Vuk Branković: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
1. lerroa: 1. lerroa:
{{Biografia infotaula automatikoa}}
{{Biografia infotaula automatikoa
|jaiotza data= [[1345]]
'''Vuk Branković''' {{Lang-sr|''Вук Бранковић''}} (?-[[1397]]ko [[urriaren 6]]a) Erdi Aroko aitoren-seme kosovarra izan zen, [[Raška]]-[[Kosovo]]ko ''[[knez]]'' edo printzea. [[Branković dinastia]]koa zen eta bere hiriburua [[Pristina]]n zegoen. [[Serbia]]ko tradizio literarioan traidoretzat jotzen dute.
|heriotza data= [[1397]]ko [[urriaren 6]]a
}}
'''Vuk Branković''' {{Lang-sr|''Вук Бранковић''}} ([[1345]] — [[1397]]ko [[urriaren 6]]a) Erdi Aroko aitoren-seme kosovarra izan zen, [[Raška]]-[[Kosovo]]ko ''[[knez]]'' edo printzea. [[Branković dinastia]]koa zen eta bere hiriburua [[Pristina]]n zegoen. [[Serbia]]ko tradizio literarioan traidoretzat jotzen dute.


== Biografia ==
== Biografia ==

19:01, 19 abuztua 2018ko berrikusketa

Vuk Branković

Bizitza
JaiotzaKosovo1345
HerrialdeaSerbiako Despotatua
HeriotzaKosovo1397ko urriaren 6a (51/52 urte)
Hobiratze lekuaAgiou Pavlou monastery (en) Itzuli
Hilandar monasterioa
Familia
AitaBranko Mladenović
Ezkontidea(k)Mara Lazarevic Brankovic (en) Itzuli
Seme-alabak
Anai-arrebak
LeinuaBranković dynasty (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzakserbiera
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaSerbiako Eliza Ortodoxoa

Vuk Branković serbieraz: Вук Бранковић (13451397ko urriaren 6a) Erdi Aroko aitoren-seme kosovarra izan zen, Raška-Kosovoko knez edo printzea. Branković dinastiakoa zen eta bere hiriburua Pristinan zegoen. Serbiako tradizio literarioan traidoretzat jotzen dute.

Biografia

Branković familia boteretsua zen eta haren arbasoen artean Serbiako tronua bete zuten pertsonak zeuden. Vuk-ek berak Mara printsesarekin ezkondu zen; Mara Milica Nemanjić printsesaren Lazar Serbiakoa erregearen alaba zen, azken hau Nemanjić dinastiakoa, hegoaldeko serbiarren erregea. Vuk Lazarren armadaren jenerala zen, bestetik. Vuken lurrak mendebaldean Prizrenen eta Skopjen zeuden.

1396an, Nicopolis guduan gurutzatuekin bat egin zuen otomandarren aurka borrokatzeko. Gudua otomandarrek irabazi ondoren, Beyazid I.a sultanak Vuk Brankovići lur gehienak kendu zizkion, Stefan Lazarevići emateko. 1397an, Vuk, otomandarren preso, ziega batean hil egin zen.[1][2]

Vuk hil ondoren, haren semeak, Đurađ, Kosovoko printzeak, Serbiako tronua erreklamatu zuen, horretarako Stefan Lazarević printzeari aurre eginez; Stefan Lazar printzearen semea eta Stefanen lehengusua zen. Azkenik, biek arteko bakea egin zuten eta, 1413an, Otomandar Inperioari aurre egin zioten. 1427an Stefan Lazarević bat-batean hil egin zen eta, horrela, 1429an, Đurađ Serbia osoko printzea bezala onartua izan zen.

Vuk Branković kondairan

Serbiako epikan eta, orokorrean, herri-tradizioan Vuk Branković traidore bezala aurkeztua izan da. Hori baieztatzeko ez dago inongo dokumentaziorik baina horren arabera, Vuk-ek, bere familiaren izenean, 1389an, Kosovoko guduan hartu zuen parte eta gertaera hartan Lazar printzeari traizioa egin omen zion. Horrela jaso izan da ahozko poesia epiko serbiarrean.

Erreferentziak

  1. .
  2. .

Ikus, gainera

Kanpo loturak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Vuk Branković Aldatu lotura Wikidatan