Arrautza

Wikipedia, Entziklopedia askea
Arrautza (biologia)» orritik birbideratua)
Arrautza mota asko

Arrautza zenbait espezietako emeek erruniko gorputz ugaltzailea da, obulu (normalean ernaldu) batez eta ehun elikatzaile eta babeslez eratuta egoten da, eta bertatik ale gaztea garatzen da[1]. Hegazti, narrasti, intsektu, molusku eta arrain gehienak (baita ugaztun espezie bi: ekidna eta ornitorrinkoa, hain zuzen ere) era horretan ugaltzen dira, eta, beraz, obiparo dute izena.

Arrautzak ikertzen eta biltzen dituen zientziari oologia deritzo. Egun dagoen arrautzarik handiena ostrukarena da, 1,5 kilogramokoa dena. Txikiena, berriz, hegaztien artean, mellisuga helenae kolibriarena da, gramo erdi bat duena. Hala ere, badaude arrain, narrasti eta intsektuen arrautza txikiagoak ere.

Arrautza motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ernalketaren ondoren, emeak arrautza jartzen du eta denbora baten ondoren oilaskoa bihurtzen da. Ondoren, arrautza bakoitzetik txita bakarra jaiotzen da. Arrautzen batez besteko kopurua, batetik hamazazpiraino hedatzen da. Hegaztiek beren arrautzak mendietan edo erriskoetan erruten dituztenean, arrautzek tanta forma dute biratu ez dezaten eta eror ez daitezen.

Kolorea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat animaliak arrautza koloreztatuak erruten dituzte, modu desberdinetan. Protoporfirina, biliverdina eta zink kelatoa pigmentuak dira arrautzen kolore-aniztasunaren erantzuleak.

Fulica cristata MHNT.ZOO.2010.11.68.5.jpg

Pigmentu horiek obiduktuko hormetako zelulek jariatzen dituzte, eta oskolean orbanak sor ditzakete, kolorea arrautza errun baino lehen gehitzen bada.

Narrasti modernoen arrautzak zuriak dira denak, eta historiaurreko animalia guztientzat hala zela uste da.

Arrautza-oskolen egitura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Normalean arrautzak lauak izaten dira, baina salbuespenak badaude. Ubarroien arrautza adibidez, oso latza da eta klarionaren antzekoa.

Aldiz, tinamuen arrautzak oso distiratsuak dira, eta ahateenak, berriz, koipetsuak eta iragazgaitzak, eta hori kolorekoak.

Forma[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hegaztien arrautza gehienek forma obal bereizgarri bat dute, mutur bat biribildua eta bestea zorrotzagoa. Forma hori obiduktutik igarotzerakoa arrautza mugikortasunaren bidez behartzen delako sortzen da. Une horretan, arrautzaren oskola oraindik deformagarria denez, arrautzaren atzeko aldeak bere punta-forma hartzen du.

Harrapakaritza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Animalia askok arrautzak jaten dituzte. Amerikako harrapari nagusiak, adibidez, mapatxeak, mofetak, bisoia, igarabak, zenbait kaio espezie, belea, azeriak, otsoa, armiñoaeta erbinudea dira.

Arrautzaren zatiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzak uretako, erdi uretako eta lurreko animalien garapena markatzen duen eboluzio-mekanismo bati erantzuten dio.[2]

Horrela daude osatuta:

Gainera, enbrioiaz kanpoko mintz multzo batez osatuta dago, enbrioia inguratzen dutenak, eta bakoitzak funtzio garrantzitsu eta zehatz bat betetzen du:[1]

Arrautzak

Arrautzaren balore nutrizionalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jakien artean arrautzak kalitate oneneko proteinak ditu. Zuringoa arrautzaren % 70 inguru da, eta proteina asko du; gorringoa, berriz, arrautzaren % 30 da, eta proteina aldetik gutxiago du eta koipe gehiago, koipe kolesterolduna. Azpimarratzeko da B taldeko bitaminak daudela zuringoan eta A, D, E eta K gorringoan. Mineraletan, berriz, azpimarratzekoak: fosforoa, selenioa, burdina, iodoa eta zinka.

