Ainhoa Cantalapiedra

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ainhoa Cantalapiedra

Bizitza
JaiotzaGaldakao1980ko irailaren 25a (43 urte)
Herrialdea Bizkaia, Euskal Herria
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakabeslaria eta kantugilea
Genero artistikoarock
pop musika
Musika instrumentuaahotsa

ainhoacantalapiedra.com…
Facebook: ainhoacantalapiedra Instagram: ainhoacantalapiedra Last fm: Ainhoa Musicbrainz: d469f0ac-c3f0-479a-b0d7-9a2ba0f79897 Songkick: 426648 Discogs: 2373222 Edit the value on Wikidata

Ainhoa Cantalapiedra Cuñado (Galdakao, Bizkaia, 1980ko irailaren 25a) bizkaitar abeslaria da.

2002an Operación Triunfo espainiar abesti-lehiaketa irabazi zuen eta, horri esker, hurrengo urtean lehen diskoa atera zuen.[1] 2022an Supervivientes sailean parte hartu zuen, eta edizioko hirugarren kanporatua izan zen.[2][3]

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaztaroa eta hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Musikarekiko grina oso gaztetan hasi zitzaion. Laster hasiko zen gitarra jotzen eta piano-klaseak ematen. Bost urtez hainbat taldetan abestu zuen eta bere herriko jaialdietan parte hartu zuen. Aldi berean, Gorputz Hezkuntzako Irakasle ikasketak egiten hasi zen, eta fisioterapia ikasi nahi zuen gero. Operación Triunfo programaren bigarren edizioko kastinak bere bidean gurutzatu ziren.[4]

Bere edizioan beste artista ezagun batzuek parte hartu zuten, Vega, Manuel Carrasco, Beth, Hugo Salazar edo Elena Gadel, besteak beste. Ainhoa izan zen saioko irabazlea. Garaile izendatu zen azken galak 10 milioi ikusle baino gehiagoko audientzia izan zuen. Bere garaipena azken galako urrezko minutua izan zen, eta programaren historian ikusienetako bat ere bada. Horri esker, bere ibilbide musikalari ekiteko kontratua lortu zuen Vale Music diskoetxe bartzelonarraren eskutik. Artisten Akademiak management arloa kudeatzen zuen, programako beste lehiakide batzuentzat bezala.[5]

Galen diskoetan eta lehiaketaren albumean parte hartu zuen, La fuerza de la vida singlearen aurretik. Irabazi eta gutxira bikote bat egin zuen Giselarekin Generación OT albumerako.

2003-2004: Esencia Natural[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2003an atera zen salgai Esencia natural bakarkako debuta.[6] Urrezko Diskoarekin Promusicaeren 100 albumeko laugarren postuan debutatu zuen 50.000 kopia salduz, eta hamaika aste eman zituen zerrendan. Lehen singlea Acéptame así kantua izan zen, eta Los 40 Principales-eko  hogeita bigarren postura iritsi zen, bost astez zerrendan egon ondoren. Diskoa Emilio Estefanek ekoitzi zuen eta Jon Secada, Gian Marco edo Shakiraren kolaborazioak izan zituen. Ainhoaren beraren konposizio bat barne hartzen du.[7][8]

2003ko udan, bizkaitarrak bira bat hasi behar zuen Espainiako publikoari bere albuma aurkezteko, baina zirkulazio-istripu batek kontzertuak bertan behera uztera behartu zuen. Handik denbora batera, bere promozioari ekin zion berriro El amor me está llamando-rekin.[9]

2003ko azaroan abiatu zen lehen aldiz Latinoamerikara. Puerto Ricon egon zen promozio lanetan. Bertan, Gabonei ongietorria egiteko kontzertua eman zuen, lau milioi lagunen begiradaren aurrean.

Ondoren, Espainian saioak eskaintzen jarraitu zuen Decídete bere hirugarren singlearekin. Puntu horretan kontzertu intimistak egiten ditu eta Vale Music-ekin bere bigarren lan diskografikoaren prestakuntzari ekiten dio.

