Postinpresionismo: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t r2.7.1) (robota Erantsia: bs:Postimpresionizam |
t robota Erantsia: pnb:پوسٹ امپریشنزم |
||
58. lerroa: | 58. lerroa: | ||
[[no:Postimpresjonisme]] |
[[no:Postimpresjonisme]] |
||
[[pl:Postimpresjonizm]] |
[[pl:Postimpresjonizm]] |
||
[[pnb:پوسٹ امپریشنزم]] |
|||
[[pt:Pós-impressionismo]] |
[[pt:Pós-impressionismo]] |
||
[[ro:Postimpresionism]] |
[[ro:Postimpresionism]] |
21:52, 8 abuztua 2012ko berrikusketa
Inpresionismo ondokoa (ingelesez, Post-Impressionism) 1910ean Roger Fry arte kritikari britainiarrak Manet geroztik Frantziako margolaritzaren garapena deskribatzeko erabili zuen esapidea da. Inpresionismo ondokoek inpresionismoa zabaldu zuten zenbait muga baztertuz: kolore biziak, antzeman daitezkeen pintzelkadak, lodiera handiko pintura, eta benetako bizitzako gaiak erabiltzen jarraitu zuten, baina koloreak aliritzian emateko eta forma geometrikoak nabarmentzeko joera zeukaten, espresibotasuna areagotzeko, figuraren kaltetan suertatzen bazen ere.
Artista nagusien galeria
-
Paul Cézanne (1839–1906)
-
Odilon Redon (1840–1916)
-
Henri Rousseau (1844-1910)
-
Paul Gauguin (1848-1903)
-
Vincent van Gogh (1853–1890)
-
Charles Angrand (1854–1926)
-
Henri Edmond Cross (1856–1910)
-
Georges Seurat (1859–1891)
-
Theo van Rysselberghe (1862–1926)
-
Paul Signac (1863–1935)
-
Henri de Toulouse-Lautrec (1864–1901)
-
Paul Sérusier (1864–1927)
-
Paul Ranson (1864–1909)
-
Félix Vallotton (1865–1925)