Oilo arrautzaren erabilera gastronomikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oilo arrautzaren konposizioaren konplexutasunak eta arrautza osatzen duten zatien ezaugarri oso ezberdinek (gorringoa eta zuringoa) sukaldean erabiltzeko aukera ugari eskaintzen dituzte errezeta bakoitzerako behar diren ezaugarri fisiko-kimiko edo organoleptikoen arabera.

Arrautza freskoa denean, zuringoak dentsitate handia izaten du eta gorringoa zuringoaren erdian aurkituko dugu. Egunak pasa ahala, zuringoak dentsitatea galduko du, urtsuago bihurtuz eta gorringoa alboetara mugituko da. Honekin batera arrautzaren aire ganbera handitu egingo da. Horregatik, arrautza uretan egosteko jarriko bagenu, ez luke inoiz flotatu beharko, eta kazolaren azpi aldera azkar joan beharko luke. Arrautzak ahalik eta freskoen kontsumitu beharra dago. Arrautzarik freskoenak, frijitzeko edo galdarraztatzeko erabiliko dira, eta egun batzuk dituztenak, berriz, irabiatu beharreko prestaketetan.

Arrautzaren tamaina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzaren pisua eta tamaina ere aipatu beharra dago, bereziki errezeta gehienetan ematen den kantitatea unitatetan izaten delako. Gaur egun batzuk hasi dira arrautzaren pisua ematen errezeta batzuetan, unitatearen ordez. Arrautzen artean, badira 55 g, 75 g eta 100 g ere.

Pisuaren araberako sailkapen komertziala.

S- Txikiak: 43-53 g

M- Ertainak: 53-63 g

L- handiak: 63-73 g

XL- Oso handiak: 73 gramotik gorakoak.

Arrautzaren gaitasunak sukaldaritzan eta gozogintzan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzak ahalmen aparduna, emultsionatzailea, lodigarria, aglutinatzailea eta koloratzailea du, besteak beste. Horregatik, osagai bakar gisa erabiltzen duten plateretan, (arrautza frijitua, tortilla frantsesa, arrautza egosia, galdarraztatu , molleta, uretatik pasatua) kontsumitutako plazer gastronomikoez gain, ezinbestekoa da bere ezaugarri funtzional bereizgarriak emateko bere presentzia eskatzen duten errezeta ugaritan.[3]

Adibidez hauetan:

Gaitasun koagulatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zuringoak eta gorringoak partekatzen duten ezaugarria da. Beroaren edo asaldura mekanikoaren eraginez arrautzaren proteinak desnaturalizatzean gertatzen da hau. Oboalbumina da efektu honen zuringoa osatzen duten proteinen zatirik garrantzitsuena eta erantzule nagusia.

Zuringoaren koagulazioa 57º-tan hasten da, eta 70º-tik aurrera masa solidotu egiten da. Gorringoa 65º-tan loditzen hasten da eta 70º-tik aurrera jarioa izateari uzten dio. Koagulazioa oso erabilgarria da gozogintza egiteko, adibidez, flanak, budinak

Gainera, arrautzaren propietate erabilienetako bat da, eta sukaldean gehien erabiltzen den tratamendua beroa da (arrautza egosiak, tortillak, arrautzak moztea, gozogintza egitea).

Perdix perdix MHNT.ZOO.2010.11.5.10.jpg

Ahalmen aglutinatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zuringoaren eta gorringoaren ezaugarri bat da, urdaitegian aprobetxatzen dena.

Landutako produktu baten osagaiak elkartzea ahalbidetzen du. Sistema koloideen ahalmenari esker, zuringoa eta gorringoa, beste substantzia erantsi batzuk barne hartzen dituzten gelak eratzea ahalbidetzen du. Pateen testura propietate horri esker lortzen da.

Apar-ahalmena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hau zuringoaren propietatea da.

Honen aparra ur-aire emultsio bat da. Irabiatu ondoren, bitsa sortzen da globulina eta lisozima izeneko proteinen ondorioz eta aparraren egonkortasuna obomuzinak eragiten du. Proteina termo-koagulagarriek, egosketan, aparraren lurreratzea prebenitzen dute. Ez hori bakarrik, arrautzaren apar-ahalmena gozogintzan baliatzen da merengeak, mousseak, elur-puntuko zuringoak, bizkotxoak eta pastelak egiteko, besteak beste.

