Ahalguztiduntasun

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ahalguztiduntasuna oro izan edo egiteko ahalmena izatea da, alegia, botere gorena edukitzea. Erlijio monoteistetan ezaugarri hau Jainkoari ematen zaio, bizitza materiala definitzen duten denboraren eta espazioaren mugetatik haratago baidago. Kristautasunean "Jainko Ahalguztiduna" babes-erregua otoitzetan maiz agertzen da. Ahalgustiduntasun horren barnean hiru ezaugarri daude: orojakintza, nonahikotasun eta oronginahia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]