Frantzisko Asiskoa

San Frantzisko Asiskoa (Asis, Italia, 1182 - 1226ko urriaren 3a) Familia aberatsekoa zen. Bere aitak, arropen denda bat zuen. Horregatik gaztelu moduko batean bizi ziren San Frantzisko, bere ama eta bere aita.

Egun batean, gerra batera joan zen San Frantzisko, beste hiru lagunekin. San Frantzisko, gerra hartatik oso azkar etorri zen, gerra amaitu baino lehenago, lagunak bakarrik utziz. Zaurituta eta gaixorik iritsi zen etxera. Egun batzuk egon zen San Frantzisko ohean gaixorik.

Esnatu zenean, nahiz eta oraindik ez sendatu, gazteluaren balkoira irten zen. Txori txiki bat ikusi zuen. Hura harrapatzen saiatu zen. Baina, kale egin zuen eta gazteluaren teilatura joan zen txoria. San Frantzisko, kostata, balkoia jaitsi eta teilatura iristea lortu zuen. Aldi batzuetan kale egin ondoren, azkenean txori txikia eskuetan harrapatzea lortu zuen. Txoria eskuetan sumatzen zuen, eta bat-batean txoria goraka bota zuen. San Frantzisko, arratsalde batean, belarrez betetako zelai batean korrika zebilen. Oso pozik zebilen saltoka belarraren artean. Alde batetara begiratu zuen eta neska polit bat ikusi zuen. Neska hartaz maitemindu zen. Korrika segitu zuen, eta eliza txiki bat topatu zuen. Eliza hura oso txikia zen eta apurtuta zegoen. San Frantziskori asko gustatu zitzaion eliza hura, nahiz eta txikia izan eta apurtuta egon. Aitak zuen fabrika ikustera joan zen egun batean. Fabrika hartan, jende txiroak egiten zuen lan eta jende guzti horrek pena handia ematen zioten San Frantziskori. Pertsona itsu bat ikusi zuen. Pertsona hura ukitzen hasi zen eta pertsona hura poztea lortu zuen. Orduan, San Frantziskok aberats guztiei, zituzten aberastasun guztiak uzteko esan zien. Jesusek bera gidatzen zuela ere esan zien aberatsei. Egun batean, bere aitaren dendako produktu batzuk leihotik botatzen hasi zen txiroei. Txiroak asko poztu ziren, baina, aita izugarri haserretu zen. Azkenean, aitarekin haserre asko eduki ondoren, San Frantzisko etxetik joan zen txiroak laguntzera. Bere lagun batzuekin elkartu zen San Frantzisko. Bere lagunek eta San Frantziskok, ``frantziskano´´ deitutako elkarte bat sortu zuten. San Frantziskok, txiroak laguntzen zituen bere lagunekin. Lehenago ikusi zuen eliza hura berritu eta hartan bizi ziren txiroak eta frantziskotarrak. Handik aste batzuetara, San Frantziskok ikusitako neska polit hura etorri zen. Frantziskotarra izan nahi zuela esan nahi zuen. Frantziskotarrek baietz esan zioten neskari, eta horrela, kide bat gehiago zuten frantziskotarrek. Egun batean, frantziskotarrak gertuko ibai batera joan ziren txiroak bainatzera. Handik etortzerakoan, aberatsek inbidiaz, eliza suntsitu zuten. Txiro bat hil zuten eliza suntsitzean. Beste aste batzuk pasa ondoren, frantziskotarrak Erromara joan ziren. Han Aita Santuarekin hitz egin zuten. Aita Santuari, aberastasun guztiak uzteko eta txiroekin bizitzeko esan zieten. Orduan, guardiek frantziskotarrak kanpora eraman zituzten. Baina, Aita Santuak frantziskotarrak barrura sartzeko esan zuen. Frantziskotarrei arrazoia zutela esan zien, eta gaztea zenean berak ere hori egin zuela. Baina, hainbeste urterekin ezin izan zuela segitu esan zien. Aita Santuak hori esan eta gero, San Frantziskorengana joan zen. Aita Santua makurtu egin zen eta San Frantziskoren oinei muxu bat eman zien. 1226ko urriaren 3an hil zen.