Azido karboniko
Itxura
Azido karboniko | |
---|---|
Formula kimikoa | H2CO3 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | hidrogeno, karbono eta oxigeno |
Base konjokatua | bikarbonato |
Mota | diprotic acid (en) eta carbon oxoacid (en) |
Ezaugarriak | |
Azidotasuna (pKa) | 6,37 |
Masa molekularra | 62 Da |
Erabilera | |
Tratatzen du | beherako |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | BVKZGUZCCUSVTD-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 463-79-6 |
ChemSpider | 747 |
PubChem | 767, 3614646 eta 22639876 |
Gmelin | 28976 |
ChEBI | 25554 |
ChEMBL | CHEMBL1161632 |
EC zenbakia | 610-295-3 |
ECHA | 100.133.015 |
CosIng | 97430 |
MeSH | D002255 |
Human Metabolome Database | HMDB0003538 eta HMDB0000595 |
KEGG | C01353 |
Azido karbonikoa[1] (H2CO3) karbono dioxidotik (CO2) datorren azido oxoazido bat da.[2] Dihidrogeno trioxikarbonatoa (trioxidokarbonato), hidrogeno trioxokarbonatoa (IV) edo azido trioxokarbonikoa (IV) ere deitua da. Azido ahula da, bere ionizazio konstantea oso txikia baita, Ka : 0,000 000 45.[3] Azido karbonikoak kareharrizko harriak osatzen dituzten mineral askori eraso diezaieke, kaltzio bikarbonatoan deskonposatuz.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Hiztegi Terminologikoa] [2009]
- ↑ (Gaztelaniaz) Mario, Grau Ríos; Muñoz Camacho, Eugenio. (2013-4-18). Ingeniería química. Editorial UNED ISBN 9788436266429..
- ↑ (Gaztelaniaz) Pasto, Daniel J.; Johnson, Carl R.. (1981). Determinación de estructuras orgánicas. Reverte ISBN 9788429174694..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |