Nominatibo: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
ZéroBot (eztabaida | ekarpenak)
t r2.7.1) (robota Erantsia: id:Kasus nominatif
t r2.7.2) (robota Erantsia: nds-nl:Nominatief
63. lerroa: 63. lerroa:
[[la:Nominativus]]
[[la:Nominativus]]
[[mk:Номинатив]]
[[mk:Номинатив]]
[[nds-nl:Nominatief]]
[[nl:Nominatief]]
[[nl:Nominatief]]
[[nn:Nominativ]]
[[nn:Nominativ]]

07:47, 23 iraila 2012ko berrikusketa

Nominatiboa indoeuropar hizkuntzaren gramatika-kasu bat da. Nominatiboak perpausaren subjektua adierazten du. Nominatiboak aditz iragankorrarekin akusatiboa eskatzen du.

Atzikiak

Atzikiak nominatiboaren oinarrizkoak dira:

  1. adibidez, grezieraz: ὁ λύκος (o lýkos) - otsoa;
  2. adibidez, latinez: Dominus est in domo - Jauna etxean dago;
  3. adibidez, polonieraz: Cziasto - Pastela.

Subjektua

Nominatiboa subjektua da perpausean; adibidez, latinez: Flavius venit - Flabio dator.

Subjektua ere bada nor-nork aditzarekin; adibidez, latinez: Puella gladiatorem vidit - Neskak gladiadorea ikusi du.

Atributua

Kopulatiboarekin nominatiboa atributu eta subjektua da; adibidez, latinez: Mare est viridis - Itsasoa berdea da.

Ikus gainera


Hizkuntza Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.