Michel Piccoli: berrikuspenen arteko aldeak

Michel Piccoli
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Michel Jacques Daniel Piccoli
Jaiotza	Parisko 13. barrutia eta Paris, 1925eko abenduaren 27a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Saint-Philbert-sur-Risle, 2020ko maiatzaren 12a (94 urte)
Hobiratze lekua	Évreux
Heriotza modua	berezko heriotza: istripu zerebrobaskularra
Familia
Ezkontidea(k)	Eléonore Hirt (en) (1954 - 1965); Juliette Gréco (1966 - 1977); Ludivine Clerc (en) (1978 - 2020ko maiatzaren 12a)
Hezkuntza
Heziketa	École alsacienne (en) ; Cours Simon (en) ; Collège Sainte-Barbe (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	zinema aktorea, film-zuzendaria, gidoilaria, antzerki aktorea, zinema ekoizlea, telebista-aktorea, aktorea, errealizadorea eta producer (en)
Pisua	80 kilogramo
Altuera	1,84 metro
Lantokia(k)	Frantzia
Jasotako sariak	ikusi Prize for the best actor of the Union of criticism ; European Film Academy Honorary Award (2011) ; German Film Award for Best Actor (1988) ; Cannes Film Festival Award for Best Actor (1980) : A Leap in the Dark (en) ; Silver Bear for Best Actor (1982) : Strange Affair (en) ; Europe Theatre Prize (2001) ;
Kidetza	Mouvement de la Paix (en) ; Q3508321
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Frantziako Alderdi Sozialista

Nabigazio historia interaktiboa

← Aurreko ezberdintasuna Hurrengo ezberdintasuna →

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

IkusizkoaWikitestua

Lerroan

02:21, 1 martxoa 2019ko berrikusketa

Jacques Daniel Michel Piccoli (Paris, Frantzia, 1925eko abenduaren 27a) antzerki- eta zinema-antzezle eta ekoizlea da. Zineman eta antzerkian batera jardun du; erregistro askotako antzezlea da Piccoli. Luis Buñuelekin lortu zuen ospeak Costa-Gavras, Resnais, Ferreri eta beste zuzendari famatuekin lan egiteko aukera eman zion. Juliette Grecorekin ezkondu zen. Ezkerreko militantzia zinemaren arlo guztietara hedatze aldera, film ekoizpenari ekin zion 1960 ondoko urteetan.

Ikuspegi eta lan horren emaitza dira, besteak beste, Bertrand Tavernierren Des enfants gâtés (1977, Apopiloak) eta Luciano Tovoliren Il generalo dell´armata morta (1983, Gudaroste hilaren jenerala), Ismail Kadare idazle albaniarraren eleberri ezagunean oinarritua. 1976an Dialogues égoïstes (Elkarrizketa berekoiak) liburua argitaratu zuen. Beste zenbait film: French can can (1955), Le Doulos (1963, Salataria), Mépris (1963, Erdeinua), La guerre est finie (1966, Gerra amaitu da), Le Fantôme de la liberté (1974, Askatasunaren mamua, Luis Buñuelena; izan ere, Piccoli izan da haren antzezle hoberenetako bat), La Grande Bouffe (1973, Betekada handia), Themroc (1973), Atlantic City (1980). 1995. urtean lan garrantzitsua egin zuen Agnès Vardaren Ehun eta bat gau lanean, zinema sinbolikoki adierazteko aukeratu baitzuen hark. Zuzendari-lanetan ere aritu da: Train de nuit (1994), Alors voilá (1997).

