Hermann Hoth: berrikuspenen arteko aldeak

Hermann Hoth
Bizitza
Jaiotza	Neuruppin, 1885eko apirilaren 12a
Herrialdea	Alemania
Bizilekua	Stöckheim (en)
Heriotza	Goslar, 1971ko urtarrilaren 25a (85 urte)
Hobiratze lekua	Goslar
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	militarra eta oroitzapen-idazlea
	Parte-hartzailea Hostages Trial (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Military Merit Cross III. Class ; Knight's Cross of the Iron Cross with Oak Leaves and Swords ; Order of Michael the Brave ; Burdinazko Gurutzea ; Wound Badge ; House Order of Hohenzollern ; Military Merit Order ; Honour Cross of the World War 1914/1918 ; Eastern Medal ; Wehrmacht Long Service Award ; Gallipoli Star ;
Zerbitzu militarra
Adar militarra	lur armada
Gradua	Generaloberst (en)
Parte hartutako gatazkak	Lehen Mundu Gerra; Bigarren Mundu Gerra; Poloniaren inbasioa; Frantziako gudua; Bizargorri Operazioa; Moskuko Gudua; Second Battle of Kharkov (en) ; Operation Winter Storm (en) ; Kurskeko gudua

Nabigazio historia interaktiboa

← Aurreko ezberdintasuna Hurrengo ezberdintasuna →

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

IkusizkoaWikitestua

Lerroan

08:39, 22 otsaila 2019ko berrikusketa

Hermann Hoth (Neuruppin, 1885eko apirilaren 12a - Goslar, 1971ko urtarrilaren 25a) Bigarren Mundu Gerran parte hartu zuen alemaniar jenerala izan zen. Zenbait garaipen lortu zituen, bai ekialdeko frontean, bai mendebaldekoan. Gerra krimenez akusaturik, Nurenbergen epaitu eta 15 urteko gartzela zigorra eman zioten^[1].

Biografia

Hermann Hoth 1885eko apirilaren 12an jaio zen Neuruppen hirian, Alemaniaren ipar-ekialdean. Ofizial mediku baten seme eta militarren familia ondorengoa zenez, Hoth Alemaniaren armadan sartu zen 1904an eta Lehen Mundu Gerran hartu zuen parte.

Gerra ondoren, Hermann Hoth Weimarko armadaren ofizialen artean iraun zuen, nahiz eta armada hau urrituta izan zen oso Versallesko itunean. Geroago, Hirugarren Reicha egin zuen armadako berrantolaketa bitartean, Hoth Dibisioko Jenerala izendatu zuten 1934aren urrian. Zenbait hilabete pasa ondoren Leignitzko 18. Infanteria Divisioaren agintaritza eskuratu zuen.

Bigarren Mundu Gerra

1938ko azaroaren 1ean, Teniente Jeneraleraino aurreratua izan zen eta 15. Gudaroste Motorizatuaren agintaritzarekin egin zen. Honekin Poloniaren inbasioan parte hartu zuen.

Hurrengo urtean, Frantziako ofentsiban, bere 15. Panzer-korps, (5. eta 7. Panzer dibisioez osatua zegoena, azken hau Rommelen agintaritzapean), Ardenetatik Mosa ibairaino aurrera egin zuen. Dinant herrian ibaia zeharkatu ondoren, Mantxako Kanalerantz abiatu zen, Corap jeneralaren IX. Armada suntsitzen eta Normandia Garaia eta Bretainia eskuratzen. Ofentsibaren bigarren atal batean alemaniarrak hegoaldera eragin zuten, Mosa ibaian Weygan jeneralaren berregindako lerroen aurka egiteko. (Weygan, Maurice Gamelin jenerala ordeztu zuen Frantziako armaden buruan). Ekainaren 7an Hothen eta Rommelen blindatuak Weygan lerroa apurtu zuten, eta Forges-les-Eux iritsi ziren.

Frantziako ofentsibetan arrakasta handiak izan zituelako, Hoth Infanteriako Jenerala izendatu zuten 1940 urteko uztailaren 19an.

Hurrengo urtearen ekainean, Alemaniak errusiarren aurka Bizargorri Operazioa jarri zuten martxan. Hermann Hoth, 3. Panzergruppearen agintaritza zituela, erdiko armada taldearen iparraldeko alobaren buruan egin zuen aurre. (erdiko armada taldeak Von Bock jenerala agintzen zuen). Hegoaldeko alboan, Heinz Guderian gauza bera egin zuen bere 2. Panzergruppearekin. Byalistok hirira iritsi zirenean, Hoth hegoaldera biratu zuen eta Heinz Guderian | Guderian]] Iparraldera. Itxitako poltsan Golubev jeneralaren 10. Armada Gorria iha osoa geratu zen harrapatuta. Operazio bera egin zuten geroago Minsken eta Vitebsken.

