Benjamin Disraeli
| Benjamin Disraeli | |
 |
|
|
|
|
|---|---|
| 1874ko otsailaren 20a – 1880ko apirilaren 21a | |
| Monarka | Viktoria I.a Erresuma Batukoa |
| Aurrekoa | William Ewart Gladstone |
| Ondorengoa | William Ewart Gladstone |
|
|
|
| 1868ko otsailaren 27a – 1868ko abenduaren 1a | |
| Monarka | Viktoria I.a Erresuma Batukoa |
| Aurrekoa | Edward Smith-Stanley |
| Ondorengoa | William Ewart Gladstone |
|
|
|
| Jaiotza | 1804ko abenduaren 21a Londres, Ingalaterra |
| Heriotza | 1881eko apirilaren 19a Londres, Ingalaterra |
| Alderdi Politikoa | Kontserbadorea |
| Ezkontidea(k) | Mary Anne Lewis |
| Lanbidea | Idazle eta politikaria |
| Sinadura |  |
.svg){kind=small}
Benjamin Disraeli, Lord Beaconsfield edota Beaconsfieldeko kondea (1804ko abenduaren 21a, Londres - 1881eko apirilaren 19a, Londres) ingeles politikari eta idazle bat izan zen. Erresuma Batuko Alderdi Kontserbadoreko kide izan zen. Britaniniar Gobernuan hainbat postutan hiru hamarkadetan zehar jardun zuen, birritan Erresuma Batuko lehen ministroa izan zelarik.
Orain arte, judu familia batean jaiotako britaniar lehen ministro bakarra izan da. Hala ere, 13 urteko adina zuenean bere aita Isaacek, italiar jatorriko familia batekoak, anglikanismoan bataiatu egin zuen semea. Joxe Azurmendik dio (Xabier Gereño aipatuz) aitak lilura handia sentitzen zuela Voltairerekin eta aristokraziarekin. Bada, semeak areagotu egin zuen haren mirespen hori, eta goranahia, aristokrazia horren aitortza bilatuz.[1]
Viktoria I.a Erresuma Batukoa erreginarekin harreman oso ona izan zuen, Disraelik erreginarekiko losintzen bidezko zurikerietarako joera baitzuen.
Eduki-taula
Kritika[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Joxe Azurmendik pertsonaia honen kritika landu du. Disraelik bertute bihurtu zuen bere judu izaeraren gutxiespena, hura Europako "arraza zahar puru batetik" zetorrela ingelesen aurrean defendatuz eta, izaera exotiko horretaz baliatuz, ingelesek tituluak erosten zituzten bezala, bere aristokrata nahia elikatuz. Horren bitartez, baina, ez bide zituen bere judu ezaugarriak nabarmendu nahi, kontrakoa baizik. Berezitasun exotiko bat landu zuen, Hannah Arendten arabera, jatorrian oinarritutako harrokeria, baina bere judutasuna leinura murriztuz, eta gainerakoan ingeles ordena sozialean eta politikoan guztiz txertatuz, asimilatuz.[2]
Egile berdinak maniobra psikologiko batez hitz egiten du, inbertsioa, norberaren ukazioa jatorriarekin konpentsatuz. Nolabait ere, judutasun nominal bat da, ez edukikoa. Joxe Azurmendik katamalo batekin parekatu du jokaera psikologiko hori.[3] Beraz, arrazan jarri zuen indar osoa, odolean, eta nahasketa gaitzetsi (beltzekin, adibidez), eta horrek aristokrazia adierazten zuen, antolamendu ezin hobe bat: "errepublika anglosaxoi handia". Era berean, hizkuntza eta erlijioa baztertzen ditu identitatearen adierazle gisa.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Azurmendi, Joxe (2018), Beltzak, juduak eta beste euskaldun batzuk, Donostia: Elkar, ISBN 978-84-9027-801-7.
Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Benjamin Disraeli  |
- Benjamin Disraeliren biografia irakurgai (Ingelesez)
|
||||||||||||||
