Marcelino Oreja Elosegi: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
zuz
4. lerroa: 4. lerroa:
Gaztetan, ikasle garaietan, Espainiako Ikasle Katolikoen konfederazioko idazkari nagusia izatera heldu zen. Geroago, ''Unión Cerrajera de Mondragón'' eta ''Vidriera Española'' enpresetako administrazio kontseiluetako buru izan zen eta [[1931ko Espainiako hauteskunde orokorrak|1931ko hauteskundeetan]] diputatu aukeratu zuten [[Bizkaia|Bizkaitik]]. [[Acción Católica]] eta [[Asociación Católica de Propagandistas]] kide izanik, [[tradizionalismo]]tik oso hurbil zegoen politikaria izan zen, eta [[Euskal Herriarentzako Sortaraua]]ren defendatzaile sutsua izan zen.
Gaztetan, ikasle garaietan, Espainiako Ikasle Katolikoen konfederazioko idazkari nagusia izatera heldu zen. Geroago, ''Unión Cerrajera de Mondragón'' eta ''Vidriera Española'' enpresetako administrazio kontseiluetako buru izan zen eta [[1931ko Espainiako hauteskunde orokorrak|1931ko hauteskundeetan]] diputatu aukeratu zuten [[Bizkaia|Bizkaitik]]. [[Acción Católica]] eta [[Asociación Católica de Propagandistas]] kide izanik, [[tradizionalismo]]tik oso hurbil zegoen politikaria izan zen, eta [[Euskal Herriarentzako Sortaraua]]ren defendatzaile sutsua izan zen.


[[1934ko Iraultza Euskal Herrian|1934ko Iraultzaren]] barnean, langile sozialista eta sindikalistak kontratatu nahi ez izateaz akusaturik, ("[[UGT]]koek belarra jango zutela" adierazi zuen publikoki) langile altxatuek Unión Cerrajeran berau atzeman eta Arrasateko Herriko Etxean fusilatu zuten, [[Dagoberto Resusta]]rekin batera.<ref>{{erreferentzia|url= http://www.diariovasco.com/pg060430/prensa/noticias/AltoDeba/200604/30/DVA-ALD-000.html |izenburua= El último revolucionario|egunkaria= [[Diario Vasco]]|data=2006-04-30}}</ref>
[[1934ko Iraultza Euskal Herrian|1934ko Iraultzaren]] barnean, langile sozialista eta sindikalistak kontratatu nahi ez izateaz akusaturik ("[[UGT]]koek belarra jango dute"la adierazi zuen publikoki) langile altxatuek Unión Cerrajeran berau atzeman eta ihesaldi behartu batean tiroz hil zuten Arrasateko Herriko Etxean, [[Dagoberto Resusta]]rekin batera.<ref>{{erreferentzia|url= http://www.diariovasco.com/pg060430/prensa/noticias/AltoDeba/200604/30/DVA-ALD-000.html |izenburua= El último revolucionario|egunkaria= [[Diario Vasco]]|data=2006-04-30}}</ref>


== Familia ==
== Familia ==

10:22, 12 otsaila 2017ko berrikusketa

Marcelino Oreja Elosegi.

Marcelino Oreja Elosegi (Ibarrangelu, 1891 - Arrasate, 1934ko urriaren 5a) gipuzkoar politikari, abokatu, ingenari eta enpresaburua izan zen.

Gaztetan, ikasle garaietan, Espainiako Ikasle Katolikoen konfederazioko idazkari nagusia izatera heldu zen. Geroago, Unión Cerrajera de Mondragón eta Vidriera Española enpresetako administrazio kontseiluetako buru izan zen eta 1931ko hauteskundeetan diputatu aukeratu zuten Bizkaitik. Acción Católica eta Asociación Católica de Propagandistas kide izanik, tradizionalismotik oso hurbil zegoen politikaria izan zen, eta Euskal Herriarentzako Sortarauaren defendatzaile sutsua izan zen.

1934ko Iraultzaren barnean, langile sozialista eta sindikalistak kontratatu nahi ez izateaz akusaturik ("UGTkoek belarra jango dute"la adierazi zuen publikoki) langile altxatuek Unión Cerrajeran berau atzeman eta ihesaldi behartu batean tiroz hil zuten Arrasateko Herriko Etxean, Dagoberto Resustarekin batera.[1]

Familia

Marcelino Oreja Elosegi enpresari eta politikari tradizionalisten familia baten kidea da. Bere familiaren sorterria, Gipuzkoako Orexa herrian datza. Semea Marcelino Oreja Agirre zuen, honek, kristau demokrazia bultzatu zuen Unión de Centro Democrático sortzeko eta Espainiako Trantsizio Demokratikoan, senatari eta, 1976 eta 1980 artean, Espainiako Kanpo Harremanetarako Ministro bilakatu zen. Ricardo eta Benigno bere osabak frankismoaren garaian diputatuak ere izan ziren. Bere semearen iloba Jaime Mayor Oreja da.

Erreferentziak

Ikus, gainera