Filmografia

Destinées (1954)
Ernst Thälmann (1955)
La mort en ce jardin (1956)
Les Sorcières de Salem (1957)
Le Doulos (1962)
Contempt (1963)
Diary of a Chambermaid (1964)
La Chance et l'Amour (1964)
All About Loving (1964)
Masquerade (1965)
The Sleeping Car Murders (1965)
Dom Juan ou le Festin de Pierre (1965, TV)
Paris brûle-t-il ? (1966)
La Curée (1966)
The War Is Over (1966)
My Love, My Love (1967)
Belle de Jour (1967)
Les Demoiselles de Rochefort (1967)
Benjamin (1968)
Danger: Diabolik (1968)
La Chamade (1968)
Dillinger Is Dead (1969)
La Voie lactée (1969)
Topaz (1969)
Les Choses de la vie (1970)
Max et les ferrailleurs (1971)
L'udienza (1971)
Liza (1972)
Le charme discret de la bourgeoisie (1972)
Wedding in Blood (1973)
La Grande Bouffe (1973)
Themroc (1973)
Don't Touch the White Woman! (1974)
Le fantôme de la liberté (1974)
Le Trio infernal (1974)
Vincent, Paul, François, et les Autres (1974)
Leonor (1975)
Sept morts sur ordonnance (1975)
La Dernière femme (1976)
Mado (1976)
F comme Fairbanks (1976)
Des enfants gatés (1977)
That Obscure Object of Desire (1977)
Neapolitan Mystery (1978)
Atlantic City (1980)
Salto nel vuoto (1980)
Der Preis fürs Überleben (1980)
Espion Lève-toi (1981)
La Fille prodigue (1981)
Une étrange affaire (1981)
Beyond the Door (1982)
La Passante du Sans-Souci (1982)
Passion (1982)
Une chambre en ville (1982)
The General of the Dead Army (1983)
Le Prix du Danger (1983)
Success Is the Best Revenge (1984)
Viva la vie (1984)
La Diagonale du Fou (1984)
Adieu Bonaparte (1985)
Péril en la demeure (1985)
Partir, revenir (1985)
Mon beau-frère a tué ma soeur‎ (1986)
Le Paltoquet (1986)
La Puritaine (1986)
Mauvais Sang(1986)
The Distant Land (1987)
Milou en Mai (1990)
The Children Thief (1991)
La Belle Noiseuse (1991)
Le Visionarium (1992)
Les Cent et une Nuits de Simon Cinéma (1995)
Traveling Companion (1996)
Beaumarchais (1996)
Passion in the Desert (1997)
I'm Going Home (2001)
That Day (2003)
C'est pas tout à fait la vie dont j'avais rêvé (2005 - directed)
Gardens in Autumn (2006)
Party (2006)
Boxes (2007)
Belle Toujours (2007)
De la guerre (2008)
The Dust of Time ("Mia aioniotita kai mia mera") (2008)
We Have a Pope (2011)
You Haven't Seen Anything Yet (2012)
As Linhas de Torres (2012)

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Michel Piccoli

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Datuak: Q295257
Multimedia: Michel Piccoli / Q295257

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
 {{Biografia_infotaula_automatikoa}}
 '''Jacques Daniel Michel Piccoli''' ([[Paris]], [[Frantzia]], {{data|1925|12|27}}) antzerki- eta zinema-antzezle eta ekoizlea da. [[Zinema]]n eta [[antzerki]]an batera jardun du; erregistro askotako antzezlea da Piccoli. [[Luis Buñuel]]ekin lortu zuen ospeak [[Costa-Gavras]], [[Alain Resnais|Resnais]], [[Marco Ferreri|Ferreri]] eta beste zuzendari famatuekin lan egiteko aukera eman zion. [[Juliette Greco]]rekin ezkondu zen. Ezkerreko militantzia zinemaren arlo guztietara hedatze aldera, film ekoizpenari ekin zion 1960 ondoko urteetan.
 Ikuspegi eta lan horren emaitza dira, besteak beste, [[Bertrand Tavernier]]ren ''Des enfants gâtés'' (1977, ''Apopiloak'') eta [[Luciano Tovoli]]ren ''Il generalo dell´armata morta'' (1983, ''Gudaroste hilaren jenerala''), [[Ismail Kadare]] idazle albaniarraren eleberri ezagunean oinarritua. 1976an ''Dialogues égoïstes'' (''Elkarrizketa berekoiak'') liburua argitaratu zuen. Beste zenbait film: ''French can can'' (1955), ''Le Doulos ''(1963, ''Salataria''), ''Mépris'' (1963, ''Erdeinua''), ''La guerre est finie'' (1966, ''Gerra amaitu da''), ''Le Fantôme de la liberté ''(1974, ''Askatasunaren mamua, ''[[Luis Buñuel]]ena; izan ere, Piccoli izan da haren antzezle hoberenetako bat), ''La Grande Bouffe'' (1973, ''Betekada handia''), ''Themroc'' (1973), ''[[Atlantic City (filma)|Atlantic City]]'' (1980). 1995. urtean lan garrantzitsua egin zuen [[Agnès Varda]]ren ''Ehun eta bat gau ''lanean, zinema sinbolikoki adierazteko aukeratu baitzuen hark. Zuzendari-lanetan ere aritu da: ''Train de nuit'' (1994), ''Alors voilá'' (1997).
@@ 7. lerroa: / 7. lerroa: @@
 {{div col|cols=2}}
 * ''[[Destinées]]'' (1954)
 * ''[[Ernst Thälmann (filma)|Ernst Thälmann]]'' (1955)
 * ''[[La mort en ce jardin]]'' (1956)
 * '' [[Les Sorcières de Salem]]'' (1957)