Autonepiofilia

Wikipedia, Entziklopedia askea

Autonepiofilia edo infantilismo parafilikoa filia bat da, pixoihalak eta haurtxoen beste arropa batzuk eramateko, biberoitik edateko eta, oro har, haur txiki bat bezala tratatzeko nahia duena.[1]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Haur portaera hau aurkezten duenari haurtxo heldua (ingelesez: adult baby) esaten zaio. Fetitxe hori duten hiru haurtxo heldutik bat, gutxi gorabehera, diaperismo edo pixoihalekiko fetitxismo ditu.[2][3] Gehienak gizon heterosexualak dira.[4][5]

Infantilismo parafilikoa eta pixoihalen fetitxismoa autoestimu eta arreta-ikuspegiagatik aldatu egiten dira. Hala ere, biak gizabanako bakar batean ager daitezke eta antzekotasun batzuk dituzte. Bietako batek ere ez du haurrenganako sexu-joerarik adierazten.[1][6] Ez dago infantilismoaren arketipo bakar bat, sorta oso bat baizik. Batzuek errurik, erantzukizunik edo kontrolik gabekoak direla pentsatzen dute; beste batzuek, berriz, baliteke ez izatea. Batzuek haur baten antzera jokatzen dute egunero; beste batzuek, berriz, modu pribatuan edo pixoihalak edo haur-arropak janztea baino ez dute atsegin, baina ez dute haur baten moduan jokatzen. Infantilisten nahiak eta gustuak haur-oihalen eta haurtzaroaren gai komunetan aldatu egiten dira.

BDSMko dominatrix batzuek gizonezkoari bere jantziarekiko, elikadurarekiko eta haurtxoen beharrizanekiko pixoihaletan arreta eskaintzen diote, ama-maitasunez edo mespretxuz, bezeroaren gustuaren arabera.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text-Revised. Washington, DC, American Psychiatric Association, 2000, pg 572-573.
  2. ↑ Thomas John Speaker, Psychosexual Infantilism in Adults: The Eroticization of Regression. Columbia Pacific University. pg 83. Available from: DPF, Sausalito, CA 94965.
  3. ↑ Section 10 - Into the Future Retrieved 2002 from https://web.archive.org/web/20021213105957/http://www.geocities.com/SouthBeach/Island/5861/DS3_S10.txt, mostrado en https://web.archive.org/web/20010424192400/http://www.geocities.com/SouthBeach/Island/5861/DS3_S10.txt
  4. ↑ Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text Revision, 2000 Washington, DC, American Psychiatric Association, 2000, pp 568
  5. ↑ Thomas John Speaker, Psychosexual Infantilism in Adults: The Eroticization of Regression. Columbia Pacific University. pg 78. Available from: DPF, Sausalito, CA 94965.
  6. ↑ Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text-Revised. Washington, DC, American Psychiatric Association, 2000, pg 569-570.

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Friday, Nancy (1980). Men in Love: Men's Sexual Fantasies, Delacorate Press. ISBN 0-385-33342-0.
  • Allen, Clifford (1969). A Textbook of Psychosexual Disorders. ISBN 0-19-264414-9.
  • Love, Brenda (1992). Encyclopedia of Unusual Sex Practices, Barricade Books. ISBN 0-942637-64-X.
  • Brame, Gloria G., Brame, William D., & Jacobs, Jon (1993). Different Loving: An Exploration of the World of Sexual Dominance and Submission Villard Books ISBN 0-679-40873-8

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Autonepiofilia&oldid=9258451"(e)tik eskuratuta