Kristalizazioaren aurkako gaitasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzaren zuringoa da ezaugarri horren erantzulea. Gozogintzan eta pastelgintzan oso erabilia da, azukrez gainezka dauden soluzioak erabiltzen baitira. Adibidez, arrautzaren zuringoa erabiltzen da turroiaren fabrikazioan, izan ere, azukre kontzentrazio handiekin lan egiteko aukera ematen du kristal hautemangarriak eratu gabe.

Gaitasun emultsionatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gorringoaren berezkoa da eta bere egiturak ematen du, olio-ura motako emultsioa baita. Gorringoak egonkortasun handia ematen die esku hartzen duten emultsioei, biskositatea eta lezitinaren presente direla eta. Propietate horri esker "ligatzen" dute saltsak (maionesak eta beste batzuk).

Gaitasun koloratzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gorringoaren berezkoa da eta kolore bereizgarria ematen dioten pigmentuak ditu. Bereziki garrantzitsua da elikadura-pastetan, gozogintzan eta saltsetan.

Ahalmen aromatizatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gorringoak ematen duen usain berezia du arrautzak eta esku hartzen duten platerei transmititzen die. Propietate hori elikadura-pasten fabrikazioan (makarroiak, erravioliak, etab.) eta gozogintzan ere estimatzen da.

Salmonella eta arrautza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzak dendan

Arrautzaren oskolak salmonellaren bakterioa izateko arriskua du, eta horrek behartzen gaitu erabiltzeko orduan gauza batzuk kontuan izatera. Gaur egun bere erabilera sukaldaritzan oso zaindua da, adibidez, jatetxeetan debekatua dago arrautza freskoekin eginiko maionesa edo oso gutxi egindako nahaski edo tortilla prestaketarik zerbitzatzea. Salmonella bakterioa 75ºC-tan hil egiten da, beraz ongi egosi edo berotutako prestaketetan lasai erabiltzea badago.

Arrautza erabiltzean zaindu beharreko arau batzuk.

  1. Arrautzak urarekin ez garbitu, salmonella barrura iragazteko arriskua baitago.
  2. Arrautza inoiz ez kraskatu irabiatuko dugun ontzian, salmonella ontzira erortzeko arriskua baitago.
  3. Tortillak eta nahaskiak ongi kozinatu behar dira. Honek badu bere alde txarra, horrela eginez gero arrautza lehortu egingo zaigu, eta horrek prestaketaren zaporeari kalte egingo dio.

Arrautzen kontserbazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautza ez dago hozkailuan eduki beharrik, nahiz eta gomendagarria den. Hozkailuak badu arrisku bat: asko ireki eta ixtearen ondorioz, kondentsazioak arrautzaren oskola busti eta kanpoan duen salmonella poroetatik barrura sartzekoa. Horregatik, arrautza ez da inoiz busti behar. Gaur egun aldiz industrialki eraldatu ondoren kontserbatzeko modu desberdinak erabiltzen dira, pasteurizatuak, ontziratuak....

Arrautzarekin eginiko osagai industrialak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Arrautza pasteurizatua: Pasteurizatu ondoren, era likidoan ontziratua saltzen da. Tortillak, nahaskiak, bizkotxoak... Erabili aurretik beti irabiatu egin behar izaten da. Izoztua ere sal daiteke.
  • Gorringo pasteurizatua: Gazi eta gozoak, normalean pastelgintzako prestaketak burutzeko.
  • Zuringo pasteurizatuak: Hori soilik pastelgintzarako saltzen da, merengeak, mousseak...burutzeko.
  • Arrautza gorringoaren hautsa: Liofilizatuta saltzen da, eta bere onera ekartzeko %50 ur gehitu beharko diogu. Pastelgintzan erabiltzen da.
  • Arrautza zuringo hautsa: Hori ere liofilizatua, pastelgintzarako erabiltzen da. 10 g arrautz liofilizatuko 90 ml/g ur gehituko diogu.