1941eko urrian, Hermann Hothek Carl Heinrich Von Stülpnagel jenerala ordeztu zuen 17. Ukrainaren Armaden Talde buruan. 1942ko urtarrilean errusiar erasoa atzera bota zion.

Urte horretan Hoth errusiarren aurkako ofentsiba hasi zuen beste general bat ordezkatuz. Oraingoan Eric Hoepner izan zen. Hothek bere 4. Panzer Armadaren agintaritza hartu zuen eta Bryansk fronte aldera joan zen.

1942 urteko azaroaren 19an, errusiarrek Urano Operazioa jarri zuten martxan. Bost egun geroago, Friedrich von Paulus jeneralaren VI. Armada osorik inguratu zuten Stalingradoko kessel (Kazola) barruan. Hegoalderantza, Von Manstein, A Armadetako Talde agintaria zela, Von Paulus laguntzea nahi zuen. Horretarako errusiar armaden artean zulo bat ireki behar zuen, handik VI. armada hornitzeko, edo gauzak okerrago jartzen baziren, armada guztia ebakuatzeko. Hermann Hoth eta bere 4. Panzer armada aukeratuak izan ziren erasoa burutzeko.

Abenduaren 12an, goizez, Hoth bere 6. eta 23. Dibisio Korazatuak jaurti zituen ipar-ekialdera; bere erasoa, Kotelnikovotik Stalingradera zihoan trenbidearen sektore estu batean zentratu zen. Eskuin aldean 17. Panzer dibisioa zihoan, Hothen bi dibisioen alboak gordetzen. Ezker aldean, 4. Armada errumaniarrak gordetzen zuen Hothen aurrerakada. Alemaniarren aurrean, errusiarren 126. eta 302. Infanteriako Dibisioak prestatu ziren erasoari aurre egiteko. Baina alemaniarrak hegazkin eta blindatu gehiago zituztela eta, zuloa irekitzen hazi ziren. Iluntzerakoan, Hothen 6. dibisioa Aksai ibaiaren hegoaldeko ertzera iritsita zen. 23.ak, Nebikovo herria pasatu zuen eta zenbait kilometro iparralderantz zegoen. Hurrengo egunean, 6. Panzerdivisioa ibaia zeharkatu zuen eta beste aldean indartsu egin zen. 23. dibisioa ibaira iritsi zen Krugliakov hirian eta bai errepidea eta bai trenbidea moztu zituen. Abenduaren 14an aurre egiten jarraitu zuten alemaniarrek, eta haien aurrean Mishkova ibaia azken oztopa izango zela ematen zuen. Baina hurrengo egunean, IV. Errusiar Armada Mekanizatuarekin topatu ziren eta, berriz ere, Aksai ibai alderantz atzeratu izan behar ziren. Kesselera ailegatzeko 35 kilometro bakarrik falta zirenean, alemaniarrak defentsibara pasa ziren, errusiarrek galera asko eragin zizkietelako. Adolf Hitlerek, von Paulusen errusiar lerroak apurtzeko eta Hothekin aurkitzeko baimena ez zionez emanten Viking izendatutako SS Divisio Motorizatuaren iritsiera itxaron zuen.

Gauzak horrela, abenduaren 24ean Guardia Sobietarren 2. Armada eta 51. Errusiar Armada azaldu ziren eta alemaniarrei eraso zioten. 2.ak aurretik ekin zion Kotelnikovo bidean, eta 51.ak eskuinaldetik eraso zuen. Albo hau, 4. Armada Errumaniarrak gordetzen zuela, berehala desegin eta errusiarrak Verjne-Rubezhni-Tormosin-Gluboki lerrora ailegatu ziren. Hothek, bere armadak itxitak izateko arriskuan ikusi zuenez, atzera egin zuen iha 240 kilometro. VI. Armada laguntzeko operazioak porrot egin zuen.

1943ko uztailean, Hothek Kurskeko guduan hartu zuen parte bere 4. Panzer Armadarekin (orain bost Panzer dibisiok, motorizatutako dibisio bat eta infanteriako sei dibisiok osatzen zuten 4. Panzer Armada). Berriz ere Hoth Von Mansteinen agintaritzapean zegoen. Honek, Hothen eta Kempfen armadak batzean alemaniar armaden artean inoiz ikusitako indar blindatuena zeukan. Baina aurrean, Vatutin errusiar jeneralak sei armada osorik zabaldu zituen eta 6/5 proportzioa lortu zuen bere alde. Hala ere, Hothen aurrerakadak arrakasta izan zuen lehen aldi batean. Baina iparraldean alemaniarrek galera asko izaten ari ziren. Gainera, ingelesek eta amerikarrek Sizilia eraso zuten eta, horrela, kursko bataila, aliatuen alde inklinatu zen. Hoth atzeratu egin behar izan zen bere 4 Panzer Armadarekin berriro ere.

