Annie Girardot
| Annie Girardot | |
|---|---|
 |
|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Paris, 1931ko urriaren 25a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Bizilekua | Paris |
| Lehen hizkuntza | frantsesa |
| Heriotza | Paris, 2011ko otsailaren 28a (79 urte) |
| Hobiratze lekua | Père Lachaise hilerria |
| Heriotza modua | berezko heriotza Alzheimerra |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Renato Salvatori (1962ko urtarrilak 6 - 1988ko martxoak 27) |
| Seme-alabak |
ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Conservatoire national supérieur d'art dramatique |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | antzerki aktorea, zinema aktorea eta aktorea |
| Jasotako sariak | |
| Nominazioak |
ikusi
|
| IMDb | nm0320760 |
Annie Suzanne Girardot (Paris, Frantzia, 1931ko urriaren 25a - ibidem, 2011ko otsailaren 28a) antzezlea izan zen. Antzerkian hasi zen. Berehala, La Comédie Française antzerki-taldean sartu zen, eta, gero, zineman lan egin zuen. Haren filmik garrantzitsuenak: Rocco e i soui fratelli (1960, L. Visconti), La donna scimmia (1963, M. Ferrari), Trois chambres a Manhattan (1965, M. Carné), Vivre pour vivre (1967, C. Lelouch), Mourir d'aimer (1970, A. Cayatte), Traitement de choc (1972, A. Jessua), Partir, revenir (1985, C. Lelouch), Comédie d'amour (1989, J.P. Rawsson). 1995ean, agerraldi zoragarria egin zuen Claude Lelouchen Lekuko berezia (1995) filmean; zinema frantseseko Cesar saria eman zioten lan horri esker. Azken filmak: La pianiste (2001), Caché (2005).
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Annie Girardot  |
|
|||||
|
Artikulu hau Frantziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
