Aníbal Troilo
Aníbal Troilo | |
---|---|
![]() | |
Bizitza | |
Jaiotza | Buenos Aires, 1914ko uztailaren 11 |
Herrialdea |
![]() |
Heriotza | Buenos Aires, 1975eko maiatzaren 18a (60 urte) |
Hobiratze lekua | La Chacarita hilerria |
Jarduerak | |
Jarduerak |
musikagilea, orkestra zuzendaria eta bandoneonist (en) ![]() |
Lan nabarmenak |
Garúa (en) ![]() La última curda |
Genero artistikoa |
tango (en) ![]() |
Musika instrumentua | Bandoneona |
IMDb | nm0873373 |
troilo.com.ar |
Aníbal Carmelo Troilo (Buenos Aires, 1914ko uztailaren 11 - Buenos Aires, 1975eko maiatzaren 18a), izengoitiz pichuco deitua, argentinar bandoneon-jotzaile, musikagile eta tango-orkestra zuzendaria izan zen. Haren orquesta típica tangoaren urrezko aroko (1940-1955) entzutetsuena izan zen. Orkestrako kideak izan ziren Francisco Fiorentino, Alberto Marino, Floreal Ruiz, Roberto Goyeneche eta Edmundo Rivero abeslariak, eta Astor Piazzolla bandoneon-jotzailea[1]. Garúa, Sur eta La última curda dira bere tangorik ezagunenak.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Aníbal Troilo. todotango.com Noiz kontsultatua: 2016-12-31.
![]() |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Aníbal Troilo ![]() |