Bereterretxen khantoria
Bereterretxen khantoria | |
---|---|
Mikel Laboaren lan/konposizio musikala | |
Egilea | Mikel Laboa |
Aurkitzailea edo asmatzailea | Jean Jaurgain |
Ezaugarriak | |
Hizkuntza | euskara |
Bereterretxen khantoria[1] zubererazko balada da, Zuberoako herriak belaunaldiz belaunaldi egun arte kantatu duena.[2] Jean Jaurgain ozaztarrak Quelques légendes poétiques du pays de Soule liburuan argitaratu zuen lehenengo aldiz (1899an).
Salaberrik Chants populaires du Pays Basque lanean dioenez, Beretxerretxe Iruriko kondearen aginduz hil zuten. Beretxerretxeren amak Marisanz de Bustanobi omen zuen izena, XV. mendeko Zuberoan oso izen arrunta; datu hori argudiotzat erabiliz, Jaurgainen arabera kantak XV. mendekoa izan behar du. Henri Gavelen iritziz, kantorearen doinua kantu gregorianoaren estilokoa denez, Berreterretxe ezin izan zuen Iruriko kondeak erail, hau 1634an bizi izan baitzen Mauleko gazteluan. Hori, egia esan, oso argudio eskasa da, garai jakin batean jasotako kantuaren melodiak ez baitu balio gertakizuna denboran kokatzeko.
1964. urtean Mikel Laboak Bereterretxen khantoriaren bertsio bat moldatu zuen. 1990an, berriz, Iñaki Mendiguren idazleak Haltzak ez du bihotzik baladaren lehen hitzak moldatu zituen Haltzak badu bihotzik bere lehen eleberriari izena emateko.[3]
Begoña Durrutyk 2017an Bereterretxeren kanthoria komiki liburua argitaratu zuen.[4]
Doinua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kantorea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Baladak heriotza bortitz eta tragiko baten berri ematen du: beaumondarren leinuko buruzagi eta Leringo konde zen Luis Beaumontekoaren aginduz, Bereterretxe zaldun agaramontarra hil zutenekoa. Kontakizuna, beraz, ahaide nagusien arteko borroken garai odoltsuan kokatuta dago. Jaurgaineren iritzira, kanta 1434 eta 1449 artean egin zen, Leringo kondea garai hartan izan baitzen Mauleko gazteluko jauna.
Jatorrizko hitzak | Euskara Batuan |
---|---|
Haltzak ez dü bihotzik, |
Haltzak ez du bihotzik, |
Azalpen bat[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere komiki liburuko sarreran, marrazkien bidez azalduko duen istorioa honela laburbiltzen du Begoña Durrutyk:[2][4]
Koblaria deitore eginez hasten da, zerbait latza kontatzera baitoa: «Haltzak ez du bihotzik, ez gaztanberak hezurrik; ez nian uste erraten zutela aitonen semeek gezurrik. Almandozeko ibarra, hala zer ibar luzea! Hiruretan ebaki zidan armarik gabe bihotza»; hiruretan ebaki, erabat sastatu. Bereterretxek ohetik zerbait entzuten du, eta galdetzen dio neskameari begiratzeko ea gizonik ba ote dabilen inguruan. Neskatoak hiru dozena ikusi ditu ate batetik bestera, miaketan. Bereterretxek leihotik tratua eskaintzen dio jaun kondeari (biziaren truke noski): ehun behi eta zezena. Jaun kondeak, jaisteko, laster itzuliko dela. Bereterretxek, orduan, badaki ez dela itzuliko. Amari atorra egiteko eskatzen dio, hil-atorra beharbada; eguna eta ordua ematen ditu: Bazko gau erdia; eta izugarrikeria iragartzen du: jendeak oroituko du zer gertatuko den gau honetan. Badaramete Ligin narrena; han boneta erori, eta ezin jaso, loturik baitoa. Ezpeldoin, haritz bait estekatu, eta bizia lkentzen diote. Bitartean, ama, Marisantz, lasterka doa mendi ugari igaroz anaiaren etxera Lakarri Buztanobira; ezinean, belaunak herrestan dituela. Anaiaren laguntzarik ez badu, galdu du semea. Anaiak lasaiarazi egin nahi du: Maulera eramango zutela semea. Marisantz berriro lasterka doa jaun kondearen jauregiko atera, semeaz galdezka. Jaun kondeak destainaz erantzuten dio: «Badun Bereterretxez gainera beste semerik? Hoa, Ezpeldoin dun hilik; altxa ezan bizirik». Ezpeldoiko jendea izuak jota egongo da noski etxe barruetan gordea; hilketa hain gertu, eta ez jakinarena egin. Margarita, aldiz, bakar-bakarrik ari da Bereterretxeren odola ahurka biltzen.
Koblariak azken kopla batez ematen dio errematea istorioari: Ezpeldoiko arropa garbitzea ederra izango da. Bereterretxen atorrak hiru dozena dira. Azken kopla horren esanahia ulertzea ez da erraza: esan izan da Bereterretxe ez zela edonor eta asko zituela bere alde. Behar bada, adierazi nahi da Bereterretxeren askazia ez dela galduko: lagun asko dituelako. Ala Margaritaren sabelean jada hazia ereina duelako?
Disko formako antzinako hilarri batek oroitarazten digu Bereterretxe gaztearen heriotza, Etxebarreko Ezpeldoi etxearen aurrean.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak.
- ↑ a b Haristoy, Aines. Bereterretxeren Kanthoria, Begoña Durruty. Gure irratia - Internet Archive (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ Mendiguren, Iñaki. (1990). Haltzak badu bihotzik. Elkar ISBN 84-7529-910-5. PMC 932575210. (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ a b Durruty, Begoña. (L.G. 2017). Bereterretxeren kanthoria. Denonartean ISBN 978-84-16791-54-5. PMC 1123010006. (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
![]() |
Wikitekan badira testuak, gai hau dutenak: Bereterretxen khantoria |