Bere jaioterriko Udalak hiriko I. Urrezko Domina eman zion 2003an.[4]

2004an, zortea probatu zuen GLUPen soinu-bandari ahotsa jarriz. Euskarazko, katalanezko eta gaztelaniazko haurrentzako filma da, apirilean estreinatua. 2004ko udan, kontzertuak eskaini eta Puerto Rico-ra joan zen, eta San Juango Badiako Nazioarteko Jaialdian parte hartu zuen. Han Garita saria eman zioten.[10]

2004-2006: Mi tiempo roto[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2004ko urrian, Ainhoa merkatura itzuli zen bere bigarren diskoarekin, Mi tiempo roto.[11] Pop rock kutsuko diskoa izan zen. Diskoa istripuaren ondoren bere denbora nola hautsi zen, eta pixkanaka kristalak zelan jasotzen joan zen erakusten duen argazkia da.[12]

Pablo Pinillak ekoitzia (David Bustamanteren eta beste artista batzuen ekoizlea), berak konposatutako hiru abestirekin parte hartzen du. Seguiré estando yo singlea bere aurkezpen-gutuna izan zen. Ainhoak singlea Espainian sustatzen zuen bitartean, zirkulazio-istripu batek berriro geldiarazi zuen bere karrera. Kasu horretan, ebakuntza egin behar izan zioten sudur-trenkadan, arnasa hartzeko zailtasunengatik. Promozioak hainbat astez gelditu behar izan zuen, eta geroago, abenduan, berriz heldu zion. Salir corriendo, Pop rock kantu bat izan zen bere bigarren singlea.

2005ean Academia de artistas (bere management agentzia) erakundearekin zuen kontratua eten eta bere ibilbide artistikoan etapa berri bati ekin zion. Zenbait hilabetez komunikabideetatik desagertu zen. Bere agentzia berria Bartzelonako Representarte izan zen. 2006. urtearen hasieran, Vale Musicekin zuen disko-kontratua amaitu zen, bi aldeen interesengatik.

2007-2009: Imperfecta[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007. urtearen hasieran, Interneteko blog bat idazten hasi zen, eta, bertan, hurrengo lanaren ekoizpen- eta grabazio-prozesuaz idatzi zuen. 2007ko abenduan Universal Publishing argitaletxearekin bere abestien administrazioa sinatu zuen.

2008ko otsailean Imperfecta argitaratu zen, ohikoa ez den moduan: diskoa doan deskarga zitekeen bere webgunetik, eta promozioa ez zen single batean zentratzen. Hilero, albumeko kantu baterako bideo bat eta argazki esklusiboez gozatzea planteatzen zen web orrian, guztira 11 kantu. Ainhoak konposatu zuen osorik, eta 2007an grabatu zuten Madril, Bartzelona eta Londresen artean, Marc Dalt-en ekoizpenarekin. My prisoner izan zen bere lehen singlea.[13]

Ainhoak Garamond saria jaso zuen Musikaren Sari Nazionalen II. Edizioan.

Deskarga sistemarekin 30.000 deskarga baimendu baino gehiago egin ziren bere web orrian. Horrela, abeslariak bere hirugarren diskoa formatu fisikoan argitaratzea erabaki zuen. 2009ko apirilean edizio mugatuan banatu zen Fnacen eta ondoren El Corte Inglesen.

2010: Eurovision TVE aurre-hautaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2010eko Eurovision Jaialdian Espainia ordezkatzen saiatu zen abeslaria, Ainhoa berak idatzitako Volver abestiarekin. Azken faserako La 1-ko gala batean sailkatu zen, webguneko bozketetan lehen hamarren artean geratu ondoren (hamargarrena), 179.912 botorekin.

2010eko otsailaren 22an egin zen Destino Oslo programa berezian, bigarren postuan aritu zen, eta epaimahaiaren eta publikoaren bozketa bidez, zazpigarren postuan geratu zen 49 punturekin (epaimahaiaren 24 puntu eta publikoaren 25). Espazioa % 15,6k jarraitu zuen 2.630.000 ikusle erakarri ondoren.

