Adrien Manglard

Wikipedia, Entziklopedia askea
Adrien Manglard
Bizitza
JaiotzaLyon, 1695eko martxoaren 10a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaErroma, 1760ko abuztuaren 1a (65 urte)
Hezkuntza
HeziketaAcadémie royale de peinture et de sculpture (en) Itzuli
Accademia di San Luca
(1735 -
Hizkuntzakfrantsesa
Irakaslea(k)Adriaen van der Cabel (en) Itzuli
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakmargolaria, Irarlea eta artista grafikoa
Lantokia(k)Erroma
KidetzaAccademia di San Luca
Académie royale de peinture et de sculpture (en) Itzuli
Genero artistikoaItsas ikuspegia
paisaia margolaritza

Adrien Manglard (Lyon, Frantziako Erresuma, 1695eko martxoaren 10a - Erroma, 1760ko abuztuaren 1a) frantziar margolari eta marrazkilaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Seaport Scene, Harvart Art Museum, Cambridge (Massachusetts)

Adrien Manglard Lyonen jaio zen, Frantziako Erresuman, Edmond (Aimé izenekoa) Manglard eta Catherine Rose du Perrier (edo Dupérier) semea, 1693an ezkondu zena.[1] Manglarden aita ere margolaria zen. Adrienek Lyonen ikasi zuen Adriaen van der Cabelekin, Erromara joan aurretik 1715ean. Manglardek bi anaia zituen, Daniel eta Pierre, gurasoek umezurtz etxean utzi zituzten gosea zela eta.[2][3]

Adrienek Lyonen ikasi zuen Adriaen van der Cabel maisu holandarrarekin (Italiako ikasketak ere egin zituen) eta gero Erromara joan zen bizitzera eta karrerarik handienera.[3][4][5] Manglard 1720ko hamarkadaren erdialdetik gutxienez komisario nabarmenen mezenasgoaz gozatzen hasi zen. 1720ko hamarkadan Corte Sabaudarako lanean hasi zen eta 1726an bi koadro bidali zituen.[6] Manglardek itsas margolari gisa zuen talentua bere ibilbidea azkar joan zen: bezero ospetsuak Victor Amadeus II.a, Savoiako dukea eta Piamonteko erregea izan ziren, 1726an berarekin bat datozen bi piezak erosi zizkion eta Filipe, Parmako dukea. Filipek bakarrik 140 margolan baino gehiago enkargatu zizkion Manglard-i bere jauregiak apaintzeko.[5][7]

1736an Frantziako Akademiak kide oso gisa onartu zuen.[8][9] Manglard Erroman hil zen 1760an.[5][9]

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Itsas portua, Kunsthistorisches Museum, Viena
    Itsas portua, Kunsthistorisches Museum, Viena
  • Marine, Arte Ederren Museoa, Lyon
    Marine, Arte Ederren Museoa, Lyon
  • Mediterraneoko Portua, Joan III.a Jauregia Museoa, Varsovia
    Mediterraneoko Portua, Joan III.a Jauregia Museoa, Varsovia
  • The End of the Storm, Périgordeko Arte eta Arkeologia Museoa, Périgueux
    The End of the Storm, Périgordeko Arte eta Arkeologia Museoa, Périgueux
  • Flußmündung mit Hafen, Arte Ederren Museoa, Budapest
    Flußmündung mit Hafen, Arte Ederren Museoa, Budapest
  • Seaport Scene, The Fogg Museum, Cambridge, Massachusetts
    Seaport Scene, The Fogg Museum, Cambridge, Massachusetts
  • Kostaldeko paisaia arrantzaleekin, Bilduma pribatua, kokapen ezezaguna
    Kostaldeko paisaia arrantzaleekin, Bilduma pribatua, kokapen ezezaguna
  • Embarcadero, Adrien Manglard-en Zirkulua, Arte Ederren Museoa, Valentzia
    Embarcadero, Adrien Manglard-en Zirkulua, Arte Ederren Museoa, Valentzia
  • Mediterraneoko portuaren eszena, Bilduma pribatua, kokapen ezezaguna
    Mediterraneoko portuaren eszena, Bilduma pribatua, kokapen ezezaguna

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Michel, Olivier (1981). Adrien Manglard, peintre et collectionneur (1695-1760). Mélanges de l'École française de Rome.
  • Maddalo, Silvia (1982). Adrien Manglard (1695-1760). Multigrafica; University of Virginia.
  • A. Negro (2000). Manglard, Locatelli e altri. Quadri Rospigliosi riemersi dalle vendite del 1931 e del 1932. Rome.
  • A. Rostand (1943). Adrien Manglard et la peinture de marines au XVIIIe siècle. Gazette des Beaux-Arts. pp. 263–272.
  • Turner, Jane; Akiyama, Terukazu; Brigstocke, Hugh (1996). The Dictionary of Art, vol. 20. New York: Grove. p. 270. ISBN 1-884446-00-0.
  • Cavina Ottani, Anna; Calibi, Emilia (2005). La pittura di paesaggio in Italia : il Settecento. Milan: Mondadori Electa. pp. 247–250.
  • Beyer, Andreas; Savoy, Bénédicte; Tegethoff, Wolf; König, Eberhard (1992). Allgemeines Künstlerlexikon : die bildenden Künstler aller Zeiten und Völker. München: Saur. p. 29.
  • A checklist of painters c1200-1976 represented in the Witt Library, Courtauld Institute of Art, London. London: Mansell. 1978. p. 188. ISBN 0-7201-0718-0.
  • Bénézit, Emmanuel (1976). Dictionnaire critique et documentaire des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs de tous les temps et de tous les pays. Gründ. pp. 139–140.
  • Duclaux, Lise; Monnier, Geneviève; Petiet, Marie-Noëlle (1967). Dessins français du XVIIIe siècle: amis et contemporains de P.-J. Mariette. Paris: Musée du Louvre.
  • Gerson, Horst (1983). Ausbreitung und Nachwirkung der holländischen Malerei des 17. Jahrhunderts. Amsterdam: B.M. Israel. pp. 117–170. ISBN 90-6078-086-8.
  • Thieme, Ulrich; Becker, Felix (1950). Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler : von der Antike bis zur Gegenwart. Leipzig: Seemann. p. 14.
  • Mandrella, David; Musée Jacquemart-André (2005). Von Callot bis Greuze: französische Zeichnungen des 17. und 18. Jahrhunderts. G + H. p. 144. ISBN 978-3-931768-78-2.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Michel 1981, 827 orr. .
  2. ↑ Maddalo 1982, 15 orr. .
  3. ↑ a b Maddalo 1982, 31 orr. .
  4. ↑ G.Dargent 1979.
  5. ↑ a b c [1]
  6. ↑ Maddalo 1982, 39 orr. .
  7. ↑ [2]
  8. ↑ Maddalo 1982, 16 orr. .
  9. ↑ a b [3]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Adrien_Manglard&oldid=9260781"(e)tik eskuratuta