Agnostizismo gogor

Wikipedia, Entziklopedia askea

Agnostizismo gogorra, agnostizismo positiboa edo zorrotza bezala ere ezaguna, Jainkoaren edo jainkoen existentzia frogatzea edo ezeztatzea ezinezkoa dela babesten duen ideia filosofikoa da. Agnostiko gogorrek, askotan, metafisikarekin loturik dauden gai guztiak jakinduria egiaztagarriaren zutabeetatik edo ingurunetik urrun daudela esaten dute. Aipatzen ari garen ideia hau agnostizismo ahularen aurkakoa da, azken honek Jainkoaren existentzia egiaztatzea edo ezeztatzea ahal dela babesten baitu.

Agnostiko gogor batek bere postura filosofikoa babeste aldera, gizakiok inguratzen gaituen mundu naturala baino ezin dugula ikusi eta sumatu aipatzen du, beraz, honen esanetan, gizakiok ezin dugu inguratzen gaituen mundutik aldentzen den beste mundu batean parte hartu, hau da, jainko horiek egon beharko luketen mundu horren berririk izatea ezinezko zaigu. Argudio honi kritika egiteko askotan aipatzen da justifikazio hori erdiesteko Jainkoa naturaz gaindiko izaki gisa hartu behar dela eta horretarako, ideia hau babesten duen orok, gutxi bada ere, jainkotasunaren inguruko jakintza eduki behar duela. Kritika horren erantzun agnostikoak, gure mundua zientziaren bidez azaltzen denez, definizioz, Jainkoaren edo jainkoen mundua gure munduaz gain egon behar dela aipatzen du.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]