2010-2011: Cadena 100 Bira eta kolaborazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ainhoa Cadena 100ek bere eguneroko irratsaioa dela eta urtero antolatzen duen La máquina del tiempo biran sartu zen. Bertan, azken 25 urteetako 1. Postuetako abestiak eta Popeko abeslari ospetsuenenak  gogora ekartzen dituzte: Cher, Madonna, Michael Jackson, Coldplay, Shakira... beste askoren artean.

Urte horretan bertan, Wally López disko-jartzailearekin aritu zen kantari. TeleBilbaoko programa bateko kolaboratzailea izan zen. Bertan, Internetekin lotutako atal bat egiten zuen. Telecincoko ¡Qué tiempo tan feliz! saioko abeslari-taldean ere aritu zen.

Halaber, Vivas kontzertu akustikoen zikloan parte hartu zuen. JARE taldearen lehen singlean parte hartu zuen (Ilargi Berria). 2011ko udatik aurrera, Ainhoak Liz Mugler disko-jartzailearekin kolaboratzen du Superwomen proiektuan.

2011: Revolution[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011ko uztailean single berri bat grabatzen hasi zen Bruno Nicolás eta Kiko Rodríguezen eskutik (Natalia, Snoop Dogg edo Juan Magánen ekoizleak, besteak beste). Revolution izena hartu zuen. Pop abesti elektroniko eta alternatibo hau iTunesen kaleratu zen. Singlearen argazkiak Salva Musték (Edurne edo Soraya Arnelasen argazkilaria) egin zituen. Abestia 1. izan zen iTunes musika elektronikoan astebetez.

2012-2013: Miedo[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012ko udan Latinoamerikara itzuli zen Uniendo Fronteras izeneko ongintzazko bira batekin. Hau Ekuadorretik, Kolonbiatik edo Miamitik igaro zen, besteak beste.

Urte horretako abuztuan atera zen salgai bere laugarren lan diskografikoa izango zenaren bigarren singlea. Miedo izan zen abestiaren izenburua, eta harentzat bideoklip bat grabatu zuen berriro. Jagoba Ormaetxeak ekoitzia, Popera itzuli zen. Ondoren, kontzertu bira bat egin zuen herrialde osoan zehar.

2014 - 2020: ADN[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014an, Internet bidezko proiektu bati ekin zion, eta, horri esker, jarraitzaileen eta mezenasen ekarpen eskuzabala lortu zuen bere musikarako. Laguntza honek, neurri handi batean, estudioko laugarren diskoaren grabazioa lortzea ahalbidetu zuen. 2014ko urrian, Eres tú singlea jarri zuten salgai. Albuma Pablo Navarrok ekoitzi zuen.

Urte bereko irailean, artistak TVEko T con T programan Operación triunfo-ri egindako omenaldian parte hartu zuen.

Daniel Paez abeslari ekuadortarraren Julio Jaramilloren tributuan parte hartu zuen Nuestro juramento duetoarekin.

2016an Televisisa Music Publishing-ekin sinatu zuen Mexikon. Bere abesti berriak, Eres tú, Recuérdame, Libre edo Te busco, A que no me dejas telenobelan entzun ziren. L 'Oreal Mexico enpresaren babesa izan zuen.

Single ofizial bezala kaleratu izan ez arren, Nada es Imposible eta Recuérdame abestiek bideoklip ofiziala izan zuten.

2018an Dices izeneko balada unibertsal bat kaleratu zuen, ADNn txertatu ez zena eta etorkizuneko albumaren aurrekari bihurtu zena.

2020ko konfinamenduan, konposatzen jarraitu zuen, espazio bat sortu zuen Youtubeko bere kanalean, ahots-osasuneko aholkuekin, eta Sergio Beroren La calma luchada liburuaren hitzaurrea idatzi zuen, Editorial Dos Bigotesek argitaratua. Urte amaieratik aurrera Mexiko eta Espainiaren artean grabatu zituen bere hurrengo diskoko kantu berriak.

