones catalanas (2 marzo).» gad3 (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  142. ↑ «Sondeos: ERC superaría a JxC y los tres partidos independentistas sumarían más votos que los constitucionalistas» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2020-09-02).
  143. ↑ (Gaztelaniaz) «ERC ganaría las elecciones catalanas al frente de una reforzada mayoría independentista» La Vanguardia 2020-02-16 (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  144. ↑ https://i.prcdn.co/img?regionguid=c77ac23f-50f6-458c-9898-d136a7c3144c&scale=102&file=20652020020900000000001001&regionKey=QXkJHOcZQ42ThnsRAErN5Q%3d%3d
  145. ↑ (Gaztelaniaz) «Reto independentista en las urnas» La Vanguardia 2020-02-01 (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  146. ↑ (Gaztelaniaz) «ERC tendría mayoría absoluta con los partidos catalanes de Sánchez (PSC) e Iglesias (En Comú)» El Español 2020-02-02 (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  147. ↑ (Gaztelaniaz) «Una coalición entre Cs y PP sumaría hoy poco más de la mitad de escaños que tuvieron en 2017» El Español 2020-02-02 (Noiz kontsultatua: 2020-09-05).
  148. ↑ (Gaztelaniaz) «Elecciones en Cataluña: ERC gana, pero el tripartito no suma y le complica la legislatura a Pedro Sánchez» La Razón 2020-02-03 (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  149. ↑ (Gaztelaniaz) Sastre, Daniel G.. (2020-02-01). «ERC podría elegir entre JxCat y la izquierda para gobernar en Catalunya» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  150. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. CatPanel (29e): subidón de JxCat que alcanza a ERC y reconquista muchos municipios de Cataluña | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  151. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. CatPanel 29e (II): Cataluña Suma, sumaría escaños y se colocaría como cuarta fuerza en el Parlament | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  152. ↑ (Gaztelaniaz) Pascual, Roger. (2020-01-29). «Un sondeo de los 'comuns' les sitúa a punto de alcanzar a Cs» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  153. ↑ http://upceo.ceo.gencat.cat/wsceop/7408/Dossier%20de%20premsa%20-954.pdf
  154. ↑ (Gaztelaniaz) electomania. CatPanel (30N – II): el empuje de CUP y JxCat da impulso al independentismo, pese a la bajada de ERC | Electomanía. (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  155. ↑ (Gaztelaniaz) H, Barcelona Creada 25-11-2019 | 02:04 H/Última actualización 25-11-2019 | 18:21. (2019-11-25). «La negociación con Sánchez castigaría a ERC en las urnas» La Razón (Noiz kontsultatua: 2021-01-04).
  156. ↑ a b c Aipuaren errorea: Konpondu beharreko erreferentzia kodea dago orri honetan: ez da testurik eman Emaitzak izeneko erreferentziarako

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=2021eko_Kataluniako_Parlamentuko_hauteskundeak&oldid=9630305"(e)tik eskuratuta