Arrautzak kozinatzeko erak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oskolarekin kozinatutako arrautza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautza egosi eta zuritua

Arrautza kraskatu gabe kozinatuko ditugun prestaketak dira, normalean, ur irakinetan edo lurrunetan egosiko ditugunak. Arrautza oso freskoa izatea komeni da, gorringoa zentraturik egon dadin. Egosteko garaian ura beti ongi gazitu. Arrautza pitzaturik badugu, egosteko urari ozpina gehitu behar zaio zuringoa ez kanporatzeko. Arrautzak puskatuko zaizkigun beldurrez bagabiltza, bi muturretatik zabalena (hor dago aire ganbera) zulatu jostorratz batekin, eta ondoren kontu handiarekin ur irakinetara sartu.

  1. Arrautza uretan pasea.
  2. Mollet arrautza.
  3. Arrautza gogortua.

Uretan pasea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gazitutako ur epeletan arrautza sartu, eta 3 minutu eta 3 minutu eta erdi artean egosiko dugu. Zuringoa gutxi egina izango da, eta gorringoa likidoa. Gaur egun arrautza testura onarekin egin eta saldu nahiko bagenu, osasun arazoak (salmonella) saiheste aldera, 63ºC-tan 50 minutuz egosi beharko genuke. Ingelesek gosaltzeko jaten dute bereziki. Epelak, ogi txigortuarekin zerbitzatzen dira, azal eta guzti.

Mollet eran[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gazitutako ur epeletan sartuta, arrautza 6 minutuz egosi. Zuringoa gogortuta geratuko da eta gorringoa likidoa. Beste osagai batzuekin aurkez daiteke: ilarrak, barazkiak, ogi txigortua, bexamelaz estalia... Arrautza, zuritu ondoren, erditik moztu, eta gorringoa beste osagaiekin nahasteko erabiltzen da.

Arrautza egosia edo gogortua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ur epel gazituan arrautza 10, 12 minutuz egosiko dugu. Momentuan ongi hoztu eta zuritu. Betegai ugaritarako erabiltzen da: entsaladetan, pintxoetan, moztuta, kroketak egiteko eta abar.

Oskolik gabeko arrautza prestaketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautza irabiatutako prestaketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Perretxiko nahaskia
Tortillak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Barazki tortila bildua

Prestaketa honetan zartagin batean, olio pitin batekin eta berotasunaren eraginez, arrautza irabiatua mamitzen da. Tortilla honek gehienetan bestelako osagai edo ongailuak ere eramaten ditu, eta ematen zaien formak ere berezitu egiten ditu. Lehen edo bigarren plater moduan edo aperitibo moduan erabil liteke.

  1. Tortilla zapalak: Forma borobila eta zapala izaten dute. Normalean lagungarriekin osatua dago. Patata tortilla, …..
  2. Tortilla bilduak: Zartaginean mamitu ahala biltzen doan xerra baten antzera prestatzen da, ilargi-erdi forma emanez. Normalean hau ere beste osagai batzuekin lagundurik doa. Bakailao tortilla...

Arrautza nahasitako prestaketak.[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahaskiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahaskiak gehienetan lagungarriekin prestatzen dira, baino gosaritarako ezer gabe ere asko burutzen dira. Nahaskiari arrautzak gehitu aurretik, oinarri bat prestatzen zaio, barazkia, arraina, haragia, perretxikoak, ongailuak sueztitu edo salteatuz. Oinarri hau oso beroa zartagin batean dugunean, kraskatuta baina irabiatu gabeko arrautzak erantsiko ditugu. Gorringoa eta zuringoa pittin bat mamitzen utzi ondoren, indartsu nahasi osagai guztiak, arrautza mamitzeko. Prestaketa honekin aurrez aurre topatzen dira osasun irizpideak (salmonella arriskua) eta gastronomia irizpideak. Osasun irizpideak dio arrautza guztiz eginda izan behar duela eta gastronomia irizpideak dio krematsu geratu behar duela.

Arrautza irabiatu gabeko prestaketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautza frijitua
Arrautza frijitua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzak oso freskoa beharko du izan. Lehenik katilu batera kraskatu. Olio ugari eta beroa duen zartagin batean frijitu. Zuringoak mamitua eta izkinak txigortutako puntillekin, eta gorringoak berriz, likidoa geratu behar du.

