Bagà ondoko San Lorentzo monasterioa
| Bagà ondoko San Lorentzo monasterioa | |
|---|---|
 | |
| Kokapena | |
| Estatu burujabe |  Espainia |
| Autonomia |  Katalunia |
| Eremu funtzionala | Catalunya Central |
| Eskualdea | Berguedà |
| Kataluniako udalerria | Guardiola de Berguedà |
| Koordenatuak | 42°14′N 1°53′E / 42.24°N 1.88°E |
 | |
| Historia eta erabilera | |
| Irekiera | X. mendea |
| Arkitektura | |
| Estiloa | arkitektura erromanikoa |
| Ondarea | |
Bagà ondoko San Lorentzo monasterioa (katalanez: monestir de Sant Llorenç prop Bagà) Guardiola de Berguedàtik gertu dagoen beneditar monasterio ohia da.[1]
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lur-emate batek aipatu zuen 898an, noiz abade batekin monje komunitate bat zegoenean. 983ko azaroaren 21ean sagaratu zutenean, hamabost monje zituen.[2] Oparotasun handia lortu zuen bertako konde eta jaunek egindako dohaintza handiei esker. XII. mendetik aurrera aldaketa erabatekoa izan zen eta gainbehera joan zen, batez ere dohaintzen amaieragatik eta lurraldeko jauntxoek monasterioko lurrak eta ondasunak bereganatzeagatik.
Zenobioan bizi ez ziren gomendiozko abadeek hain zorrak areagotu egin zituzten. 1592. urtean, Tarragonako Kongregazio Klaustralaren barruan prioratu bihurtu zuten, eta Bartzelonako Sant Pau del Camp monasterioari lotuta egon zen, 1614an erabat utzi zuten arte.
1980ko hamarkadan, indusketa eta zaharberritze lanak egin zituen Bartzelonako Diputazioak.
Eraikina
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lehenengo eliza 983an sagaratu zuten. Oinplano angeluzuzenekoa zen, zutabez banatutako hiru nabe zituen, ate nagusi bat ekialdeko fatxadan eta beste batzuk alboetan, monasterioko gelekin komunikatzen zirenak.
XI. mendean zehar, alboetako habearteetan zirkuluerdi-formako bi absidiola gehitu zituzten; horien aztarnak 1980ko hamarkadako indusketetan aurkitu ziren.
Eraberritze garrantzitsuena XII. mendean gertatu zen: absideen artean erdiko abside itxurako gorputz angeluzuzen bat gehitu zen, erdiko habeartearen erdian tribuna bat eraiki zen, eta haren azpian beheratu egin zen, tenpluarekin eskailera batzuen bidez komunikatzen zen kripta bat osatu arte.
XVIII. eta XIX. mendeetan beste erreforma batzuk egin ondoren, kontserbatu den elizak jatorrizkoaren neurriaren erdia du: oinplano karratua eta bi mailatan banatuta dago; goikoak bi nabe ditu, eta behekoak hiru nabe, ertz-gangaz estalita. Goiko solairua gurtzarako erabiltzen da, eta erdiko habearteak kanoi-ganga bat du, erdi puntuko arkudun hainbat leiho dituena.
Klaustrotik eta fraide-geletatik hormak eta horien egiturak baino ez dira geratzen
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Pladevall, Antoni. (2001). Guies Catalunya Romànica, El Berguedà. Bartzelona: Pòrtic ISBN 84-7306-697-9..
- ↑ (Gaztelaniaz) «Evolución del dominio del monasterio de San Lorenzo de Bagá durante los Siglos IX-XII» Base de datos bibliográfica de Humanidades y Ciencias Sociales (Consejo Superior de Investigaciones Científicas).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q390078
Multimedia: Sant Llorenç prop Bagà / Q390078