Edukira joan

2021eko Kolonbiako protestak

Wikipedia, Entziklopedia askea
2021eko Kolonbiako protestak
Irudia
Motamanifestazio
Denbora-tarte2021eko apirilaren 28a - 2022
HerrialdeaKolonbia
Medellínen egindako murala.
Protestak Medellinen, 2021eko apirilaren 28an.

2021eko Kolonbiako protestak, zerga berriak jarri behar zirela eta, Gobernuaren aurkako protesta masiboak egin ziren Kolonbian. Aurretik ere 2019 eta 2020 artean, COVID-19 pandemiak etenda, eta 2020ko irailean beste protesta erronda bat ere egon zen poliziaren indarkeriaren aurka. Gobernuak errepresio bortitzarekin erantzun zuen. 2021eko gertaerak apirilaren 28an hasi ziren.

Kolonbiako hainbat hiritan 2021eko apirilaren 28an hasi ziren manifestazioak dira, Iván Duque Márquezen gobernuak proposatutako zerga igoeraren eta osasun erreformaren aurkako protesta gisa egiten direnak. Zerga ekimena aurkeztu zen Ingreso Solidario-ri diru-laguntza handitzeko, 2020ko apirilean Kolonbiako COVID-19 pandemian sorospena emateko ezarritako oinarrizko errenta unibertsaleko programa, 010 proiektuak herrialdeko osasun arreta pribatizatzea proposatzen zuen bitartean.

Erreforma bertan behera utzi zuten ia astebeteko manifestazioen ostean, nahiz eta manifestazio horiek, orain, gizarte-desberdintasunen, herrialdeko pobreziaren okertzearen eta gobernuak osasun- eta hezkuntza-politikei buruz aurreikusitako erreformen aurka zuzenduta dauden.

Datuak ez dira oso garbiak eta iturrien arabera aldatzen dira. Kolonbiako Defensoria del Puebloren arabera, apirilaren 28tik, hamar egunetan, protesten lehenengo hamar egunetan 24 hildako izan dira protestarien artean, 800 zauritu eta 89 desagertu. Temblores gobernuz kanpoko erakundeak 37 hildako, 934 atxiloketa arbitrario eta 11 ustezko sexu-indarkeria kasu salatu ditu. Kolonbiako Indarrez Desagertutakoaren Lan-mahaiaren arabera, bestetik, dagoeneko 471 desagertuak dira. [1]

Nazio Batuen Giza Eskubideetarako Goi Komisarioaren Bulegoak eta Human Rights Watchek poliziak manifestarien aurka egindako gehiegikeriak adierazi zituzten, eta Alvaro Uribe Velez ohiak, berriz, protestetan poliziaren eta soldaduen ekintzak babesteko eskatu zien jendeari.[2]

Amnesty Internationalek ere errepresioa salatu zuen.[3]

Gobernuaren erantzunak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Apirilak 28: Indar Publikoa (indar militarrak eta polizia nazionala) hirietan zabaltzeko agindua eman zen, eta etxeratze-aginduak herrialdeko hainbat hiritan.
  • Apirilak 30: Ivan Duque presidenteak zerga erreformarako testu berria idatziko zuela iragarri zuen.
  • Maiatzak 1 - Iván Duke presidenteak Kolonbiako hirien militarizazioa baimendu zuen.
  • Maiatzak 2: Dukeak zerga erreforma proiektua erretiratuko zuela iragarri zuen Errepublikako Kongresuan, eta alderdi politikoei deituko zien zerga proiektu berria egiteko, baina ez zituen oposizioko alderdiak deitu proiektu honetarako.
  • Maiatzak 3 - Ogasun ministroak Alberto Carrasquillak eta Juan Alberto Londoño Ogasuneko sailburuordeak kargua utzi zuten. Handik gutxira, gobernuak Carrasquilla izendatu zuen CAFeko (Corporación Andina de Fomento) presidentetzarako hautagai gisa.
  • Maiatzak 5: Miguel Ceballos Bakerako Goi Komisarioak iragarri zuen Langabezia Batzorde Nazionalarekin bilera bat egingo dela maiatzaren 10ean, azken horrek eskatuta. Era berean, 11 bilera iragarri zituen herrialdeko sektore sozial, ekonomiko eta politiko ezberdinekin. Duke-k delitu eta bandalismoaren egileen atziloketak eta sariak iragarri zituen.
  • Maiatzak 6 - Errepublikako Kongresuak saio berezia egiten du Langabezia Nazionaleko buruzagiekin.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]