Kursk ondoren, Hoth zorigaiztu egin zen Hitlerren aurrean. Honek, ahal izan zuen guztia ez egiteaz salatu zion, Hothek Kiev hiria berreskuratu ezin izan zuelako. Beraz, Hitlerrek Hermann Hoth bere Führeren erreserban jarri zuen. Hala ere, gerraren azken egunetan, 1945 eko apirilean, Hoth deitu zuten, Harz mendien defentsa bururatu zezan. Han iraun zuen gerra bukatu arte.

Gerra ostea

Alemaniaren hondamendiaren ondoren, Hothek Nürembergen epaitu zuten, gerrako krimenez salatuta. 1948ko urriaren 27an, hamabost urtera zigortu zuten, baina sei urte geroago, Gerra Hotzaren erdian, Lansbergo kartzelatik atera zen.

Bere erretiroan, Hothek nahiko ospea eduki zuen historia militarraren idazle bezala. Goslar hirian hil zen 1971ko urtarrilaren 26an, laurogei urte zituela.

Erreferentziak

↑ Hermann Hoth Ww2db.com

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Hermann Hoth

Datuak: Q57150
Multimedia: Hermann Hoth / Q57150

[1] Hermann Hoth Ww2db.com

[1]

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 {{Biografia_infotaula_automatikoa}}
 '''Hermann Hoth''' ([[Neuruppin]], [[1885]]eko [[apirilaren 12]]a - [[Goslar]], [[1971]]ko [[urtarrilaren 25]]a) [[Bigarren Mundu Gerra]]n parte hartu zuen [[alemania]]r jenerala izan zen. Zenbait garaipen lortu zituen, bai ekialdeko frontean, bai mendebaldekoan. Gerra krimenez akusaturik, [[Nurenbergeko epaiketak|Nurenbergen epaitu]] eta 15 urteko gartzela zigorra eman zioten<ref>[http://ww2db.com/person_bio.php?person_id=553 ''Hermann Hoth''] Ww2db.com</ref>.
 == Biografia ==
-Hermann Hoth [[1885]]eko [[apirilaren 12]]an jaio zen Neuruppen hirian, [[Alemania]]ren ipar-ekialdean. Ofizial mediku baten seme eta militarren familia ondorengoa zenez, Hoth [[alemania|Alemaniaren]] armadan sartu zen [[1904]]an eta [[Lehen Mundu Gerra]]n hartu zuen parte.
+Hermann Hoth [[1885]]eko [[apirilaren 12]]an jaio zen Neuruppen hirian, [[Alemania]]ren ipar-ekialdean. Ofizial mediku baten seme eta militarren familia ondorengoa zenez, Hoth [[Alemania]]ren armadan sartu zen [[1904]]an eta [[Lehen Mundu Gerra]]n hartu zuen parte.
 Gerra ondoren, Hermann Hoth [[Weimar]]ko armadaren ofizialen artean iraun zuen, nahiz eta armada hau urrituta izan zen oso Versallesko itunean. Geroago, [[Hirugarren Reicha]] egin zuen armadako berrantolaketa bitartean, Hoth Dibisioko Jenerala izendatu zuten [[1934]]aren [[urri]]an. Zenbait hilabete pasa ondoren Leignitzko 18. Infanteria Divisioaren agintaritza eskuratu zuen.
@@ 18. lerroa: / 18. lerroa: @@
 Hurrengo urtearen ekainean, Alemaniak errusiarren aurka [[Bizargorri Operazioa]] jarri zuten martxan. Hermann Hoth, 3. Panzergruppearen agintaritza zituela, erdiko armada taldearen iparraldeko alobaren buruan egin zuen aurre. (erdiko armada taldeak Von Bock jenerala agintzen zuen). Hegoaldeko alboan, [[Heinz Guderian]] gauza bera egin zuen bere 2. Panzergruppearekin. Byalistok hirira iritsi zirenean, Hoth hegoaldera biratu zuen eta Heinz Guderian | Guderian]] Iparraldera. Itxitako poltsan Golubev jeneralaren 10. Armada Gorria iha osoa geratu zen harrapatuta. Operazio bera egin zuten geroago [[Minsk]]en eta Vitebsken.
 [[1941]]eko urrian, Hermann Hothek [[Carl Heinrich Von Stülpnagel]] jenerala ordeztu zuen 17. [[Ukraina]]ren Armaden Talde buruan. [[1942]]ko [[urtarril]]ean errusiar erasoa atzera bota zion.
