Serigrafia: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Joxemai (eztabaida | ekarpenak)
5. lerroa: 5. lerroa:


== Jatorria ==
== Jatorria ==
Serigrafia inprimatzeko metodoak milaka urte ditu. Datu zehatzak ez dauden arren, antzinako Txinan jatorria omen du. Elezaharrak dioenez, emakumeen ile nahastuak erabiltzen zituzten. Ileekin, marrazkiak sortzen zituzten paperak itsasten zitzaizkien, eta gero lakatzen ziren luzaroan irauteko.
Serigrafia inprimatzeko metodoak milaka urte ditu. Datu zehatzak ez dauden arren, antzinako Txinan jatorria omen du. Elezaharrak dioenez, emakumeen ile nahastuak erabiltzen zituzten. Ileekin, marrazkiak sortzen zituzten paperak itsasten zitzaizkien, eta gero lakatzen ziren iragazgaitzeko.
Harrezkero, materiala aldatzen joan zen eta zeta erabiltzen hasi ziren, hortik dator bere izena: sericum (zeta latinez) eta graphe (idatzi, grekoz).
Harrezkero, materiala aldatzen joan zen eta zeta erabiltzen hasi ziren, hortik dator bere izena: sericum (zeta latinez) eta graphe (idatzi, grekoz).



08:17, 16 azaroa 2011ko berrikusketa

Serigrafia inprimatze teknika da. Dokumentu, eta irudiak kopiatzeko erabiltzen da, eta edozein euskarri, sostengu edo material gainean erabil daiteke. Tinta ehotarri-sarean zehar transferitzean datza, baina aldez aurretik serigrafia egiteko, pantailan lan batzuk izan behar dira:

  • Lehenik, serigrafia egiteko pantailan emultsio fotosentikor bat ematen da.
  • Bigarrenik, pantaila eta fotolitoa intsolatzen dira, hau da, intsolagailuan ezartzen dira. Argia zuzenean ematen dieten pantailaren emultsio aldeak oso gogorrak geratzen dira (blokeatu egiten dira) eta ez dute uzten tinta pasatzen. Hala ere, argia zuzenean ematen dieten pantailaren fotolito aldeak, urarekin errebelatzeko prozesuan sartzen dira eta tinta pasatzen uzten dute. Horrela, irudia erregistratua geratzen da.

Jatorria

Serigrafia inprimatzeko metodoak milaka urte ditu. Datu zehatzak ez dauden arren, antzinako Txinan jatorria omen du. Elezaharrak dioenez, emakumeen ile nahastuak erabiltzen zituzten. Ileekin, marrazkiak sortzen zituzten paperak itsasten zitzaizkien, eta gero lakatzen ziren iragazgaitzeko. Harrezkero, materiala aldatzen joan zen eta zeta erabiltzen hasi ziren, hortik dator bere izena: sericum (zeta latinez) eta graphe (idatzi, grekoz).