Zenbakizko kognizioa

|

Burmuina gizakia

Zenbakizko kognizioa zientzia kognitiboaren azpigai bat da, zeinek zenbakien eta matematiken alderdi neuronala, garapenezkoa eta kognitiboa ikasten dituen.

Zientzia kognitiboaren saiakuntza askorekin, gai hau oso gai diziplinartekoa da. Psikologia kognitiboa, garapenaren psikologia, neurozientzia eta hizkuntzalaritza kognitiboen ikerkuntzak barne hartzen ditu. Diziplina honek matematiken filosofiaren inguruko auzietan elkarreragiten duen arren, kezkatuago dago auzi esperimentalengatik.

Aztergaiak

Zenbakizko kognizioaren eremuaren barnean, honako gaiak daude:

• Nola prozesatzen dute zenbatekotasuna animaliek?
• Nola jabetzen dira haurrak zenbakien ulerkuntzaz (eta zenbat da jaiotzetikoa)?
• Nola erlazionatzen dituzte gizakiek sinbolo linguistikoak eta zenbaki kantitateak?
• Nola indartzen dituzte gaitasun hauek kalkulu konplexuak errepresentatzeko gaitasunak?
• Zein prozesu eta gaitasun metaforiko ahalbidetzen digute gure zenbakizko gaitasuna garatzea, eremu konplexu hauetan eta antzekoetan: mugagabetasun kontzeptua, infinitesimal kontzeptua edo kalkuluen muga kontzeptua?

Garapen ikerlana

Garapen psikologikoaren ikerketek adierazi dutenez, haurrek, animaliak bezala, zenbakiaren zentzu hurbila daukate. Adibidez, ikerketa batean, haurrei askotan 16 puntutako hilarak aurkezten zitzaizkien (bloke batean). Kontrolak egiten ziren, tokian zeuden zenbakizkoak ez ziren parametroak baztertzeko, adibidez, azalera gunea, argitasuna, zirkunferentzia, etab. Haurrei 16 puntutako erakusgai ugari erakutsi ondoren, horretara ohitu egiten ziren edo erakusgaiari denbora luzez begiratzeari uzten zioten. Ondoren, haurrei 8 puntuko erakusgaia aurkezten zitzaien eta denbora luzeagoa hartzen zuten erakusgai berria begiratzeko.

Zenbakizkoak ez ziren faktoreak baztertzeko zeuden kontrol kantitateagatik, ikertzaileek esan zuten sei hilabeteetako haurrek 8-16 arteko ezberdintasunei sentikorrak direla. Ondoren egindako ikerketetan, antzeko metodologiak erabilita, sei hilabeteko haurrek, zenbakiak ezberdindu ahal dituztela erakusten dute, 2:1 kozientea ezberdinduz (8 vs 16 edo 16 vs 32) baina ez 3:2 kozientea (8 vs 12 edo 16 vs 24). Beste alde batetik, hamar hilabeteetako haurrek arrakastaizan zuten bi kasuetan, 2:1 kozientean eta baita 3:2an ere. Honekin iradokitzen dute adinaren arabera zenbatekotasunaren inguruko sentsibilitatea handitzen dela.

Beste ikerketa batzuetan, Karen Wynnek eta bere kideek erakutsi zuten lau hilabete baino gazteagoak diren haurrek batuketa eta kenketa sinpleak egiteko gaitasuna dutela, (1+1=2 eta 3-1=2) esaterako. Hau frogatzeko, Wynnek eta bere kideek “ikusmin bortxaketa” paradigma erabili zuten. Horretan, haurrei pantaila baten atzean eskutatzen den Mickey Mouse panpina eta honi jarraitzen dion beste panpina bat erakutsi zioten. Pantaila jaistean haurrei Mickey bakarra erakusten bazitzaien (“ezinezko gertakaria”) haurrek bi Mickey erakusten zitzaienean baino denbora gehiago behar zuten egoera begiratzeko (“posiblea den gertakaria”). Baina hau egia da gertakari kopurua lau baino handiagoa ez baldin bada (adibidez, haurrek 4-2=2 egitean huts egiten dute).

Ikerlan neuropsikologikoak eta neuro-adierazgarriak

Gizakiaren ikerkuntza neuro-adierazgarri batzuk frogatu dute lobulu parietaleko zonalde batzuk, barne hartuta ildo intraparietala (IPS) eta beheko lobulu parietala (IPL), aktibatu egiten direla galdetua denean kalkulu zeregin bat egiteko. Bietan oinarrituta, neuro-adierazpenean eta neuropsikologian, ST. Dehaene eta bere kideek sujeritu dute bi estruktura parietal hauek rol osagarriak betetzen dituztela.

Ildo intraparietala pentsatua dago ostatu emateko zirkuitu sistemari, zeintzuk zenbakizko baloespenean eta zuzeneko kalkuluan inplikatuak dauden, kenketan esaterako. Beheko lobulu parietala, berriz, pentsatua dago biderketak bezelako ekintzetan inplikatzeko. Hau horrela, beheko lobulu parietalean kaltea daukan gaixo atek kenketak egiteko gai izango da baina ez biderketak egiteko, eta kontrakoa ildo intraparietalean kaltea duen gaixoarentzat. Aurrekoei gehitzen zaie aurre lobulua, zeina memorian eta atentzioan inplikatua dagoen.

Etorkizunean ikerkuntzak egitea beharrezkoa izango da atentzioa, hizkuntza eta memoriak zenbakizko prozesuetan dute inplikazioak zehazteko.