Andre Maria eliza (San Martin Unx)

Koordenatuak: 42°31′26″N 1°33′41″W / 42.52386875°N 1.56126894°W / 42.52386875; -1.56126894
Wikipedia, Entziklopedia askea
Andre Maria eliza
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Probintzia Nafarroa Garaia
UdalerriaDonamartiri Untz
Koordenatuak42°31′26″N 1°33′41″W / 42.52386875°N 1.56126894°W / 42.52386875; -1.56126894
Map

Andre Maria eliza Nafarroa Garaiko Erdialdea eskualdeko San Martin Unx edo Donamartiri Untz udalerrian kokatutako XIV. mendeko kristiau eliza bat da. Gotiko estiloa ditu.

Eraikina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herrigunearen erdian, behealdean, Andre Maria eliza dago, XIII. mendean burualdetik hasitako eraikin gotikoa, non elementu arkaizanteenak agertzen diren, nahiz eta obra gehienak XIV. mendean egin ziren, lehen erdia gainditu gabe. Nabe bakarra du, zabalera handikoa, lau zati angeluzuzenez osatua, eta burualdea oinplano pentagonal estuagokoa. Eskema hori ohikoa da XIII. eta XIV. mendeetan Nafarroa Erdialdean eraiki ziren eraikuntza gotikoetan, adibide esanguratsuetan, hala nola Artaxoako San Saturnino, Kasedako San Zoilo, Zangozako San Salbatore edo ondoko Erriberriko Andre Maria Erregina elizan.

Bere altxaerek atxikita dauden euskarri batzuez baino artikulatzen ez diren hormak dituzte, eta horien eskema konplexuagoa da eta burualdetik habeartera eboluzionatzen du. Horrela, kapera nagusiko pentagonoak zutabe sinpleak ditu, nabearen aurreko horman ere erabiltzen direnak. Oinarri zirkular zistertarren gainean dauden zutabe hirukoitzak garaipen-arkukoak dira; habeartearen alboko hormetan, berriz, pilare gotikoak daude, eta trazadura poligonaleko idulkiak dituzten bost baketoi aristok zeharkatzen dituzte. Gotiko beterako bidean, antzeko aurrerapenak ikusten dira dagozkien kapiteletan, gehienak landare-gaietakoak, orbel eskematiko batetik naturalistago eta kizkurrago batera pasatuz. Kapiteletako batzuek irudikapen figuratiboak edo munstroak dituzte, eta, horri dagokionez, garaipen-arkukoak diren horietako bat nabarmentzen da, erdiko aurpegian Kristo eseria erakusten duena, eta alboetan, aingeruen arteko zauriak, otoitz-lore bat eta lis-lore bat.

Estalkiak gurutze-ganga sinpleak osatzen ditu, eta ganga gallonatu bat burualdera jiratzen da. Guztiek nerbio trilobulatuak dituzte, eta gurutzeetan Agnus Dei, arrano bat, buruak eta landare-gaiak dituzten giltzarri apaingarriak daude.

Kanpoaldeak horma-bularrez zedarritutako hargintzako bloke sendo bat osatzen du, habeartearen izkinetan eta burualdean diagonala dena. Eraikin erlijiosoa baino, eraikuntza militarraren itxura du, eta hori herriko harresi zaharraren ondoan egoteak azal dezake. Sendotasun hori ez da ia kentzen irekiguneak daudelako, eta bi leihate baino ez dira irekitzen Epistolaren horman, biak arku trilobulatu bikoitzekoak; fatxadako baoa gezileiho estu bat da. Kanpoko horien biluztasuna Ebanjelioaren oinean eta horman geratzen diren bi atariekin bakarrik eteten da. Pieza nagusia da, eta trazadura baketoidun bi arkiboltatan txaranbeldutako ojiba-arkua du. Moldura hori ere errepikatzen da zutabetxoetan; harroin poligonalak eta orbelezko kapitel jarraituak dituzte. Ebanjelioaren hormaren portadak antzeko eskema jarraitzen du, baina sinplifikatuagoa.

Tenpluaren barrualdean Popoloko Andre Mariaren irudia dago, XIV. mendeko tailu eseria, Nafarroako Ama Birjinaren irudikapen gotiko garrantzitsuenen artean dagoena. Elizako obren egun berberetan egin behar zen, titular gisa balio zezan. Tenpluaren jatorrizko exornoari dagokionez, horma-pintura bat ere kontserbatzen da, apezpiku santu batekin, beharbada San Martin, XIV. mendearen erdialdeko gotiko linealekoa, Oliver maisuaren eskolarekin lotuta. Duela gutxi, monumentu honetako ostilamendua Santa Zita baselizatik datorren 1500 inguruko Gurutziltzatu bikainarekin aberastu da. Irudiak dramatismo bizia adierazten du, bere haragitze ilunak areagotua.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]