Seinale digital: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

Lerroan

13:06, 17 iraila 2011ko berrikusketa

Seinale digitala fenomeno elektromagnetiko batek sortutako seinale mota bat da, non bere edukia kodetzen duen zeinu bakoitza balio diskretutako magnituderen baten arabera analizatu daitekeen, barruti baten barruko hainbat balio jarrai onartu gabe. Adibidez, argiaren etengailuak bi balio edo egoera bakarrik hartu ahal ditu: irekita edo itxita (ikus Konmutazio zirkuitua). Lanparak berak ere bi egoera posible baino ez ditu: itzalita edo piztuta . Honek ez du esan nahi seinalea fisikoki diskretua dela, eremu elektromagnetikoak zuzenak izan ohi direlako, baizik eta oro har unibokoki diskretizatzeko forma bat existitzen dela.

Sistema digitalak, ordenagailua adibidez, bi egoerako logika erabiltzen dute bi mailako tentsio elektrikoekin adierazita, altu bat, H eta beste baxu bat, L ( High eta Low, hurrenez hurren, ingelesez). Abstrakzioagatik, aipatu egoerak zero eta batekoekin ordezten dira, logika eta aritmetika bitarren aplikazioa errazten duena. Maila altua 1 bezala adierazten bada eta baxua 0, logika positiboaz mintzatzen da eta kontrako kasuan logika negatiboaz.

Aipatu daiteke ere, mailez gain, seinale digital batean altutik baxurako eta baxutik alturako trantsizioak daudela, jaiste eta igoera saihetsa izendatuak, hurrenez hurren. Irudian seinale digital bat erakusten da non mailak eta saihetsak identifikatzen diren.

Seinale digitala: 1) Maila baxua, 2) Maila altua, 3) Igoera saihetsa eta 4) Jaiste saihetsa.

Egokia da argitzea, ezen aurreko adibideetan digital terminoa beti erlazionatu den gailu bitarrekin, ez duela esan nahi bitar eta digitala terminoak trukagarriak izan daitezkeela. Adibidez, Morse kodean kokatzen bagara, ikusiko dugu bertan telegrafo elektrikotik mezuak bidaltzeko, bost egoera digital erabiltzen direla:

Puntua, marra, hutsune laburra ( letren artean), hutsune ertaina ( hitzen artean) eta hutsune luzea ( esaldien artean)

Neurtzeko aparatu edo tresna batean, esaten dugu digitala dela neurri aterea display batean zenbakien bitartez ( Digituak) adierazten denean, eta ez orratz baten posizioarekin, edo beste edozein adierazlerekin, eskala batean.

Seinale digitalen abantailak

Indargabetzearen aurrean, anplifikatu eta berreraiki daiteke aldi berean, seinaleen birsorkuntzaren sistemei esker.
Erroreak detektatu eta zuzentzeko sistemak ditu, hartzean.
Seinalearen prozesaketarako erraztasuna. Edozein eragiketa erraz egin daiteke ediziorako edozein softwaretan barrena edo seinalearen prozesaketan.
Sorkuntza infinitua onartzen du kalitate galerarik gabe. Abantaila hau bakarrik baliozkoa da disko-formatuetara optikoa; zinta magnetiko digitala, neurri txikian analogikoa ( Bakarrik gehienez ere jasaten duen lau edo bost belaunaldi), ere informazioa galtzean doa multigeneraciónarekin.
Seinale digitalek eragin txikiagoak jasaten dituzte ingurune zarataren ondorioz seinale analogikoekin konparatuz.

Seinale digitalen eragozpenak

aurretiko analogiko-digital bihurketa bat behar du eta geroko deskodeketa bat hartzearen unean.
Sinkronizazio zehatz bat eskatzen du transmisorearen eta hartzailearen erlojuen artean.
Kalitate galera laginketan.
Seinale digitalak banda-zabalera handiagoa eskatzen du seinale analogikoa baino transmititu ahal izateko.
Bideo eta soinu tresneriari buruz, makina digitalek kalitate txikiagoa erakusten dute.

Ikus gainera

*  Telekomunikazio seinaleen modulazioa

Kanpoko estekak

Seinale digitalen definizioa eta adibideak

Txantiloi:ORDENAR:Senzzal digital

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 {{OpenMT-2}}
-''' Seinale digitala'''[[elektromagnetismo 1fenomeno elektromagnetiko]] batek sortutako[[:es:señal| seinale]]  mota bat da non bere edukia kodetzen duen zeinu bakoitzak balio[[Diskretu| diskretuak]] adierazten dituzten magnituderen batzuen arabera analizatu daitekeen, barruti baten barruko balioak izan gabe. Adibidez, argiaren etengailuak bakarrik hartu ahal ditu bi balio edo egoera: irekita edo itxita, edo lanpara bera: itzalita edo piztuta (ikus [[:es:circuito de conmutación | Konmutazio zirkuitua]]). Honek ez du esan nahi seinalea fisikoki diskretua dela eremu elektromagnetikoak zuzenak izan ohi direlako, baizik eta oro har unibokoki diskretizatzeko forma bat existitzen dela.
+''' Seinale digitala''' [[elektromagnetismo|fenomeno elektromagnetiko]] batek sortutako [[:es:señal|seinale]] mota bat da, non bere edukia kodetzen duen zeinu bakoitza balio [[Diskretu| diskretutako]] magnituderen baten arabera analizatu daitekeen, barruti baten barruko hainbat balio jarrai onartu gabe. Adibidez, argiaren etengailuak bi balio edo egoera bakarrik hartu ahal ditu: irekita edo itxita (ikus [[:es:circuito de conmutación | Konmutazio zirkuitua]]). Lanparak berak ere bi egoera posible baino ez ditu: itzalita edo piztuta . Honek ez du esan nahi seinalea fisikoki diskretua dela, eremu elektromagnetikoak zuzenak izan ohi direlako, baizik eta oro har unibokoki diskretizatzeko forma bat existitzen dela.
 [[:Sistema digitalak| Sistema digitalak]],[[Ordenagailu| ordenagailua]] adibidez, bi egoerako [[Logika| logika]] erabiltzen dute bi mailako [[:es:tensión eléctrica| tentsio elektrikoekin]] adierazita, altu bat, H eta beste baxu bat, L ( '' High'' eta '' Low'', hurrenez hurren, ingelesez). Abstrakzioagatik, aipatu egoerak zero eta batekoekin ordezten dira,[[:es:lógica binaria| logika]] eta [[Zenbaki-sistema bitar| aritmetika]] bitarren aplikazioa errazten duena. Maila altua 1 bezala adierazten bada eta baxua 0, logika positiboaz mintzatzen da eta kontrako kasuan logika negatiboaz.