Nominatibo: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Aldaketa kosmetikoak
1. lerroa: 1. lerroa:
'''Nominatibo'''a [[indoeuropar hizkuntzak|indoeuropar hizkuntzaren]] gramatika-[[kasu]] bat da: [[perpaus]]aren [[subjektu (gramatika)|subjektu]]a adierazten du eta, aditz iragankorrarekin, [[akusatibo]]a eskatzen du, objektu zuzena adierazteko.
'''Nominatibo'''a [[indoeuropar hizkuntzak|indoeuropar hizkuntzaren]] gramatika-[[kasu]] bat da: [[perpaus]]aren [[subjektu (gramatika)|subjektua]] adierazten du eta, aditz iragankorrarekin, [[akusatibo]]a eskatzen du, objektu zuzena adierazteko.


== Atzizkiak ==
== Atzizkiak ==

11:18, 3 martxoa 2019ko berrikusketa

Nominatiboa indoeuropar hizkuntzaren gramatika-kasu bat da: perpausaren subjektua adierazten du eta, aditz iragankorrarekin, akusatiboa eskatzen du, objektu zuzena adierazteko.

Atzizkiak

Atzizkiak nominatiboaren oinarrizkoak dira:

  1. adibidez, grezieraz: ὁ λύκος (o lýkos) - otsoa;
  2. adibidez, latinez: Dominus est in domo - Jauna etxean dago;
  3. adibidez, polonieraz: Cziasto - Pastela.

Subjektua

Nominatiboa subjektua da perpausean; adibidez, latinez: Flavius venit - Flabio dator.

Subjektua ere bada nor-nork aditzarekin; adibidez, latinez: Puella gladiatorem vidit - Neskak gladiadorea ikusi du.

Atributua

Kopulatiboarekin, nominatiboa atributu eta subjektu da; adibidez, latinez: Mare est viridis - Itsasoa berdea da.

Ikus gainera


Hizkuntza Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.