Azido ftaliko
| Azido ftaliko | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | C8H6O4 |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| MolView | 3D eredua |
| Konposizioa | oxigeno eta karbono |
| Base konjokatua | phthalate(1-) (en)  |
| Mota | benzenedicarboxylic acid (en) |
| Ezaugarriak | |
| Fusio-puntua | 230 °C |
| Masa molekularra | 166,027 Da |
| Arriskuak | |
| NFPA 704 |  0
2
0
|
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | XNGIFLGASWRNHJ-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 88-99-3 |
| ChemSpider | 992 |
| PubChem | 1017 |
| Reaxys | 608199 |
| Gmelin | 29069 |
| ChEBI | 27343 |
| ChEMBL | CHEMBL1045 |
| ZVG | 10790 |
| EC zenbakia | 201-873-2 |
| ECHA | 100.001.703 |
| Human Metabolome Database | HMDB0002107 |
| KNApSAcK | C00055600 |
| UNII | 6O7F7IX66E |
| KEGG | C01606 |
| PDB Ligand | PHT |
Azido ftaliko C6H4(CO2H)2 formula duen azido dikarboxiliko aromatikoa da. Naftalenoaren eta bentzinaren oxidazio katalitikoz eratzen da. Kristal itxurako gorputz solidoa da, eta oso erraz urtzen da ur berotan eta alkoholetan. 230° C-tan urtzen da, ura eta anhidrido ftalikoa ematen ditu. Azken hori ere kristal erako solidoa da, eta plastikoa, erretxina eta fenolftaleina prestatzeko erabiltzen da.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2013/2/24 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q423876
Multimedia: Phthalic acid / Q423876
|
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |