Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren esperimentua: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Bot: hizkuntza arteko 12 lotura lekualdatzen; aurrerantzean Wikidata webgunean izango dira, d:Q782907 orrian
t Robota: Birzuzenketak konpontzen
2. lerroa: 2. lerroa:




'''Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren esperimentua''' hiru zientzialari hauek 1944. urtean argitaratutako esperimentua da, [[biologia molekular]]raren arloan mugarri bat jarri zuena, [[DNA]] bakterioen [[transformazio]]aren eragilea eta informazio genetikoaren eramailea zela adierazi zuelako. [[New York]]eko Rockefeller Institutuan burutu zuten egileek haien esperimentu ospetsua.
'''Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren esperimentua''' hiru zientzialari hauek 1944. urtean argitaratutako esperimentua da, [[biologia molekularra]]ren arloan mugarri bat jarri zuena, [[Azido desoxirribonukleiko|DNA]] bakterioen [[transformazio (genetika)|transformazioaren]] eragilea eta informazio genetikoaren eramailea zela adierazi zuelako. [[New York]]eko Rockefeller Institutuan burutu zuten egileek haien esperimentu ospetsua.




9. lerroa: 9. lerroa:
{{sakontzeko|Griffithen esperimentua}}
{{sakontzeko|Griffithen esperimentua}}


1928an [[Frederick Griffith]] mikrobiologo britainiarrak bakteriar [[transformazio]]a deskribatu zuen estreinakoz. ''[[Streptococcus pneumoniae]]'' bakterioa erabiliz, Griffith konturatu zen bakterio [[patogeno]]ak gai zirela bakterio ez-patogenoak aldatzeko, patogenoak bihurtuz harremanetan jartzen zirenean. Griffithen ustez [[bakterio]] patogenoek [[molekula]] bereziren bat zuten, "printzipio eraldatzaile" bat, bakterio ez-patogenoengana pasatzean haien [[birulentzia]] aldatuko zuena.
1928an [[Frederick Griffith]] mikrobiologo britainiarrak bakteriar [[transformazio (genetika)|transformazioa]] deskribatu zuen estreinakoz. ''[[Streptococcus pneumoniae]]'' bakterioa erabiliz, Griffith konturatu zen bakterio [[patogeno]]ak gai zirela bakterio ez-patogenoak aldatzeko, patogenoak bihurtuz harremanetan jartzen zirenean. Griffithen ustez [[bakterio]] patogenoek [[molekula]] bereziren bat zuten, "printzipio eraldatzaile" bat, bakterio ez-patogenoengana pasatzean haien [[birulentzia]] aldatuko zuena.


Esperimentu hau Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren abiapuntua izan zen haien ikerketa garatzeko.
Esperimentu hau Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren abiapuntua izan zen haien ikerketa garatzeko.
20. lerroa: 20. lerroa:
Griffithen esperimentuaren aldean, hitu zientzialari estatubatuarrek ez zuten [[bakterio]] biziak erabili, beroz hildako bakterioen erauzkin bat baizik. Erauzkin horretan bakterioaren makromolekula nagusiak zeuden ([[polisakarido]]ak, [[lipido]]ak, [[proteina]]k eta [[azido nukleiko]]ak), tartean -haien ustez- Griffithen "printzipio eraldatzailea", isolatu eta identifikatu beharrekoa.
Griffithen esperimentuaren aldean, hitu zientzialari estatubatuarrek ez zuten [[bakterio]] biziak erabili, beroz hildako bakterioen erauzkin bat baizik. Erauzkin horretan bakterioaren makromolekula nagusiak zeuden ([[polisakarido]]ak, [[lipido]]ak, [[proteina]]k eta [[azido nukleiko]]ak), tartean -haien ustez- Griffithen "printzipio eraldatzailea", isolatu eta identifikatu beharrekoa.


