Apo-belar: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Etiketak: Mugikor edizioa Mugikor web edizioa
Etiketak: Mugikor edizioa Mugikor web edizioa
8. lerroa: 8. lerroa:
Landare biurteroko iletsua da, 2m garai edo gehiago izatera iritsi ahal dena. Lore hori eta txikiak trinkotuta hazten dira [[zurtoin]] luze batean, zeina hosto-[[erroseta (botanika)|erroseta]] batetik hazten den.
Landare biurteroko iletsua da, 2m garai edo gehiago izatera iritsi ahal dena. Lore hori eta txikiak trinkotuta hazten dira [[zurtoin]] luze batean, zeina hosto-[[erroseta (botanika)|erroseta]] batetik hazten den.


==Erabilerak==
==Sinesmenak==


[[Zilar]]rezko txanpon bat apo-belarraren hosto baten bilduta eramateak baso ilunak gurutzatu behar zituzten bidaiariak babesten omen zituen [[gizotso]], [[otso]] eta gainerako piztiengandik<ref name = Arbizu>[http://arbizuflora.blogspot.fr/2011/03/verbascum-thapsus-apo-belarra.html?m=1 Arbizuko flora] (2011)</ref>.
[[Zilar]]rezko txanpon bat apo-belarraren hosto baten bilduta eramateak baso ilunak gurutzatu behar zituzten bidaiariak babesten omen zituen [[gizotso]], [[otso]] eta gainerako piztiengandik<ref name = Arbizu>[http://arbizuflora.blogspot.fr/2011/03/verbascum-thapsus-apo-belarra.html?m=1 Arbizuko flora] (2011)</ref>.

03:01, 11 martxoa 2018ko berrikusketa

Apo-belar
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaPlantae
OrdenaLamiales
FamiliaScrophulariaceae
GeneroaVerbascum
Espeziea Verbascum thapsus
Datu orokorrak
Gizakiak ateratzen dizkion produktuakmullein flower (en) Itzuli, mullein oil (en) Itzuli eta mullein seed (en) Itzuli

Apo-belarra (Verbascum thapsus) Scrophulariaceae familiako landare biurterokoa da, jatorriz Europa, Ipar Afrika eta Asiakoa, eta bertakotua Australia eta Ameriketan.

Landare biurteroko iletsua da, 2m garai edo gehiago izatera iritsi ahal dena. Lore hori eta txikiak trinkotuta hazten dira zurtoin luze batean, zeina hosto-erroseta batetik hazten den.

Sinesmenak

Zilarrezko txanpon bat apo-belarraren hosto baten bilduta eramateak baso ilunak gurutzatu behar zituzten bidaiariak babesten omen zituen gizotso, otso eta gainerako piztiengandik[1].

Hilobi baten gainean edo ondoan apo-belarra dagoenean, hildakoaren arima oraindik purgatorioan dagoela esaten da[1].

Erreferentziak

  1. a b Arbizuko flora (2011)