Ashleigh Barty

Ashleigh Barty
	; (2019) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Ashleigh Barty
Jaiotza	Ipswich (en) , 1996ko apirilaren 24a (27 urte)
Herrialdea	Australia
Bizilekua	Ipswich (en)
Talde etnikoa	Australiako indigena; English Australian (en)
Hezkuntza
Heziketa	Woodcrest State College (en)
Hizkuntzak	ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	tenislaria eta cricket jokalaria
	Parte-hartzailea 2019 French Open – women's singles (en) ; 2019 Miami Open – women's singles (en) ; 2019 Mutua Madrid Open – women's singles (en) ; 2019 Italian Open – women's singles (en) ; tenisa 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan ; Tenisa 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan – Bikoteka mistoa (3.); Tenisa 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan – Emakumezkoak bikoteka (5.); Tenisa 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan – Emakumezkoak bakarka (33.) ;
Lateralitatea	eskuina
Pisua	62 kilogramo
Altuera	166 zentimetro
Jasotako sariak	ikusi Officer of the Order of Australia (2022ko ekainaren 13a) ;

Ashleigh Barty (1996ko apirilaren 24a) australiar tenislari profesionala eta kriket jokalari ohia da. Emakumeen Tenis Elkarteko(WTA) munduko 1. postuan dago bakarkakoan, eta Australiako WTAko bigarrena da Evonne Goolagong Cawley jokalari australiar indigenaren atzetik. Binakako 10 jokalari onenen artean ere izan da, munduko 5. postua lortu baitzuen. Bartyk hamahiru titulu irabazi ditu bakarkakoan eta hamaika binakakoan WTA Tourrean, besteak beste, bakarkako Grand Slam-eko bi titulu, 2019ko Frantziako Irekiera eta 2021eko Wimbledon Txapelketak, eta 2018ko AEBetako Irekiko Grand Slameko binakako titulu bat CoCo Vandeweghe bikotearekin.

Ipswich-en, Queensland-en jaioa, Barty lau urterekin hasi zen tenisean jokatzen, inguruko Brisbanen. Junior mailako karrera itxaropentsua izan zuen, 2011n Wimbledon-en nesken bakarkako titulua irabazi ostean munduko 2. postuan kokatu zen. Nerabe zela, Bartyk arrakasta goiztiarra izan zuen WTA Tourrean binakakoan, 2013an, Grand Slam-ean binakako hiru ekitalditan hartu zuen parte Casey Dellacquarekin, Australiako Irekia barne, oraindik 16 urte besterik ez zituela. 2014ko denboraldiaren amaieran, Bartyk tenisetik atsedenaldi mugagabea hartzea erabaki zuen. Etenaldi honetan kriket-ean jokatzen amaitu zuen, Brisbane Heat- ekin sinatu zuen Emakumeen Big Bash Ligako hasierako denboraldirako, kirol horretan prestakuntza formalik ez izan arren.

Barty 2016 hasieran itzuli zen tenisera. 2017an bere lehen WTA titulua irabazi zuen Malaysiako Irekian eta munduko 17. postura igo zen, atsedenaldia baino lehen 100 onenen artean inoiz sailkatu ez bazen ere. Dellacquarekin ere beste urte oparo bat izan zuen binakakoan, eta binakako WTAko finalean lehen agerraldia egin zuen. Ondoren, Bartyk bere lehen Premier Mandatory eta Grand Slam txapelketako tituluak irabazi zituen binakakoan 2018an, 2019an bakarkako lorpen bera lortu aurretik. 2019ko ekainetik aurrera lau astetan izan ezik, bakarkako 1. postuan sailkatu zen, eta beste zazpi titulu irabazi zituen, besteak beste, 2021ean bost, bigarren titulu nagusi bat eta bi WTA 1000 titulu. Bartyk Australia 2019ko Fed Cup-ean txapeldunorde izatera ere eraman zuen eta 2021eko Tokioko Olinpiar Jokoetan brontzezko domina irabazi zuen binakako misto proban John Peers-ekin.

Binakakoan, Barty Dellacquarekin elkartu zen WTA Tour mailako zortzi ekitalditan 2013ko denboraldian, Grand Slam lau txapelketak barne. Bikoteak txapeldunorde geratu ziren horrelako lau probetatik hirutan, eta Frantziako Irekian finalean ez zuen lortu lehen itzulian galdu zuten. ^[1] 16 urte zituela, Bartyren Australiako Irekiko finalerdiak Grand Slameko finalista gazteena bihurtu zuen Tatiana Golovinek 2004ko Frantziako Irekian binakako txapela irabazi zuenetik, adin berean. Talde gisa, Barty eta Dellacqua Australiako Irekiko emakumezkoen binakako finalera iritsi zen lehen bikote australiarra izan ziren, 1977an Evonne Goolagong eta Helen Gourlay-tik . ^[2] ^[3] Arrakasta horri esker, Bartyk munduko sailkapeneko 100 postu ia 46. postura igotzen lagundu zion. ^[4] Wimbledon eta AEBetako Irekian, Bartyk eta Dellacquak lehen hamar sailkatuetatik hiru garaitu zituzten bi ekitaldietan, kasu bakoitzean 2. zenbakia barne. ^[1] Titulu garrantzitsu bat irabaztetik gertuen egon ziren Australiako Irekian eta AEBetako Irekian, non atsedenaldi bat lortu zuten bi finaletan set bat eskuan. ^[5] ^[6] ^[7]

Estatistikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bakarka[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021			Irabazi %
Grand Slam txapelketak
Australiako Irekia	A	1R	1R	1R	A	A	3R	3R	QF	SF	QF	0/8	17–8	68%
Roland Garros	A	1R	2R	1R	A	A	1R	2R	W	A	2R	1/7	10–6	63%
Wimbledon	A	1R	Q1	Q3	A	Q2	1R	3R	4R	NH	W	1/5	12–4	75%
AEBetako Irekia	Q1	A	2R	1R	A	A	3R	4R	4R	A	3R	0/6	11–6	65%
Irabazi-Galdu	0–0	0–3	2–3	0–3	0–0	0–0	4–4	8–4	17–3	5–1	14–3	2/26	50–24	68%
Urte amaierako txapelketak
WTA Finalak	Ez zen sailkatu								W	NH	A	1/1	4–1	80%
Ibilbideko estatistikak
Urte amaierako sailkapena	669	195	164	218	N/A	325	17	15	1	1	1	21.359.751 $

Binaka[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021			Irabazi %
Australiako Irekia	1R	F	2R	A	A	QF	2R	2R	2R	2R	0/8	13–6	68%
Roland Garros	A	1R	QF	A	A	F	1R	3R	A	A	0/5	10–5	67%
Wimbledon	A	F	QF	A	1R	QF	A	3R	NH	A	0/5	13–4	76%
AEBetako Irekia	A	F	1R	A	A	2R	W	F	A	A	1/5	17–4	81%
Irabazi-Galdu	0–1	15–4	7–4	0–0	0–1	12–4	7–2	10–2	1–1	1–0	1/23	53–19	74%