 Urte horretan Hoth errusiarren aurkako ofentsiba hasi zuen beste general bat ordezkatuz. Oraingoan [[Eric Hoepner]] izan zen. Hothek bere 4. Panzer Armadaren agintaritza hartu zuen eta Bryansk fronte aldera joan zen.
@@ 24. lerroa: / 24. lerroa: @@
 [[1942]] urteko azaroaren 19an, errusiarrek [[Urano Operazioa]] jarri zuten martxan. Bost egun geroago, [[Friedrich von Paulus]] jeneralaren VI. Armada osorik inguratu zuten Stalingradoko ''kessel'' (Kazola) barruan. Hegoalderantza, [[Erich Von Manstein|Von Manstein]], A Armadetako Talde agintaria zela, Von Paulus laguntzea nahi zuen. Horretarako errusiar armaden artean zulo bat ireki behar zuen, handik VI. armada hornitzeko, edo gauzak okerrago jartzen baziren, armada guztia ebakuatzeko. Hermann Hoth eta bere 4. Panzer armada aukeratuak izan ziren erasoa burutzeko.
 Abenduaren 12an, goizez, Hoth bere 6. eta 23. Dibisio Korazatuak jaurti zituen ipar-ekialdera; bere erasoa, [[Kotelnikovo]]tik [[Volgograd|Stalingradera]] zihoan trenbidearen sektore estu batean zentratu zen. Eskuin aldean 17. Panzer dibisioa zihoan, Hothen bi dibisioen alboak gordetzen. Ezker aldean, 4. Armada errumaniarrak gordetzen zuen Hothen aurrerakada. Alemaniarren aurrean, errusiarren 126. eta 302. Infanteriako Dibisioak prestatu ziren erasoari aurre egiteko. Baina alemaniarrak [[hegazkin]] eta blindatu gehiago zituztela eta, zuloa irekitzen hazi ziren. Iluntzerakoan, Hothen 6. dibisioa Aksai ibaiaren hegoaldeko ertzera iritsita zen. 23.ak, Nebikovo herria pasatu zuen eta zenbait kilometro iparralderantz zegoen. Hurrengo egunean, 6. Panzerdivisioa ibaia zeharkatu zuen eta beste aldean indartsu egin zen. 23. dibisioa ibaira iritsi zen Krugliakov hirian eta bai errepidea eta bai trenbidea moztu zituen. Abenduaren 14an aurre egiten jarraitu zuten alemaniarrek, eta haien aurrean Mishkova ibaia azken oztopa izango zela ematen zuen. Baina hurrengo egunean, IV. Errusiar Armada Mekanizatuarekin topatu ziren eta, berriz ere, Aksai ibai alderantz atzeratu izan behar ziren. Kesselera ailegatzeko 35 kilometro bakarrik falta zirenean, alemaniarrak defentsibara pasa ziren, errusiarrek galera asko eragin zizkietelako. [[Adolf Hitler]]ek, [[Friedrich von Paulus|von Paulusen]] errusiar lerroak apurtzeko eta Hothekin aurkitzeko baimena ez zionez emanten Viking izendatutako [[Schutzstaffel|SS]] Divisio Motorizatuaren iritsiera itxaron zuen.
 Gauzak horrela, [[abenduaren 24]]ean Guardia Sobietarren 2. Armada eta 51. Errusiar Armada azaldu ziren eta alemaniarrei eraso zioten. 2.ak aurretik ekin zion Kotelnikovo bidean, eta 51.ak eskuinaldetik eraso zuen. Albo hau, 4. Armada [[Errumania]]rrak gordetzen zuela, berehala desegin eta errusiarrak Verjne-Rubezhni-Tormosin-Gluboki lerrora ailegatu ziren. Hothek, bere armadak itxitak izateko arriskuan ikusi zuenez, atzera egin zuen iha 240 kilometro. VI. Armada laguntzeko operazioak porrot egin zuen.
@@ 33. lerroa: / 33. lerroa: @@
 === Gerra ostea ===
 Alemaniaren hondamendiaren ondoren, Hothek [[Nurenbergeko epaiketak|Nürembergen epaitu zuten]], gerrako krimenez salatuta. [[1948]]ko [[urriaren 27]]an, hamabost urtera zigortu zuten, baina sei urte geroago, [[Gerra Hotza]]ren erdian, Lansbergo kartzelatik atera zen.
 Bere erretiroan, Hothek nahiko ospea eduki zuen historia militarraren idazle bezala. Goslar hirian hil zen [[1971]]ko [[urtarrilaren 26]]an, laurogei urte zituela.
@@ 42. lerroa: / 42. lerroa: @@
 {{bizialdia|1885eko|1971ko|Hoth, Hermann}}
 [[Kategoria:Alemaniako jeneralak]]
 [[Kategoria:Brandenburgotarrak]]