Eleberri grafiko: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Orri berria: «thumb|[[Frans Masereel, ''Mon livre d'heures'' (1919).]] '''Eleberri grafikoa''' komiki liburuak definitzeko era...»
(Ez dago alderik)

17:32, 29 urria 2017ko berrikusketa

Fitxategi:Frans Masereel - Passionate Journey - two pages.jpg
Frans Masereel, Mon livre d'heures (1919).

Eleberri grafikoa komiki liburuak definitzeko erabiltzen den termino berria da. Zentzu horretan eztabaida handia dago hitz berri horren inguruan, egile eta kritiko askorentzat modako terminoa fenomeno berria baino gehiago besterik ez baita. Definitzeko helduei zuzendutako narrazioa komikien bitartez azaldutako dela esan daiteke. Eleberri grafikoen zabalkunde handiena XX. mendearen bukaeran hasi zen.[1]

Ezaugarriak

Publikazio hauen itxura Komiki album batzuetatik ez da gehiegi urruntze. Dena dela, badituzte ezaugarri propio batzuk:

  • Liburuaren formatoa.
  • Normalean egile bakarra; batzutan talde bat.
  • Narrazio bakarra, luzea eta sakona.
  • Literatura handia izateko asmoa. Ohikoak dira autobiografien elementuak, flash backak, egitura konplexuak, hari narratibo desberdinak... Ikuspuntu horretatik eleberri tradizional baten konplexutasuna erakutsi dezake.
  • Publiko bati zuzenduta, askotan publiko kultoa nahiz eta gehienetan gazteago izan.
  • Ohikoa da eleberri arruntak formato honetan moldatzea baita ere.
  • Askotan zinemara eraman dira.
  • Liburu guztiek bezala ISBN dute. [2]

Eleberri grafikoak Euskal Herrian

Gure literaturan horrelako eleberri grafikoek ospe handia lortu dute:

Liburudenda batean eleberri grafikoen txokoa.

Arrakasta handiko eleberri grafiko batzuk

Erreferentziak

  1. Santiago García (2010): La novela gráfica, Bilbo, Astiberri Ediciones. ISBN: 978-84-92769-30-8
  2. https://curiosoando.com/cual-es-la-diferencia-entre-una-novela-grafica-y-un-comic

Kanpo loturak