Ainguraketa (eraikuntza)

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ainguraketa esanahi zabala duen terminoa da. Eraikuntza arloan ainguratze mota ugari daude; konpondu, atxiki eta zintzilikatu beharrak dauden hainbat mota, alegia.

Eraikuntza arloan, etxeetan, zubietan eta ingeniaritza zibil eta errepide lanetan mota guztiko ainguraketak erabiltzen dira. Meatzaritzan ere, ainguraketa mota bereziak erabiltzen dira, esaterako muturreko kargak, karga-astunak eta -arinak eustekoak beste batzuen artean.

Gizakiak eraikitzen eta fabrikatzen duen guztia, nolabait, ainguratuta edo finkatuta egon behar du.

Eraikuntzan, orokorrean, barra biribil hariztatuak izaten dira, haria mutur batean edo bietan izan dezake, zuzena edo amaiera kurbatua, L-, J- edo U- forma izanik ohikoenak. Gehienbat hormetan edo zoruan erabiltzen dira, hormigoi edo beste elementu konstruktibo batzuk eusteko edo egiturak edo makinerietan ezartzeko.

Ainguraketaren erabilera ohiko batzuk honako hauek dira: apaletegiak, burdinezko dorreak, motorren muntaiak, kale-argiak eta semaforoak.

Ainguraketa berezi asko daude, esaterako harlangaitz hormetarako, kartoi-igeltsuzko hormetarako, altzairuzko egituretarako, zurarako eta abar.

Ainguraketek nazioarteko kalitate arauak bete behar dituzte, mota eta erabileraren arabera, jasan behar dituzten ezaugarriak bermatzeko, hots, tentsioak, bultzadak, zizaila erresitentzia eta malgutasuna, besteak beste.

Ainguraren fabrikazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Normalean karbono gutxiko eta ertaineko altzairuekin fabrikatu ohi dira, estalita edo estalitako galbanizazioaren bidez. Eskakizun handiagoetarako aingurak aleazio altzairuekin fabrikatuta daude; SAE 4140, SAE 4340, etab. Aingura fabrikatzean izan behar duen kalitatea lortzeko, ASTM, AISI, SAE, DIN, edo antzeko prozedurak edo estandarrak hartu behar dira kontuan.

Ainguraketa motak (gaztelaniaz):

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]