Anne L'Huillier

Wikipedia, Entziklopedia askea
Anne L'Huillier

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAnne Geneviève L'Huillier
JaiotzaParis1958ko abuztuaren 16a (65 urte)
Herrialdea Frantzia
 Suedia
Lehen hizkuntzafrantsesa
Familia
Ezkontidea(k)Claes-Göran Wahlström  (1994ko uztailaren 16a -
Familia
Hezkuntza
HeziketaÉcole normale supérieure de Fontenay-aux-Roses (en) Itzuli
Pierre eta Marie Curie Unibertsitatea 1986) doctorate in France (en) Itzuli : fisika
Tesi zuzendariaBernard Cagnac (en) Itzuli
Doktorego ikaslea(k)Philippe Balcou (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
ingelesa
suediera
Jarduerak
Jarduerakfisikaria eta unibertsitateko irakaslea
Lantokia(k)Lund
Enplegatzailea(k)Lundeko Unibertsitatea
Lundeko Unibertsitatea  (1995eko uztailaren 1a -  1996ko abenduaren 31)
Lundeko Unibertsitatea  (1997ko urtarrilaren 1a -
Jasotako sariak
KidetzaSuediako Zientzien Errege Akademia
Royal Swedish Academy of Engineering Sciences (en) Itzuli
Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala
Ameriketako Fisika Elkartea
Austriako Zientzien Akademia
portal.research.lu.se…

Anne L'Huillier (Paris, Frantzia, 1958ko abuztuaren 16a) frantziar fisikaria eta fisika atomikoko irakaslea da Suediako Lund Unibertsitatean.[1] 2011n, Emakumezko Zientzalarien L'Oréal-Unesco saria eman zioten, attosegundo batean elektroien mugimenduak graba ditzakeen argazki-kamera izugarri baten garapenean egindako lanengatik.[2][3]2023ko Fisikako Nobel Saria jaso zuen Ferenc Krausz eta Pierre Agostinitekin batera.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Matematika ikasi zuen Goi eskola normalean[4] eta ikastetxeko fotoiei, atomoei eta molekulei buruzko doktoretza Saclayko CEAn. Azken horretan lanpostu iraunkorra lortu zuen urte berean. 1986an, Ionisation multiphotonique eta multiélectronique izeneko estatu-tesia egin zuen Pierre eta Marie Curie Unibertsitatean; ondoren, doktoratu ondoko ikerketak egin zituen Polytechnique Gotemburgoko Chalmers Eskolan 1986an; Kaliforniako Hegoaldeko Unibertsitatean, 1988an; eta Lawrence Livermore Laborategi Nazionalean, 1993an.[5] 1995ean Lundeko Unibertsitateko irakasle elkartua izan zen, eta ondoren fisika atomikoko irakaslea 1997an. Gas batean maila altuko harmonikeak ekoiztearekin lotutako bulkada attosegundoetan eta horien aplikazioetan oinarritzen dira ikerketak, bereziki fisika atomikoan.[6]

Anne L'Huillier irakaslea ohoratu zuen Weizmann-en Oroitzapenezko Konferentzia ematean, Nirit Dudovitch (WIS) irakaslearen eta Daniella Goldfarb irakaslearen eskutik, WISeko Zientzia Kontseiluko lehendakaria, 2022

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Argitalpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Su página de presentación sobre el website de la universidad de Lund
  2. https://www.youtube.com/watch?v=a3zttm8g_ji Vídeo del UNESCO donde Anne El Huillier explica sus investigaciones.
  3. (Gaztelaniaz) «Los «fotógrafos» del attosegundo, Premio Fronteras del Conocimiento» La Voz de Galicia 2023-02-22 (Noiz kontsultatua: 2023-02-24).
  4. (Frantsesez) École normale supérieure de Fontenay-aux-Roses. 2022-08-23 (Noiz kontsultatua: 2023-02-24).
  5. Tesis de Estado , 1986, Apuestas VI, nota Sudoc
  6. a b http://www.upmc.fr/fr/universite/histoire_et_personnalites/les_docteurs_honoris_causa/dhc2013/anne_l_huillier.html Su presentación sobre el website de la Universidad Pierre y Marie Curie
  7. https://www.legifrance.gouv.fr/affichtexte.do?cidtexte=jorftext000024361380
  8. Otaegi Leonet, Julen. (2023-10-3). «Elektroien dinamikak ikertzeko metodo batek jaso du Fisikako Nobel saria» Berria (Noiz kontsultatua: 2023-10-3).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]