2022: Supervivientes[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2022ko apirilaren 3an, Telecincoko Viva la vida programak bere fitxaketa berretsi zuen, biziraupeneko realityaren lehiakideetako bat izateko. Lehiaketan 31 egun eman ondoren, hirugarren kanporatua izan zen, ondoz ondoko hiru kaleratze izendapen jaso eta Playa Paraison hamar egunez "Parásito" bezala egon ondoren.[14]

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Albumak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Albuma Xehetasunak
Esencia natural
  • Argitalpen data: 2003ko uztailak 7
  • Diskoetxea: Vale Music
  • Formatoa: CD, Digitala
  • Promusicaeren 100 albumeko zerrenda: 4.[15]
  • Promusicae ziurtagiria: Urrezko Diskoa
Mi tiempo roto
  • Argitalpen data: 2004ko urriak 19
  • Diskoetxea: Vale Music
  • Formatoa: CD, Digital
  • Promusicaeren 100 albumeko zerrenda: 20.
Imperfecta
  • Argitalpen data: 2009ko apirilaren 13
  • Diskoetxea: Independientea
  • Formatoa: CD, Digitala
ADN
  • Argitalpen data: 2014
  • Diskoetxea: Independientea
  • Formatoa: CD, Digitala

Singleak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2003: Acéptame así
  • 2003: El amor me está llamando
  • 2004: Decídete
  • 2004: Seguiré estando yo
  • 2004: Salir corriendo
  • 2008: My Prisioner
  • 2008: Hasta el final
  • 2008: Crece
  • 2008: Estás aquí
  • 2008: Recuérdame
  • 2010: Volveré
  • 2010: Volveré (Bigarren bertsioa)
  • 2011: Ilargi Berria (Jarrerekin lankidetzan)
  • 2011: Juguetes Rotos (Enrique Ramilekin lankidetzan)
  • 2011: Revolution
  • 2012: Miedo
  • 2013: Trusting Yourself (Paul Doser eta K-Stylerekin lankidetzan)
  • 2014: Eres tú
  • 2015: Just another day
  • 2018: Dices
  • 2022:
  • 2023: Arrastrando un cadáver

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) «Ainhoa Cantalapiedra, de ganadora a 'engañada' por Operación Triunfo» ELMUNDO 2014-07-19 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  2. (Gaztelaniaz) Gutiérrez, Marta. «Operación Triunfo (OT)» Libertad Digital (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  3. «Biografía» web.archive.org 2016-09-19 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  4. a b «- EL MUNDO | Suplemento de Nueva economia 381 - Ainhoa de Galdacano» www.elmundo.es (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  5. (Gaztelaniaz) LOS40. ««Casi ocho millones de espectadores siguieron la gala final de 'Operación Triunfo'»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  6. (Gaztelaniaz) LOS40. ««La esencia de Ainhoa»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  7. (Gaztelaniaz) LOS40. ««Los pupilos de 'OT' entran con fuerza en la lista de ventas»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  8. ««Lista Afyve (20-07-2003 al 27-07-2003)»» web.archive.org 2003-08-01 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  9. (Gaztelaniaz) LOS40. ««Suspendida la gira en solitario de Ainhoa»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  10. (Gaztelaniaz) LOS40. ««Ainhoa graba dos canciones para la película de animación 'Glup'»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  11. (Gaztelaniaz) LOS40. ««Ainhoa regresa en octubre con 'Mi tiempo roto', su segundo disco»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  12. (Gaztelaniaz) LOS40. ««Ainhoa se reencuentra con el rock en 'Mi tiempo roto', su segundo trabajo»» LOS40 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  13. «Lo nuevo de Ainhoa y una edición especial de RBD, novedades discográficas de la semana en Los40.com» web.archive.org 2009-06-04 (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  14. (Gaztelaniaz) «Ainhoa Cantalapiedra: últimas noticias e imágenes - Revista ¡HOLA!» HOLA (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).
  15. (Ingelesez) Inc, Nielsen Business Media. (2003-07-26). Billboard. Nielsen Business Media, Inc. (Noiz kontsultatua: 2023-09-28).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]