Edukira joan

Aino Pervik

Wikipedia, Entziklopedia askea
Aino Pervik
Bizitza
JaiotzaRakvere1932ko apirilaren 22a
Herrialdea Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
 Estonia
Heriotza2025eko abuztuaren 12a (93 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Eno Raud
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaTartuko Unibertsitatea
Hizkuntzakestoniera
hungariera
Jarduerak
Jarduerakhaur literaturaren idazlea, idazlea, poeta eta itzultzailea
Lantokia(k)Tartu
Jasotako sariak

IMDB: nm0675796 Musicbrainz: 309ceac9-6b1b-420c-8eaa-1504d5a4f815 Discogs: 2825915 Edit the value on Wikidata

Aino Pervik (Rakvere, 1932ko apirilaren 22a2025eko abuztuaren 12a) estoniar idazle eta itzultzailea izan zen.

Aino Pervik Rakveren jaio zen 1932ko apirilaren 22an.[1] 1939az geroztik Järvakandin ikasi zuen, eta 1946tik 1950era Tallinngo eskola pedagogiko batean.[2] 1950etik aurrera, fino-ugriar filologia ikasi zuen Tartuko Unibertsitatean[2] eta 1955ean amaitu zituen ikasketak.[1][3]

1955etik Tallinnen bizi izan zen. Haur eta gazte literaturako editore gisa lan egin zuen Estoniako Estatu Argitaletxean[3], eta 1960tik aurrera Eesti Televisioon (ETV) kateko gazteentzako programen editore gisa.[2] 1961ean haurrentzako lehen liburua kaleratu zuen, Kersti sõber Miina izenekoa.[3] 1967an idazle autonomo izan zen[2] eta hungarierazko liburuak estonierara itzuli zituen, besteak beste Emil Kolozsvári Grandpierre, Éva Janikovszky, Iván Mándy eta Kálmán Mikszáthenak.[4] 1974an sartu zen Estoniako Idazleen Batasunean.[2] Bere liburuak hizkuntza askotara itzuli dira. Eleberri laburrak eta poesia ere idatzi zituen.[4]

Sari ugari jaso zituen[3], hala nola Juhan Smuul literatura saria 1976an, Friedebert Tuglas saria 1983an eta Estoniako Idazleen Batasunaren saria 2012an.[4]

1961ean Eno Raud idazlearekin ezkondu zen.[2][5] Hiru seme-alaba izan zituzten: Rein Raud zientzialari eta idazlea[6][7], Mihkel Raud musikari eta idazlea[7] eta Piret Raud haur literaturako idazle eta ilustratzailea.[5][6][2]

Pervik 2025eko abuztuaren 12an hil zen, 93 urte zituela.[2][8]

Pervikek haurrentzako 60 liburu baino gehiago idatzi zituen; horietako batzuk 12 hizkuntzatara itzuli dira, eta antzerkirako eta zinemarako ere moldatu. Jorratu zituen gaien artean oreka ekologikoaren kontserbazioa, kulturen arteko liskarrak, identitatearen aurkikuntza, gerra eta askatasuna daude.[1] Ipuin eta fantasia elementuak eguneroko bizitzarekin uztartzen zituen, eta haurrak pentsarazten zituen. Bere lan ezagunenak Kunksmoor (1973), Arabella, mereröövli tütar (1982) eta Kallis härra Q (1992) dira.[2][4]

Haur literatura
  • Kersti sõber Miina (1961)
  • Väikesed vigurijutud (1972)
  • Umbluu (1980, 2008)
  • Arabella, mereröövli tütar (1982, 2000, 2008)
  • Sookoll ja sisalik (1986, 2004)
  • Keeruline lugu (1994)
  • Kunksmoor (1973)
  • Kunksmoor ja kapten Trumm (1975)
  • Kallis härra Q (1992, 2004)
  • Kollane autopõrnikas sõidab ring (1999, 2008)
  • Maailm Karvase ja Sulelisega (2000)
  • Draakonid võõrsil (2002)
  • Mammutilaps ajab tuult taga (2002)
  • Paula päästab Kassiopeiat (2003)
  • Dixi ja Xixi (2005)
  • Suleline, Puhuja ja must munk (2007)
  • Presidendilood (2008)
  • Ühes väikeses veidras linnas (2009)
  • Kollasel autopõrnikal läheb hästi (2009)
  • Kaarist on kasu (1972, 2010)
  • Kirjatähtede keerukas elu (2012)
  • Klabautermanni mure (2012)
  • Rändav kassiemme (2012)
  • Väike valge pilvelammas, kes läks läbi vikerkaare (2013)
  • Jänes keedab suppi (2013)
  • Roosaliisa prillid (2014)
  • Sinivant läheb lasteaeda (2014)
  • Härra Tee ja Proua Kohv (2014)
  • Jääpurikas, murelik piim ja teised tüübid (2015)
  • Tähenärija ja Kriksadull (2015)
  • Hädaoru kuningas (2016)
  • NummiPealt ja mujalt (2018)
Eleberriak
  • Kaetud lauad (1979)
  • Kiikujad väravakaartel (1989, 2022)
  • Üks hele valge tuvi (1995)
  • Matlena teekond (2010)
Ipuin bildumak
  • Impulss (1982)
  • Tulesõitjad (1988)
Poesia bildumak
  • Umimetsades (1977)
  • Kiljub ning kumiseb (1982)
  • Kellavalaja (1985)
  • Puusseastuja (1991)
Oroitzapenak
  • Miniatuurid mälupõhjast (2020)
Itzulpenak
  • Kálman Mikszáth. Püha Peetruse vihmavari (1958)
  • Emil Kolozsvári Grandpierre. Imeflööt (1959)
  • Gábor Goda. Murdvaras (1961)
  • Kálmán Mikszáth. Must linn (1966)
  • Sándor Somogyi Tóth. Olid ju prohvet, kullake (1968)
  • Magda Szabó. Saaresinine (1974)
  • Iván Mándy. Csutak astub lavale (1977)
  • Éva Janikovszky. Kui ma oleksin suur (1980, 2003)
  • Éva Janikovszky. Minuga juhtub alati midagi (1980, 2003)
  • Éva Janikovszky. Usu või ära usu (1980, 2004)

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b c (Ingelesez) «Aino Pervik» Estonian Children's Literature Centre (kontsulta data: 2025-08-19).
  2. a b c d e f g h i (Ingelesez) «Aino Pervik» Estonian Writers' Online Dictionary (kontsulta data: 2025-08-19).
  3. a b c d (Ingelesez) Christensen, Samantha. (2014). «Aino Pervik: Estonia ⋆ Author» Bookbird: A Journal of International Children's Literature (Johns Hopkins University Press) 52 (2): 19. (kontsulta data: 2025-08-19).
  4. a b c d (Ingelesez) «Pervik, Aino» Baltic Sea Library (kontsulta data: 2025-08-19).
  5. a b (Ingelesez) Koff, Eva; Koff, Indrek. (2016). «Piret Raud: Don't fear the more serious and mature children's books» Estonian Literary Magazine 1 (kontsulta data: 2025-08-19).
  6. a b (Ingelesez) «Piret Raud» Estonian Literature Centre (kontsulta data: 2025-08-19).
  7. a b (Ingelesez) Hankewitz, Sten. «Mihkel Raud: Estonians should see more how other people live» Estonian World 2018-09-07 (kontsulta data: 2025-08-19).
  8. (Estonieraz) Petrova, Margaret. «Lastekirjanik Aino Pervik suri 93aastaselt» Kroonika 2025-08-12 (kontsulta data: 2025-08-19).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]