Deabruaren Uhartea: berrikuspenen arteko aldeak

Koordenatuak: 5°17′N 52°35′W / 5.29°N 52.58°W / 5.29; -52.58
Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
31. lerroa: 31. lerroa:
* ''[[Gillotina lehorra]]'', [[René Belbenoit]]
* ''[[Gillotina lehorra]]'', [[René Belbenoit]]
* ''[[Papillon]]'', [[Henri Charrière]]
* ''[[Papillon]]'', [[Henri Charrière]]
* [[Dreyfus afera]]ko protagonista izan zen [[Alfred Dreyfus]] kapitaina ere lau urtez hementxe preso egon zen, [[1899[[an barkamena jaso eta [[1906]]ean errugabetu zuten arte.


{{commonskat}}
{{commonskat}}

08:26, 29 abendua 2015ko berrikusketa

Deabruaren Uhartea
Bagne de Cayenne
Salvation's Islands
Dreyfus dorrea Pointe des Roches lurmuturrean, Kourou.
Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe Frantzia
Overseas department and region of France Guyana Frantsesa
BarrutiCayenneko barrutia
KantonamenduCanton of Cayenne Centre
Frantziako udalerriCayenne
Kokapen fisikoaSalvation's Islands (en) Itzuli
Ur-masaOzeano Atlantikoa
Koordenatuak5°17′N 52°35′W / 5.29°N 52.58°W / 5.29; -52.58
Map
Altitudea40 m, itsas mailaren gainetik
Historia eta erabilera
Irekiera1852
Inaugurazioa1852
Erabileraespetxea
ErabiltzaileaClément Duval (en) Itzuli 1886 - 1901eko apirila
Alfred Dreyfus
Henri Charrière
René Belbenoît
Francis Lagrange (en) Itzuli
Arkitektura
Dimentsioak0,32 (zabalera) × 0,94 (luzera) km
Azalera0,14 km²

Cayennego espetxe koloniala (frantsesez: Bagne de Cayenne), askoz ere ezagunagoa Deabruaren Uhartea izenez (frantsesez: Île du Diable), Salut Uharteetako txikiena da, XIX. eta XX. mendeetan bertan izen berdineko espetxe ospetsua egonn zen. Uhartea Guyana Frantsesako kostaldetik 11 kilometrora dago eta 14 hektareatako (0,14 km²) azalera du.

Espetxea

Espetxea nonbait ezaguna bada bere bizi baldintza kaxkarrak eta bertako presoen bizimodu latza eta jasaten zuten tratu ankerrarengatik da.

1851ean Napoleon III.aren aginduz mota guztietako presoak Frantziatik urruti espetxeratuak egongo ziren presondegi hau eraiki zen, bai hiltzaileak nahiz preso politikoak. Nahiz eta espetxeko administrazio eraikinak lur lehorreko Kouroun egon, denboraren poderioz multzo osoak Deabruaren uhartea izena jaso zuen.

1852tik 1938ra 80 000 preso espetxeratuak egon ziren, uhartearen osasun baldintzak txarrak zirelako oso, haietako asko ez ziren inoiz bertatik bizirik irtengo. Uhartetik ihes egiteko modu bakarra itsasoz eta txalupaz zen, eta jada lur lehorrean ohian sakon eta barneraezina zegoen, hortaz inor ez daki zehatz-mehatz zenbat iheslarik ihes egiten lortu zuten.

Espetxeari bizirautea lortu zuten prso-ohietako batzuk bere bizipenak idatziz kontatu dituzte:

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Deabruaren Uhartea Aldatu lotura Wikidatan