Angeline Solange Bonono
| Angeline Solange Bonono | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bokito (en)  eta Kamerun, 1965eko martxoaren 2a |
| Herrialdea |  Kamerun  Frantzia |
| Heriotza | Jossigny, 2025eko maiatzaren 15a (60 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea, antzerkigilea, aktorea eta irakaslea |
Angeline Solange Bonono (Kamerun, 1975eko martxoaren 2a – Évry, Frantzia, 2025eko maiatzaren 15a)[1] kamerundar idazle, irakasle, aktore eta antzerki zuzendaria izan zen.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lehen urteak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Angeline Solange Bonono 1975eko martxoaren 2an jaio zen. Bere gurasoak irakasleak eta gazte aholkulariak ziren. Bere aita 1979an hil zen.[2]
Bigarren mailako ikasketak Jaundeko Essoseko ikastetxe elebidun batean egin zituen.[2]
Bere ibilbide akademikoak honako hauek izan zituen: alemaneko lizentziatura, frantsesezko literaturako lizentziatura, antzerki ikasketetako masterra, frantsesezko literaturako beste master bat, irakasle titulua (DIPES II) eta frantsesezko literaturako ikasketa aurreratuen titulua (DEA).[3]
Aktore ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1981ean, Ngoa-Ekelléko ikastetxe elebidunaren antzerki konpainian parte hartu zuen, Julien Mfoulouren Kabeyene ou à qui la faute antzezlanean parte hartuz, geroago telebistan eman zena. 1982an, Jean Pliyaren La Secrétaire particulièren antzeztu zuen.[2] Serge Alain Noak zuzendutako Amours à hauts risques filmean parte hartu zuen.[2]
Idazle ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hiru liburu kolektibotan kolaboratu zuen. Lehenak, D'aujourd'hui: 15 poètes camerounais izenekoak, bere Que la poésie soit avec vous lana jasotzen zuen beste 14 poeta kamerundarren lanekin batera.[4] Bigarrenean, Les Balançoires izenekoan, La femme que je suis devenue idazlana agertu zen 2006an.[5] Hirugarrenak Cameroun mon pays zuen izenburua eta bertan Bononok Apostolat de la fourchette idazlana kaleratu zuen 2008an.[6]
Idazketa-egoitzetan, jaialdietan eta elkarte intelektualetan parte hartu zuen, hala nola Poeten Zirkuluan.[2] Bere literatura-lanek hainbat genero hartzen dituzte barne, besteak beste, eleberriak, antzerkia, haur literatura eta saiakerak.[2]
Oui No gidoia idatzi eta ekoitzi zuen Kamerungo Irrati Telebistarako (CRTV), François Bingono Bingono kazetariarekin batera. 2008an, Clé Editions saria irabazi zuen antzerkigile onenaren kategorian, Rodrigue Barbek zuzendutako La Déesse Phalloga lanagatik.[2]
Irakasle ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Frantsesa irakatsi zuen Ebonèn, Nkongsamban eta Obalan, baita Jaundeko Leclerc lizeo nagusian ere, eta Afrikako literaturako irakaslea izan zen Jaunde I Unibertsitatean. 2008an, eskualdeko irakasle behatzaile bihurtu zen.[7][3]
Heriotza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bonono 2025eko maiatzaren 15ean hil zen gaixotasun baten ondorioz.[1]
Literatura-ekarpenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hainbat egilek aztertu dituzte Bononoren lanak. Edouard Mokwek L'afrocentrisme dans la prose d'Angeline Solange Bonono artikuluan aztertzen ditu bere lanak, Kamerunen eta Afrikaren ospea berrezartzeko erantzun gisa.[8] Raymond Mbassi Atébak idazkerari ekarritako ideia sexuala aztertzen du La Plume androgyne d'Angeline Solange Bonono: du féminin à la masculinisation de l'écriture liburuan.[9]
Liburuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Eleberriak
- Bouillons de vie (2005)
- Le Journal intime d'une épouse (2007)
- Marie-France, l'orpailleuse (2012)
- Ipuinak
- La Femme que je suis devenue (2006)
- Antzerkia
- Déesse Phalloga (2006)
- Poesia
- Soif Azur (2002)
- Apostolat de fourchette (2008)
- Le Sang en détresse
- Taldeko lanak
- Les Balançoires (2006)
- D'aujourd'hui: 15 poètes camerounais (2007)
- Cameroun mon pays (2008)
Eszenatokiko ekoizpenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1981: Kabeyene ou à qui la faute, Julien Mfoulourena
- 1982: La Secrétaire particulière, Jean Pliyarena
- Amours à haut risques
Sariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2008: Clé Editions saria antzerkigile onenaren kategorian
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b (Frantsesez) Djaleu, Armand. «Nécrologie : décès de l’écrivaine camerounaise Angeline Solange Bonono» Actu Cameroun 2025-05-16 (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ a b c d e f g (Frantsesez) Akono, Justin Blaise. «Solange Bonono:Appelée par un angélique destin» Bonaberi 2008-04-10 (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ a b (Frantsesez) Onana, Bertin. «Angeline Solange Bonono, écrivaine camerounaise et femme de culture» Journal du Cameroun 2010-02-02 (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ (Frantsesez) «D'aujourd'hui: 15 poètes camerounais» Calameo (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ (Frantsesez) «Les Balançoires» Femmes écrivains et les littératures africaines (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ (Frantsesez) Cameroun mon pays. Éditions Ifrikiya ISBN 978-9956-473-00-7. (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ (Frantsesez) «Angeline Solange Bonono» Femmes écrivains et les littératures africaines (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ (Frantsesez) Mokwe, Edouard. (2011). «L'afrocentrisme dans la prose d'Angeline Solange Bonono» Annales de la Faculté des Arts, Lettres et Sciences Humaines 1 (13): 35-49. (kontsulta data: 2025-06-12).
- ↑ (Frantsesez) Atéba, Raymond Mbassi. La plume androgyne d'Angeline Solange Bonono. GRIN Verlag (argitaratze data: 2009-06-23) ISBN 978-3-640-38147-0. (kontsulta data: 2025-06-12).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q115494621