Basileako Ituna (1795eko apirilaren 5)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Erdialdeko Europa Basileako eta Campo Formioko (1797) itunen ondoren

Basileako Ituna edo Basileako Bakea, 1795eko apirilaren 5ean Frantziak eta Prusiak sinatu zuten akordioa izan zen. Itun horren ondorioz, eta ekainean Espainiarekin sinatu zutenaren arabera, hiru herrialde horiek Frantziako Errepublikaren aurkako Lehen Koalizioa utzi zuten.

Prusia eta Frantziaren arteko ituna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Prusia eta Frantziak sinatu zuten 1795eko apirilaren 5ean. Horren arabera, Rhin ibaiaren mendebaldean zeuden Renaniako lurraldeak eman zizkion Prusiak Frantziari. François de Barthélemy izan zen Frantziako Errepublikako ordezkaria, eta Karl August von Hardenberg Prusiakoa.

Hessen-Kassel eta Frantziaren arteko ituna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1795eko abuztuaren 28an, Hessen-Kasselek, Friedrich Sigismund Waitz von Eschenek ordezkatua, bake ituna sinatu zuen Frantziarekin.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]