Pleiadea: berrikuspenen arteko aldeak

← Aurreko ezberdintasuna Hurrengo ezberdintasuna →

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

Lerroan

00:43, 16 apirila 2015ko berrikusketa

Artikulu hau frantses literaturari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Pleiade (argipena)».

Frantziako Pleiadea (frantsesez, La Pléiade), XVI. mendearen erdialdeko zazpi poeta frantsesek osaturiko taldea. Haietan garrantzitsuenak eta taldeko buruzagiak Pierre de Ronsard eta Joachim du Bellay dira. Taldearen izenak K.a. III. mendean Alexandrian izan zen zazpi poetako taldeari erreferentzia egiten dio.

Taldearen helburua frantsesa hizkuntza klasikoen mailara jasotzea zen, modu horretara bertako literaturaren adierazpide bilaka zedin. J. du Bellay-ren Défense et illustration de la langue française (1549) obra taldearen manifestutzat hartu ohi da; bertan adierazten denez, poetak klasikoen eta Italiako Errenazimentuko autoreen hizkuntza- eta literatura-formak beretu behar zituen (Petrarca, Dante, Dolce stil nuovo), eta bere idazkietan frantsesezko hitz zaharrak, era dialektalak eta bertso-molde berriak sartu behar zituen, frantsesa aberasteko eta ilustratzeko. Oro har, frantses hizkuntzaren duintasuna defendatzen zuten, eta latinaren maila bera ematen zioten bigarren mailako hizkuntzatzat zutenen aurrean.

Frantzisko I.a Frantziako erregeak eskatuta, frantsesaren estandarizazioaren alde lan egin zuten, eta kultismoak eta neologismoak sartu zituzten, hizkuntza aberastearren.

Ronsard eta du Bellay-z gainera, hauek osatzen zuten taldea: Antoine de Baïf, Pontus de Tyard, Rémy Belleau (1554an hildako Jean de La Pèruse ordezkatu zuena), Jacques Pelletier du Mans eta Étienne Jodelle (azken hau Jean Dorat-ek ordezkatu zuen).

Erreferentziak

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 {{Argitzeko|frantses literaturari|Pleiade (argipena)}}
 [[Fitxategi:PierredeRonsard1620.jpg|thumb|150px|Pierre de Ronsard.]]
-[[Frantzia]]ko '''Pleiadea''' ([[frantsesa|frantsesez]], ''La Pléiade''), XVI. mendearen erdialdeko zazpi poeta frantsesek osaturiko taldea. Haietan garrantzitsuenak eta taldeko buruzagiak [[Pierre de Ronsard]] eta [[Joachim du Bellay]] dira. Taldearen izenak K.a. III. mendean [[Alexandria]]n izan zen zazpi poetako taldeari erreferentzia egiten dio.
+[[Frantzia]]ko '''Pleiadea''' ([[frantses]]ez, ''La Pléiade''), XVI. mendearen erdialdeko zazpi poeta frantsesek osaturiko taldea. Haietan garrantzitsuenak eta taldeko buruzagiak [[Pierre de Ronsard]] eta [[Joachim du Bellay]] dira. Taldearen izenak K.a. III. mendean [[Alexandria]]n izan zen zazpi poetako taldeari erreferentzia egiten dio.
 [[Fitxategi:Joachim du Bellay.png|thumb|150px|Joachim du Bellay.]]
-Taldearen helburua frantsesa hizkuntza klasikoen mailara jasotzea zen, modu horretara bertako literaturaren adierazpide bilaka zedin. J. du Bellay-ren ''Défense et illustration de la langue française'' (1549) obra taldearen manifestutzat hartu ohi da; bertan adierazten denez, poetak klasikoen eta [[Italia]]ko [[Errenazimentua|Errenazimentuko]] autoreen hizkuntza- eta literatura-formak beretu behar zituen ([[Petrarca]], [[Dante]], [[Dolce stil nuovo]]), eta bere idazkietan frantsesezko hitz zaharrak, era dialektalak eta bertso-molde berriak sartu behar zituen, frantsesa aberasteko eta ''ilustratzeko''. Oro har, frantses hizkuntzaren duintasuna defendatzen zuten, eta latinaren maila bera ematen zioten bigarren mailako hizkuntzatzat zutenen aurrean.
+Taldearen helburua frantsesa hizkuntza klasikoen mailara jasotzea zen, modu horretara bertako literaturaren adierazpide bilaka zedin. J. du Bellay-ren ''Défense et illustration de la langue française'' (1549) obra taldearen manifestutzat hartu ohi da; bertan adierazten denez, poetak klasikoen eta [[Italia]]ko [[Pizkundea|Errenazimentuko]] autoreen hizkuntza- eta literatura-formak beretu behar zituen ([[Francesco Petrarca|Petrarca]], [[Dante Alighieri|Dante]], [[Dolce stil nuovo]]), eta bere idazkietan frantsesezko hitz zaharrak, era dialektalak eta bertso-molde berriak sartu behar zituen, frantsesa aberasteko eta ''ilustratzeko''. Oro har, frantses hizkuntzaren duintasuna defendatzen zuten, eta latinaren maila bera ematen zioten bigarren mailako hizkuntzatzat zutenen aurrean.
 [[Frantzisko I.a]] Frantziako erregeak eskatuta, frantsesaren estandarizazioaren alde lan egin zuten, eta kultismoak eta neologismoak sartu zituzten, hizkuntza aberastearren.