Sasiola dorrea
| Sasiola dorrea | |
|---|---|
 Kostaldeko Donejakue bidea | |
 | |
| Kokapena | |
| Herrialdea |  Euskal Herria |
| Probintzia |  Gipuzkoa |
| Udalerria | Deba |
| Koordenatuak | 43°17′27″N 2°21′24″W / 43.29089°N 2.35659°W |
 | |
| Historia eta erabilera | |
| Eraikuntza | XVI. mendea |
| Arkitektura | |
| Estiloa | arkitektura gotikoa pizkundetar arkitektura neoklasizismoa |
| Ondarea | |
| 5 | |
Sasiola dorrea, iturri batzuen arabera Alos ere izendatua,[1] Gipuzkoako Deba udalerriko herrigunean dagoen dorretxe gotiko bat da.
Kokapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mendaro aldetik etorrita herrigunearen sarreran dago, Osio kaleko 4. zenbakian, N-634 errepidea eta Maxpe kalearen alboan eta Euskotrenen burdinbidea eta Deba ibaitik hurbil,[2] garai bateko Debako errebalean.[3]
Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gotorleku bezala sortua, estilo gotiko-errenazentista du eta oinplano laukizuzeneko eraikina da, fatxada nagusia osoki silarriz egina. Jatorrizko leiho zorrotz batzuk eta antzina babeserako erabiltzen zen azken solairuko egurrezko hegalari eusten zioten harrizko irtenguneak ditu.[4] XX. mendean eraldatua izan zen, eta gaur egun etxebizitza partikularrak ditu
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sasiola leinuaren jabetzakoa izan zen, Erdi Aroan Irarrazabal leinuarekin liskarrak izan zituen, biak ere debatar leinuak ziren.
Sasiola familiaren dokumentu zaharrenak 1340koak dira.[5] Familiaren etxe nagusiak Debako herrian izan ziren, eta haien adar bat izango zen Sasiolako komentu-ospitalea sortuko zuena.[6]
Dorretxe hau XV[7]-XVI[4] mendeen artean eraikia izan zen.
Etxe honen ondorengoak litzazke Martin Otsoa Sasiolakoa (Gaztelako Kondestablearen diruzain eta idazkaria); Jofre Ibañez Sasiolakoa (erret kontseilukidea, eta Gaztelako lehen enbaxadorea Ingalaterran); Maria Estibaliz Sasiolakoa, euskal olerkaria, 1550 inguruan jaioa.[7]
Alostorrearekin identifikazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eusko Jaurlaritzaren ondare fitxetan etxea "Sasiola edo Alos" izenarekin katalogatua badago ere,[1] ez dirudi Erdi Aroko kondairetan eta kantuetan aipatzen den Alostorre bera denik. Izan ere, Resurreccion Maria Azkueren arabera, 1844ean kondairako eraikina eraitsia eta berreraikia izan zen;[8] (beste iturri batzuek berrikuntza hau 1865an datatzen dute, sute baten ondorioz[7]). Patxi Aldabaldetrekuk Urasanditik 1980ean eginiko argazki batean Sasiola eta Alos dorreak argi bereizi zituen.[9] Urte batzuk geroago, Anastasio Arrinda apaiza Alostorrearen aztarnen nondik norakoak identifikatu nahian aritu zen, ordurako desagertua baitzen.[10]
Argazki galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Eusko Jaurlaritza. Patrimonio Cultural. Ondarea. Torre Sasiola o Alos.. .
- ↑ «Ondare zibila — Debako udala» www.deba.eus (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).
- ↑ (Gaztelaniaz) Aranzeta, Publicado por Alex Turrillas. El blog de Alex Turrillas. (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).
- ↑ a b r01e00000ff26d4661aa470b88b07821bd8d58380, r01epd0122e4ed314423e0db04c97a47b5baa317f. (2007-01-02). «Sasiola Dorrea» turismoa.euskadi.eus (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).
- ↑ Castillos de España.
- ↑ «Bertan 11 - Casas torre y linajes de Gipuzkoa Capítulo 4: Las Torres en el mundo urbano» bertan.gipuzkoakultura.net (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).
- ↑ a b c «Torre Sasiola» www.rutasconhistoria.es (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).
- ↑ AZKUE, Resurrección María de. LA MÚSICA POPULAR BASCONGADA. Conferencia dada en el «Centro Basco» de Bilbao por el presbítero Dr. D. Resurrección M.ª de Azkue. (CONTINUACIÓN). Euskal-Erria aldizkaria.
- ↑ Aldabaldetreku, Patxi. (1996). Casas y torres urbanas en Deba. .
- ↑ ARRINDA, Anes. 1986. Alos-Torre'ko Usua. Deba aldizkaria.
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q25474168
Multimedia: Sasiola dorrea / Q25474168