Arrautza plantxan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzak oso freskoa beharko du izan. Arrautza, lehenik, katilu batera kraskatu. Plantxan edo zartagin batean eta olio oso gutxirekin, arrautza irabiatua bertaratu, zuringoa leuna eta mamitua, eta gorringoak berriz likido geratu behar du.

Arrautza galdarraztatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arrutza galdarraztatua

Bereziki arrautzak oso freskoa beharko du izan. Arrautza, lehenik, katilu batera kraskatu. Zartagin edo kazola altu batean, ura, eta ozpin zurrusta bat jarriko dugu (gatzik ez, bestela zuringoa gehiago zabaltzen da). Ura berotzen jarri eta irakiteko zorian dugunean, bitsaderarekin edo koilararekin bueltak emanez zurrunbilo bat sortu. Arrautza kontu handiarekin erantsi eta 3 minutuz egosiko dugu. Urak irakite oso baxua eduki behar du. Bitsadera batekin arrautza erretiratu.

Ontzian eginiko arrautza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kasu honetan ere arrautza freskoa izatea garrantzizkoa da. Lehenik, katilu batera kraskatu. Prestaketa mota horretarako, arrautza prestatzeko erabiliko den ontziak oinarri bat beharko du honako gai hauekin: ilarrak, urdaiazpikoa, tomate saltsa, haragi egosia... Elementu likidoren bat edukitzea komeni izaten da, saltsa edo salda... Arrautza oinarri horren gainean jarri, eta labean edo sutan tapa batekin 3 minutu inguru kozinatzen utziko dugu.

Arrautzaren prestaketetan truko eta aholkuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrautzaren prestaketa
Aholkuak Azalpena
Arrautza edo gorringoa errazago harrotzeko Maria bainuan pittin bat berotuta, hobeto eta azkarrago harrotzen da.
Arrautza freskoa den jakiteko Gorringoak zentratuta egon behar du, uretan ez du flotatu behar, edo belarri ondoan astintzen badugu, ez genuke barruko mugimendurik sumatu behar.
Arrautza galdarraztatua Hainbat plateren lagungarri moduan erabiltzen da.
Arrautza galdarraztatzeko Arrautza freskoa ez bada, zuringo guztia zabaldu egingo zaigu, eta itxura oso kaskarrarekin geratuko da.
Arrautza galdarraztatzeko Gogoratu arrautza galdarraztatua egiteko oso freskoa izan behar duela, bestela arrautzaren zuringoa desegin egiten da.
Arrautza gogortua ondo zuritzeko Freskoa izan dadila, gatz ugarirekin egosi; egositakoan, azkar ur hotzetan jarri eta zuritu.
Arrautza gogortuak ongi zuritzeko Gatz ugarirekin egosi, azkar hoztu eta zuritu.
Arrautza nahaskia egiteko Azken pausoa oso azkar egin behar da, gehiegi lehortu ez daitezen.
Uretan pasatutako arrautzak osasun arautegia betetzeko, 50 minutuz 63ºC-an egostea da aukera. Gatza gehitu aurretik beti probatu, askotan ez baitu gatzik behar izaten.
Arrautzak egosteko Gatza ongi gehitzeak, ondoren zuritzen laguntzen du.
Arrautzak egosteko Arrautzak denbora gehiegi egosten badira, gorringoak kolore berdea hartzen du.
Arrautzak egosteko Ozpina aukerakoa da. Arrautza zartatuko balitz, zuringoari eusten laguntzen du.
Arrautzan salmonella saihesteko Ez da inoiz urarekin busti edo garbitu behar, bestela bakterioak oskola zeharkatu baitezake.
Arrautzaren tamainak Kontuz ibili, arrautza batek pisa ditzake 50 g edo 100 g; beraz, beti erdi mailako arrautzak erabili edo arrautza pisatuz lan egin.
Nahaskiekin kontraesana Osasunaren ikuspuntutik, arrautza ongi egitea eskatzen duen legea dago, baina sukaldari gehienek arrautza krematsua edo gutxi egina nahiago dute.

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. Arrautza. .
  2. (Gaztelaniaz) Villagran Santacruz, Marcela. (1993). El huevo amniota y la evolución de los vertebrados.. Revista Ciencias.
  3. «Información sobre el huevo» www.villanuevadelduque.com (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

gastronomiavasca.net/eu/gastro