Erauzkina proteinen [[entzima]] hidrolitikoekin tratatzean ([[tripsina]]rekin, adibidez) "printzipioa" ez zen indargabetzen. Horrek esan nahi zuen proteinak ez zirela bilatutako molekulak. Gauza bera gertatzen zen [[erribonukleasa]]k erabiliz ([[RNA]] hidrolizatzen duten entzimak): beraz, RNA ere ezin zitekeen izan transformazioaren eragilea. DNA entzima hidrolitikoekin tratatzen zenean, aldiz, ez zen bakterioen transformazioa gertatzen: DNAk izan behar zuen, beraz, transformazio-gaitasuna zuena, [[Griffithen esperimentua]]ren "printzipio eraldatzailea", eta informazio genetikoaren gordailua, geroago frogatu zenez.
Erauzkina proteinen [[entzima]] hidrolitikoekin tratatzean ([[tripsina]]rekin, adibidez) "printzipioa" ez zen indargabetzen. Horrek esan nahi zuen proteinak ez zirela bilatutako molekulak. Gauza bera gertatzen zen [[erribonukleasa]]k erabiliz ([[Azido erribonukleiko|RNA]] hidrolizatzen duten entzimak): beraz, RNA ere ezin zitekeen izan transformazioaren eragilea. DNA entzima hidrolitikoekin tratatzen zenean, aldiz, ez zen bakterioen transformazioa gertatzen: DNAk izan behar zuen, beraz, transformazio-gaitasuna zuena, [[Griffithen esperimentua]]ren "printzipio eraldatzailea", eta informazio genetikoaren gordailua, geroago frogatu zenez.


Esperimentu honek eta, batez ere, Hershey-ek eta Chase-k 1952an burutu zutenak inongo zalantzarik gabe argitu zuten DNA material genetikoa zela. Biologia molekularraren oinarriak finkaturik zeuden.
Esperimentu honek eta, batez ere, Hershey-ek eta Chase-k 1952an burutu zutenak inongo zalantzarik gabe argitu zuten DNA material genetikoa zela. Biologia molekularraren oinarriak finkaturik zeuden.

23:30, 27 apirila 2015ko berrikusketa

DNA duen hau bezalako erauzkin batekin burutu zuten egileek haien esperimentu famatua


Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren esperimentua hiru zientzialari hauek 1944. urtean argitaratutako esperimentua da, biologia molekularraren arloan mugarri bat jarri zuena, DNA bakterioen transformazioaren eragilea eta informazio genetikoaren eramailea zela adierazi zuelako. New Yorkeko Rockefeller Institutuan burutu zuten egileek haien esperimentu ospetsua.


Aurrekariak

Sakontzeko, irakurri: «Griffithen esperimentua»

1928an Frederick Griffith mikrobiologo britainiarrak bakteriar transformazioa deskribatu zuen estreinakoz. Streptococcus pneumoniae bakterioa erabiliz, Griffith konturatu zen bakterio patogenoak gai zirela bakterio ez-patogenoak aldatzeko, patogenoak bihurtuz harremanetan jartzen zirenean. Griffithen ustez bakterio patogenoek molekula bereziren bat zuten, "printzipio eraldatzaile" bat, bakterio ez-patogenoengana pasatzean haien birulentzia aldatuko zuena.

Esperimentu hau Avery, Mc Leod eta Mc Cartyren abiapuntua izan zen haien ikerketa garatzeko.


Esperimentuaren nondik-norakoak

Hiru ikerlari hauek frogatu zuten Griffithen "printzipio eraldatzailea" DNA zela, transformazio prozesuari azalpen molekularra emanez.

Griffithen esperimentuaren aldean, hitu zientzialari estatubatuarrek ez zuten bakterio biziak erabili, beroz hildako bakterioen erauzkin bat baizik. Erauzkin horretan bakterioaren makromolekula nagusiak zeuden (polisakaridoak, lipidoak, proteinak eta azido nukleikoak), tartean -haien ustez- Griffithen "printzipio eraldatzailea", isolatu eta identifikatu beharrekoa.

Erauzkina proteinen entzima hidrolitikoekin tratatzean (tripsinarekin, adibidez) "printzipioa" ez zen indargabetzen. Horrek esan nahi zuen proteinak ez zirela bilatutako molekulak. Gauza bera gertatzen zen erribonukleasak erabiliz (RNA hidrolizatzen duten entzimak): beraz, RNA ere ezin zitekeen izan transformazioaren eragilea. DNA entzima hidrolitikoekin tratatzen zenean, aldiz, ez zen bakterioen transformazioa gertatzen: DNAk izan behar zuen, beraz, transformazio-gaitasuna zuena, Griffithen esperimentuaren "printzipio eraldatzailea", eta informazio genetikoaren gordailua, geroago frogatu zenez.

Esperimentu honek eta, batez ere, Hershey-ek eta Chase-k 1952an burutu zutenak inongo zalantzarik gabe argitu zuten DNA material genetikoa zela. Biologia molekularraren oinarriak finkaturik zeuden.


Ikus, gainera


Kanpo loturak