Zeru-esfera: berrikuspenen arteko aldeak
t Robot: Automated text replacement (-bait da +baita) |
t Robot: Automated text replacement (- bait d + bait) |
||
4. lerroa: | 4. lerroa: | ||
[[Fitxategi:Esfera celeste.jpg|left|thumb|320px|Zeru-esferaren marrazkia toki eta puntu geometriko garrantzitsuenekin]] |
[[Fitxategi:Esfera celeste.jpg|left|thumb|320px|Zeru-esferaren marrazkia toki eta puntu geometriko garrantzitsuenekin]] |
||
Begiralearen ostertza, ekuatorearekiko zeiharra denean, zeru esfera, zeiharra dela esaten da. Bi poloetakoren batetan aurkitzen den begirale batentzat, esfera paraleloa da, bere ostertza ekuatorearekiko paraleloa baita. Azkenik, esfera ''zuzena'' da ekinozien lerroan aurkitzen den begiralearentzat, han, ostertzak, perpendikularki mozten |
Begiralearen ostertza, ekuatorearekiko zeiharra denean, zeru esfera, zeiharra dela esaten da. Bi poloetakoren batetan aurkitzen den begirale batentzat, esfera paraleloa da, bere ostertza ekuatorearekiko paraleloa baita. Azkenik, esfera ''zuzena'' da ekinozien lerroan aurkitzen den begiralearentzat, han, ostertzak, perpendikularki mozten baitu ekuatorea. |
||
Zeru esfera, kontzeptu bat da, ez objektu bat, astroak proiektatuak ikusten diren azal birtual bat da, astro guztiak, Lurretik distantzia berberera egongo balira bezala. |
Zeru esfera, kontzeptu bat da, ez objektu bat, astroak proiektatuak ikusten diren azal birtual bat da, astro guztiak, Lurretik distantzia berberera egongo balira bezala. |
23:52, 18 abuztua 2009ko berrikusketa
Zeru-esfera esfera ideal bat da, zehaztu gabeko erradiorik ez duena, kontzentrikoa Lurrean, non, itxuraz, astroak mugitzen diren. Zeruko objektuak aurkitzen diren norabideak irudikatzea ahalbidetzen du, honela, bi norabidek eratutako angelua, esfera horretan zirkulu arku nagusi batekin irudikatua izango da. Teorikoki, Lurrarenarekin nahasten da: Munduaren ardatza, zeru esferaren errotazioarena da eta Lurraren errotazio ardatzari paraleloa da, eta, beraz, behatzailearen begiradan zentratua aurkitzen da. Astronomoek, euren neurketak, esfera horretan, ohiko puntu, zirkulu eta planoen esistentzian oinarritzen dituzte: ostertzaren planoa eta zeru-ekuatorearena, poloa eta zenita, meridianoa, abiapuntu bezala balio duena azimutaren neurketan. Nahiko erraza da astro bat aurkitzea edo kokatzea funtsezko plano horiekiko.
Begiralearen ostertza, ekuatorearekiko zeiharra denean, zeru esfera, zeiharra dela esaten da. Bi poloetakoren batetan aurkitzen den begirale batentzat, esfera paraleloa da, bere ostertza ekuatorearekiko paraleloa baita. Azkenik, esfera zuzena da ekinozien lerroan aurkitzen den begiralearentzat, han, ostertzak, perpendikularki mozten baitu ekuatorea.
Zeru esfera, kontzeptu bat da, ez objektu bat, astroak proiektatuak ikusten diren azal birtual bat da, astro guztiak, Lurretik distantzia berberera egongo balira bezala.
Esfera honetako hiru puntu argik (zenita, altxatako poloa eta astroa (Z, P eta S) ezkerraldeko grafikoan, hiruki esferiko bat (trigonometria esferikoa) definitzen dute eta, horien ebazpenen bidez marinel eta nabigariek, lurrazalean kokatzea lortzen zuten.