Bárbara María Hueva
| Bárbara María Hueva | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Madril, 1733 |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | 1772 (38/39 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria |
| Kidetza | San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia |
Bárbara María Hueva (Madril, 1733-1772) espainiar margolaria izan zen, 1752an San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademiako goi-mailako akademiko izendatu zuten.[1]
José de Carvajal y Lancaster babeslea buru zuen Arte Ederren Errege Akademiaren irekiera-ekitaldi ospetsuan, Bárbara Hueva hemeretzi urteko dontzeilaren memoriala irakurri zen. Haren bidez, Akademia titulua eskatzen zuen, halere,
bere sexuaren apaltasunak eragozten zion Ikasketak zuzenean jarraitzea ordezkatzek, Akademiak hain ongi landuak aurkitu zituen zenbait Marrazki aurkeztu zituen, bere aplikazioa eta trebetasuna frogatuz, non gero eskatzen zuen gradua eman baitzion: Vice-Protector jaunak horrela argitaratu zuena. "Jaunak. Ikusi berri diren marrazkiek beren Egilearen hainbesteko maila erakusten dute, non, sexuaren pribilegioez baliatu gabe ere, Akademiak, bere merituagatik, Akademiko titulu ohoretsua ematen dion, horrekin beste Irakasle ospetsu batzuen izen ospetsua lortu nahi izango duelakoan".[2]
Aurreko informazioa jasotzen duen Ceán Bermúdezen arabera, berea izan zen Arte Ederren Errege Akademiak sortu ondoren emandako lehen titulua.[3] Ez dago beste berririk harik eta 1770eko otsailaren 11n Akademiako Batzar Partikularrak bidalitako aktan jasotako informaziora arte. Bertan, akademikoak, alargundu ondoren, Toledoko Santa Klara komentuan erlijioso gisa onartua izan zela adierazten zen.[4] Akademiak berak lau mila errealekin lagundu zuen dotea osatzeko, kontuan hartuta Akademiak oso berezkoa zuela, eta «nolabait Arteen aplikazioa sustatzea», «erlijiosogaiaren bokazioak eragina izan zezan».[5]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Carvajal (1752). Abertura solemne de la Real Academia de las Tres Bellas Artes, Pintura, Escultura y Architectura, con el nombre de S. Fernando, fundada por el rey nuestro señor. Celebrose el día 13. del mes de Junio de 1752. Siendo su Protector el Exmo. Sr. D. Joseph de Carvajal, y Lancaster, Ministro de Estado, etc. Quien dedica este Relación a S. M. que Dios guarde. Madrid, en casa de Antonio Martín.
- Ceán Bermúdez, Juan Agustín (1800). Diccionario histórico de los más ilustres profesores de la Bellas Artes en España. Madrid.
- Torres López, Matilde (2007). La mujer en la docencia y la práctica artística en Andalucía durante el siglo XIX. Tesis doctoral.. Málaga: Universidad de Málaga. Facultad de Filosofía y Letras. Archivado desde el original el 21 de octubre de 2013.
- Utande Igualada, Manuel, «Recepción de un nuevo académico», Academia. Boletín de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, n.º 102-13, 2006.
