Nominatibo: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t r2.7.1) (robota Erantsia: dsb:Nominatiw, hsb:Nominatiw |
t r2.7.1) (robota Erantsia: fa:حالت نهادی |
||
| 46. lerroa: | 46. lerroa: | ||
[[es:Caso nominativo]] |
[[es:Caso nominativo]] |
||
[[ext:Nominativu]] |
[[ext:Nominativu]] |
||
[[fa:حالت نهادی]] |
|||
[[fi:Nominatiivi]] |
[[fi:Nominatiivi]] |
||
[[fr:Nominatif]] |
[[fr:Nominatif]] |
||
10:47, 29 abuztua 2011ko berrikusketa
Nominatiboa indoeuropar hizkuntzaren gramatika-kasu bat da. Nominatiboak perpausaren subjektua adierazten du. Nominatiboak aditz iragankorrarekin akusatiboa eskatzen du.
Atzikiak
Atzikiak nominatiboaren oinarrizkoak dira:
- adibidez, grezieraz: ὁ λύκος (o lýkos) - otsoa;
- adibidez, latinez: Dominus est in domo - Jauna etxean dago;
- adibidez, polonieraz: Cziasto - Pastela.
Subjektua
Nominatiboa subjektua da perpausean; adibidez, latinez: Flavius venit - Flabio dator.
Subjektua ere bada nor-nork aditzarekin; adibidez, latinez: Puella gladiatorem vidit - Neskak gladiadorea ikusi du.
Atributua
Kopulatiboarekin nominatiboa atributu eta subjektua da; adibidez, latinez: Mare est viridis - Itsasoa berdea da.
Ikus gainera
|
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |